Του Γιάννη Ιατρού
Το ύφος εξουσίας αλά «νόμος και τάξη» της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ήταν αισθητό, πριν ακόμα αυτή εκλεγεί. Θεωρώντας την ασφάλεια προνομιακό της πεδίο, σε συντονισμό με τα ΜΜΕ της επιρροής της – και, εδώ που τα λέμε, δεν είναι και λίγα – είχε βαλθεί να παρουσιάσει την Αθήνα σαν την ελληνική εκδοχή της… Γκόθαμ Σίτι, μιας πόλης όπου επικρατεί η ανομία και ο φόβος.
Τι κι αν όλα τα στατιστικά έδειχναν συγκριτική μείωση της εγκληματικότητας επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ; «Αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα», το δόγμα που ακολουθεί πιστά η ΝΔ και ο μηχανισμός κατασκευής ειδήσεων που την περιβάλλει, ήρθε τις τελευταίες μέρες να αναδειχθεί ακόμα περισσότερο.
Αφού δεν κατάφεραν να καθαρίσουν τα Εξάρχεια μέσα σε έναν μήνα, όπως προεκλογικά διακήρυττε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, αποφάσισαν να ξεσπάσουν όπου βρουν. Εδώ και μερικούς μήνες, η αστυνομική βία και αυθαιρεσία, τις περισσότερες φορές μάλιστα απρόκλητη, έχει φτάσει σε επίπεδα τρομακτικά για μία δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία. Οι επιχειρήσεις στην ΑΣΟΕΕ, η απόπειρα εφόδου σε καφενείο στα Εξάρχεια, η άγρια καταστολή στην πορεία της 17ης Νοεμβρίου και, εσχάτως, τα έκτροπα μετά τη λήξη της πορείας στη μνήμη του δολοφονημένου από αστυνομικό 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, είναι απλώς μια πρώτη γεύση για τις διαθέσεις της «φιλελεύθερης», κατά τα λοιπά, κυβέρνησης.
Όταν οι αστυνομικές δυνάμεις καταπατούν προδήλως τη νομιμότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, προκαλώντας σειρά ντροπιαστικών δημοσιευμάτων και καταγγελιών, όχι μόνο από εγχώρια, αλλά και από μέσα του εξωτερικού, θα περίμενε κανείς από τον πολιτικά προϊστάμενο να απολογηθεί, να αναλάβει την ευθύνη, να συμμαζέψει, βρε αδερφέ, τα ασυμμάζευτα, υποσχόμενος έστω διερεύνηση των περιστατικών αστυνομικής ανομίας και αυθαιρεσίας.
Στην περίπτωση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, τα πράγματα λειτουργούν διαφορετικά. Οι επώνυμες καταγγελίες ανθρώπων πως εξευτελίστηκαν από τις αστυνομικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια της σύλληψής τους, τόσο με λόγια («αν θέλω σε σκοτώνω τώρα και σε στέλνω γυμνό στη μάνα σου»), όσο και με πράξεις (αχρείαστη χρήση υπέρμετρης βίας, 20 ματατζήδες γύρω από έναν άνθρωπο, ξεγύμνωμα των συλληφθέντων σε κοινή θέα), αλλά και το οπτικοακουστικό υλικό που δημοσιεύτηκε σε διάφορα μέσα, είναι, όπως μας ενημερώνει… ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ.
Με μία ανακοίνωση που εξευτελίζει όχι μόνο τον θεσμό του υπουργού ΠΡΟΠΟ, αλλά και τη νοημοσύνη των πολιτών που είδαν με τα μάτια τους βίντεο και εικόνες από τις σκηνές βίας με πρωταγωνιστές τους ματατζήδες, ο κ. Χρυσοχοΐδης επιχείρησε να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα, μιλώντας για ανυπαρξία ακραίας βίας από τη μεριά της Αστυνομίας. Το παράδοξο είναι πως η ίδια η Αστυνομία είχε ήδη διατάξει διερεύνηση αυτών των περιστατικών, καταφεύγοντας στον Συνήγορο του Πολίτη…
Κι αν κανείς περίμενε τέτοιον ακραίο κυνισμό από σκληροπυρηνικά στελέχη της Δεξιάς πολυκατοικίας, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης – με τον τελευταίο να γυρνάει στα κανάλια και να μιλά διαρκώς για θέματα άσχετα από του υπουργείου του, όπως για την αναγκαιότητα της κρατικής βίας – μάλλον δε θα το περίμενε από έναν πρώην… σοσιαλιστή, ο οποίος μάλιστα είχε δηλώσει στο παρελθόν τα εξής:
«Τα κοινωνικά ζητήματα θα τα καταπολεμήσουμε με την Αστυνομία; Έδωσε πουθενά η Αστυνομία στα κοινωνικά προβλήματα λύσεις; Αλήθεια πιστεύουν ότι αν συλλάβουμε ένα παιδί που ενδεχομένως να ρίξει και μια μολότοφ κάποια στιγμή και το βάλουμε φυλακή δεν θα βγει ο χειρότερος εγκληματίας; Γιατί από τις φυλακές μας βγαίνουν εγκληματίες. Και είναι άλλο το γεγονός ότι εμφορείται κάποιος από αναρχικές ιδέες. Αυτό δεν είναι κολάσιμο ποινικά».
Αν λάβουμε υπόψη και τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας, για τη χρήση του στρατού για… «εσωτερική ασφάλεια», που σηκώνουν την τρίχα κάθε δημοκρατικού πολίτη, αυτή η κυβέρνηση έχει πολλά επεισόδια ακόμα να προσφέρει, στο σίριαλ «νόμος και τάξη».
*Ο ευφάνταστος τίτλος του άρθρου αποτελεί δάνειο από το δευτεριάτικο εξώφυλλο της Εφημερίδας των Συντακτών, η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάδειξη των περιστατικών άκρατης κρατικής καταστολής, βίας και αυθαιρεσίας τις προηγούμενες μέρες.