Το 2018, η Βασιλική Ρουμελιώτη, εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής – γνωστή στη Σκιάθο, λόγω των οικογενειακών δεσμών της και της θητείας της στο Γυμνάσιο του νησιού πριν από λίγα χρόνια, έγραψε το πρώτο της βιβλίο για παιδιά με τίτλο «Μην πας φωκάκι», το οποίο μεταφράστηκε στα ισπανικά και κυκλοφόρησε στην ιβηρική χερσόνησο.
Πριν από έναν μήνα κυκλοφόρησε το δεύτερο έργο της, με τίτλο «Μίλα» (Εκδόσεις Πάπυρος), εμβαθύνοντας στον αγώνα της πρόληψης εναντίον της βίας και της παιδικής κακοποίησης.
«Μέσα από έναν συγκλονιστικό διάλογο, μια μελανιά προσπαθεί να πείσει ένα αγόρι, τον Λουκιανό, να βρει το κουράγιο να μιλήσει για εκείνη… Ένα βιβλίο για τη δύναμη της φωνής μας», διαβάζει κάποιος στο οπισθόφυλλο του «Μίλα», το οποίο εικονογράφησε με το ιδιαίτερο ύφος της η Μαρία Παπανδρέου και δείχνει πως συμπληρώνει αρμονικά την αφήγηση της Βασιλικής Ρουμελιώτου. «Κεντρικός ήρωας στο «Μίλα» είναι ο Λουκιανός, ένα αγοράκι που έχει μια μελανιά. Το βιβλίο αφορά στο παιδικό τραύμα. Περιέχει τον διάλογο ανάμεσα στο παιδί και τη μελανιά του, η οποία προσπαθεί να τον πείσει να μιλήσει για εκείνη. Να της επιτρέψει να φύγει, ώστε ο Λουκιανός να ζήσει ελεύθερος. «Είναι το δεύτερο βιβλίο που γράφω και το οποίο πάλι έχει σχέση με τη βία. Θα ήθελα να γράψω κάτι πιο ευχάριστο, αλλά δεν βοηθάει και η επικαιρότητα. Είναι απίστευτα όσα ζούμε, πρέπει να γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια περιορισμού της βίας. Εμείς γράφουμε τα βιβλία που είναι κατάλληλα για μικρά παιδιά, γιατί από εκεί πρέπει να ξεκινήσει ο αγώνας για την εξάλειψη του φαινομένου. Όπως στο «Μην πας φωκάκι», έτσι και το «Μίλα», είναι παιδαγωγικό εργαλείο. Στην αρχή είναι η ιστορία και στο δεύτερο μέρος έχουμε πληροφορίες για γονείς και δασκάλους, αλλά και ενδεικτικές δραστηριότητες για το πώς να δουλέψουν το θέμα στο σπίτι ή μέσα στην τάξη», σημείωσε μεταξύ άλλων η συγγραφέας σε πρόσφατη συνέντευξή της.
Η κ. Ρουμελιώτη, η οποία είναι φιλόλογος σε ειδικά σχολεία (υπηρετεί στο Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης – ΕΕΕΕΚ Αιγάλεω), μιλώντας για όσα την ενέπνευσαν να γράψει το «Μίλα», στάθηκε στις καταγγελίες για βιασμό της Ολυμπιονίκη, Σοφίας Μπεκατώρου από στέλεχος της Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας, ενώ μίλησε και για τον… νονό του Λουκιανού: «Όταν έγινε γνωστή η υπόθεση της Σοφίας Μπεκατώρου, είναι αλήθεια πως συγκλονίστηκα. Ταυτόχρονα, όμως, ταράχθηκα με τα απαράδεκτα αντανακλαστικά μιας ολόκληρης κοινωνίας που αντέδρασε με σκέψεις και σχόλια του τύπου «Τι θέλει μετά από τόσα χρόνια;», «Μάλλον θέλει δημοσιότητα για να κατέβει στις εκλογές», «Γιατί δεν έλεγε «όχι»;» και «Γιατί δεν το είπε τότε;». Ενώ έχουμε μεγάλο πρόβλημα με τη βία στη χώρα μας, δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε. Με το «Μίλα» ελπίζω τα παιδιά να αντιληφθούν πόσο σημαντικό είναι να μιλάς για όλα όσα σου συμβαίνουν. Γι’ αυτό στο τέλος του βιβλίου ευχαριστώ την κυρία Μπεκατώρου. Όσο για τον Λουκιανό, χρησιμοποίησα αυτό το όνομα, προς τιμήν του Ιταλοαργεντινού καλλιτέχνη Λουτσιάνο Γκαρμπάτι, ο οποίος πριν από χρόνια παρουσίασε ένα συγκλονιστικό γλυπτό που απεικονίζει τη Μέδουσα να αποκεφαλίζει τον Περσέα. Ο συγκεκριμένος γλύπτης, με έδρα το Μπουένος Άιρες, αντέστρεψε τον ελληνικό μύθο της Μέδουσας, στον οποίον η τελευταία παρότι βιάστηκε από τον Ποσειδώνα, ήταν εκείνη που έχασε το κεφάλι της από τον Περσέα. Το θύμα ενός βιασμού δεν σταμάτησε ποτέ να κακοποιείται. Ο Γκαρμπάτι έκανε το αντίθετο, αποδίδοντας δικαιοσύνη για το θύμα και το γλυπτό του πλέον θεωρείται σύμβολο δικαιοσύνης για θύματα βιασμού και μια αλληγορία για την εποχή του #MeToo».