Ο Δημήτρης Βαϊνάς την περασμένη Κυριακή στο ημίχρονο του αγώνα του Ολυμπιακού Βόλου με τον Ηρακλή, τιμήθηκε από την ΠΑΕ Ολυμπιακός Βόλου για τη μεγάλη του προσφορά στον σύλλογο.
Ο παλαίμαχος άσος μίλησε χθες στον ΣΠΟΡ FM Μαγνησίας 89.5 και στην εκπομπή «Όλα στο κόκκινο», αναφέρθηκε στην βράβευσή του από τη διοίκηση της ΠΑΕ, θυμήθηκε στιγμές που έζησε με την ομάδα, ενώ εξέφρασε την πίστη του, πως ο Ολυμπιακός χρόνο με τον χρόνο θα παρουσιάζεται ολοένα και καλύτερος, παίρνοντας τη θέση που του αρμόζει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Αναλυτικά τα όσα ανέφερε:
Για τα συναισθήματα που ένιωσε κατά τη βράβευσή του από τη διοίκηση της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βόλου: «Ένιωσα μεγάλη συγκίνηση που με τίμησε ο σύλλογος που με ανέδειξε, ως ποδοσφαιριστή και τον οποίο υπηρέτησα 18 χρόνια. Αναγνωρίστηκε η προσπάθεια που έκανα, βάζοντας και εγώ ένα λιθαράκι στην ιστορία του συλλόγου. Ένιωσα φοβερά συγκινημένος.
Είμαι γέννημα-θρέμμα του Ολυμπιακού, φόρεσα τη φανέλα του συλλόγου σε ηλικία 12 ετών και δεν σταμάτησα να υπηρετώ την ομάδα μέχρι και σήμερα. Στην πρώτη ομάδα έπαιξα το 1978, επί Νταν Γεωργιάδη. Ήμουν, τότε, 15.5 χρονών».
Για τις στιγμές που έζησε με τον Ολυμπιακό: «Στο παιχνίδι με τον Ιωνικό, που σημείωσα τον πέμπτο και τελευταίο μου γκολ στην Α’ Εθνική, είχα παίξει για πρώτη και μοναδική φορά στην καριέρα μου, ως αριστερός μπακ.
Το παιχνίδι με την Λάρισα, την πρώτη χρονιά στην Α’ Εθνική, το οποίο δώσαμε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, λόγω τιμωρίας της έδρας μας, ήταν πολύ σημαντικό, καθώς ο Ολυμπιακός έπαιζε την παραμονή του στην κατηγορία. Χάναμε με 0-2 και στη συνέχεια σημείωσα δύο γκολ, ένα στο τέλος του πρώτου μέρους και ένα στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου και πήραμε το βαθμό της ισοπαλίας.
Έζησα, όμως και «πέτρινα» χρόνια στον Ολυμπιακό. Η χρονιά που υποβιβάστηκε η ομάδα από την Α’ Εθνική ήταν πολύ δύσκολη. Η ομάδα δεν πήγαινε καλά, ήρθε ο υποβιβασμός στη Γ’ Εθνική και το 1996 σταμάτησα να αγωνίζομαι. Τελευταίο παιχνίδι ήταν με την Αναγέννηση Γιαννιτσών εκτός έδρας, στο οποίο ο Ολυμπιακός είχε χάσει με 1-0».
Για τον φετινό Ολυμπιακό: «Γίνεται μεγάλη προσπάθεια στον Ολυμπιακό Βόλου. Δεν είναι εύκολο. Ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Είχε φτάσει στα τάρταρα. Η διοίκηση καταβάλει πολύ μεγάλη προσπάθεια και πιστεύω πως σύντομα ο Ολυμπιακός θα βρει τη θέση που του αρμόζει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Γιατί ο Ολυμπιακός θα πρέπει να πρωταγωνιστεί στη Β’ Εθνική και να είναι και στην Α’ Εθνική κατηγορία. Πιστεύω, πως αυτή η ομάδα θα φτιαχτεί συν τω χρόνω και θα γίνει ακόμη καλύτερη. Είναι νέα ομάδα και δεν πρέπει να έχουμε απαιτήσεις από την πρώτη χρονιά. Θα βρει, ωστόσο, τον ρυθμό της…»
Για το πόστο που κατέχει στο σύλλογο: «Είμαι σε μία επιτροπή του Ερασιτέχνη για την Ακαδημία, μαζί με άλλους δύο παλαίμαχους και προσπαθούμε να βγάλουμε νέα παιδιά στον Ολυμπιακό Βόλου. Πριν ήμουν προπονητής στην Ακαδημία, τώρα επιβλέπω και φροντίζουμε να αναδείξουμε ταλέντα μέσα από τα τμήματα υποδομής».
Για τον Ίμρε Μπόντα: «Ο Ίμρε Μπόντα είναι από τους λίγους ξένους που τίμησαν τόσο πολύ την φανέλα του Ολυμπιακού Βόλου. Είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, αγαπάει τον Ολυμπιακό και τον Βόλο και πιστεύω ότι θα βοηθήσει πάρα πολύ την ομάδα Κ19, ως τεχνικός διευθυντής».
Για τον κόσμο του Ολυμπιακού: «Ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι μεγάλη δύναμη για τον σύλλογο. Όλος ο κόσμος που στήριξε την ομάδα στα «πέτρινα» χρόνια, θα πρέπει να συνεχίσει να τη στηρίζει και τώρα. Γιατί μόνο έτσι ο Ολυμπιακός θα γίνει και πάλι μεγάλος. Τον Ολυμπιακό Βόλου στα δύσκολα τον κράτησε ο κόσμος του. Δεν πέρασε και λίγα αυτή η ομάδα….».
Για το αν θυμάται κάποιο παιχνίδι με τη Βέροια, προσεχή αντίπαλο του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα: «Με τη Βέροια θυμάμαι ένα παιχνίδι στο Βόλο, το οποίο έπρεπε να το κερδίσουμε και δεν τα καταφέραμε. Χάσαμε και πέναλτι σ’ εκείνο το ματς με τον Βασίλη Καραΐσκο, όταν είχε επιστρέψει στον Ολυμπιακό».
Για το φοβερό δίδυμο που είχε δημιουργήσει με τον Τάκη Τσόγκα: «Με τον Τάκη Τσόγκα συνυπήρξαμε δύο χρόνια στον Ολυμπιακό, πριν η ομάδα ανέβει στην Α’ Εθνική, ενώ παίξαμε και μία χρονιά μαζί στη μεγάλη κατηγορία. Ήμασταν και είμαστε πάρα πολύ καλοί φίλοι και είχαμε δημιουργήσει ένα πολύ καλό δίδυμο. Ζήσαμε ωραίες στιγμές και τη χρονιά που ο Ολυμπιακός Βόλου ανέβηκε στην Α’ Εθνική, ως στόπερ, είχαμε πετύχει οκτώ γκολ εγώ και επτά ο Τάκης».
Για την πιο όμορφη στιγμή της καριέρας του: «Η μεγαλύτερη χαρά ήταν τότε που ανεβήκαμε στην Α’ Εθνική. Για μας ήταν πρωτόγνωρο. Είμασταν παιδιά που είχαμε παίξει μόνο στη Β’ Εθνική. Θυμάμαι το πρώτο παιχνίδι που είχαμε δώσει στην Α’ Εθνική, με τον Παναθηναϊκό στο ΕΑΚ. Βγήκαμε για προθέρμανση και δεν πιστεύαμε αυτό που αντικρίσαμε. Δεν είχαμε δει ποτέ τόσο πολύ κόσμο. Οι φίλαθλοι κρέμονταν σαν σταφύλια πίσω από τα κάγκελα. Η Α’ Εθνική ήταν πολύ πιο εύκολη από τη Β’ Εθνική».
Για τον προπονητή που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην καριέρα του: «Στην καριέρα μου με έχει στιγματίσει, ως προπονητής, ο Νταν Γεωργιάδης. Με πήρε από το εφηβικό σε ηλικία 15 ετών και με έβαλε να παίξω στην πρώτη ομάδα, γιατί πίστεψε σε μένα. Μου είχε πει, θυμάμαι, εκείνη την ημέρα, που έπαιξα το πρώτο μου παιχνίδι με τον Μακεδονικό: «Μικρέ, ότι και να γίνει και τέσσερα γκολ να φάμε και εσύ να φταις, δεν πρόκειται να σε βγάλω. Πρέπει να το πιστέψεις πως από εδώ και πέρα θα παίζεις στον Ολυμπιακό».
Αυτό μου έδωσε «φτερά». Ήταν ο πρώτος μου προπονητής. Στο εφηβικό με βοήθησαν οι Παπάς και Τσιτσιγιάννης για να φτάσω να παίξω στην πρώτη ομάδα».