Ο Χαράλαμπος Αραμπατζής, ο οποίος εμπιστεύτηκε παραδοσιακές ποικιλίες, έκανε μέσα από την εταιρεία του γνωστά τα όσπριά του στην ελληνική αγορά, ενώ περιζήτητη διαπιστώνει ότι έχει γίνει η ρίγανη, όπως και το τσάι του βουνού σε μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές, όπως στη γερμανική, ενώ έχει προωθήσει προϊόντα και στην αμερικανική. Μάλιστα για το μέλλον δηλώνει έτοιμος να εμπιστευτεί και τα αρωματικά φυτά που παράγονται στη θεσσαλική γη.
Συνέντευξη
Στέφανος Νακόπουλος
Πότε ιδρύθηκε η εταιρεία σας TERRA FEREA και με ποιους στόχους;
Ιδρύθηκε το 2008 έχοντας τα δικά της χωράφια, όπου άρχισε να καλλιεργεί λίγα στρέμματα ρίγανης και δεν ήταν τότε τίποτα σίγουρο. Ήταν μια δοκιμή για ένα πείραμα. Στην πορεία φάνηκε να υπάρχει ένα κενό στην αγορά, με αποτέλεσμα να υπάρχει ζήτηση, τουλάχιστον στο κομμάτι της ρίγανης. Το ίδιο έγινε και με τα όσπρια. Στη συνέχεια βλέποντας ότι υπάρχει ζήτηση μεγάλωσε την καλλιέργειά της και από 8 στρέμματα ρίγανης που είχε ξεκινήσει, τα έφτασε 30. Στη συνέχεια ξεκίνησε και κάποιες παραδοσιακές ποικιλίες οσπρίων και έτσι μετά, αφού είδε ότι αυτό το πράγμα προχωρούσε, μπήκε και στη διαδικασία να κάνει και κάποια μηχανήματα για την επεξεργασία τους. Έτσι έφτασε να έχει δικά της κόσκινα και τριβεία για τη ρίγανη και να μεγαλώσει την καλλιέργεια.
Εκτός από τη ρίγανη και τα όσπρια τι άλλο καλλιεργείτε;
Υπάρχει τσάι του βουνού και θυμάρι.
Στα καταστήματα από τα προϊόντα σας τι αγοράζει ο κόσμος πιο πολύ;
Κυρίως η ρίγανη είναι το μεγαλύτερο προϊόν που φεύγει σε ποσότητες και ως χονδρική, αλλά και ως λιανική. Το τσάι του βουνού σε συγκεκριμένες περιόδους του χρόνου, δηλαδή τώρα τον Οκτώβριο που χειμωνιάζει μέχρι τον Μάρτιο κυρίως. Μετά δεν υπάρχει κατανάλωση στο τσάι του βουνού και τα όσπρια αγοράζονται από συγκεκριμένους πελάτες που τα έχουν δοκιμάσει, τα έχουν τσεκάρει και τους αρέσει η γεύση τους.
Έχουν ζήτηση τα προϊόντα σας στο εξωτερικό;
Ναι, δίνουμε αρκετές ποσότητες στο εξωτερικό. Αυτή τη στιγμή οι ποσότητες του εξωτερικού που δίνουμε είναι περισσότερες από αυτές στην Ελλάδα, κυρίως σε μαγαζιά με ελληνικά προϊόντα που τα βλέπουν και τα εκτιμούν, γιατί τα έχουν ανάγκη και ζητούν τα ελληνικά προϊόντα.
Σε ποιες αγορές του εξωτερικού στέλνετε;
Στέλνουμε και στην Ευρώπη και στην Αμερική. Στη Γερμανία έχουμε 12 σημεία πώλησης, στο Βερολίνο, τη Νυρεμβέργη, το Ντίσελντορφ, το Αμβούργο. Σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γερμανίας υπάρχουν τα προϊόντα μας. Στην Αμερική υπάρχουν στη Νέα Υόρκη και τη Βοστόνη και στον Καναδά.
Σκέφτεστε να επεκταθείτε και σε άλλες ηπείρους;
Σε αυτές τις περιοχές δεν υπάρχει μεγάλο δίκτυο Ελλήνων που θα μπορούν να εισάγουν τα προϊόντα. Επίσης δεν είναι και τόσο ανταγωνιστικά, γιατί εκεί ενδεχομένως να βρίσκουν προϊόντα σε πιο χαμηλή τιμή. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε δυσκολευτεί στις προσπάθειες που έχουμε κάνει και στην Ασία και στην Αφρική.
Στο εξωτερικό πιο πολύ τι αγοράζει ο κόσμος;
Στο εξωτερικό αγοράζεται το τσάι του βουνού και η ρίγανη. Φυσικά η ρίγανη είναι πρώτη και σε Ελλάδα και σε εξωτερικό. Βασικά η ρίγανη είναι το νούμερο ένα προϊόν στο εξωτερικό, αλλά αρκετοί παίρνουν και το τσάι του βουνού. Ειδικά στη Γερμανία, επειδή υπάρχουν και κάποιες μελέτες εκεί από τα πανεπιστήμια, έχουν μάθει ότι το τσάι του βουνού είναι ένα καθαρά ελληνικό προϊόν. Πλέον το έχουν μάθει και οι Γερμανοί, το ζητούν και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες.
Έχετε σκεφτεί να καλλιεργήσετε κάτι άλλο και να το προωθήσετε είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό;
Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη στιγμή όχι, γιατί είναι λίγο περιορισμένες και οι εκτάσεις και δεδομένου ότι καλλιεργούμε βιολογικά. Είναι δύσκολο να κάνεις έτσι μια διαχείριση και να βάλεις και νέα προϊόντα. Προς το παρόν, όχι, δεν έχω σκεφτεί κάτι. Πάντως αν ήταν κάτι θα ήταν σίγουρα κάτι σε αρωματικό φυτό, δηλαδή ή φασκόμηλο το οποίο και αυτό είναι καθαρά χαρακτηριστικό ελληνικό προϊόν ή το χαμομήλι.
Συνεργάζεστε με πανεπιστήμια;
Συνεργαζόμαστε με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, με κάποιους φορείς, το ΕΘΙΑΓΕ (Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας), το Ίδρυμα Έρευνας στη Θεσσαλονίκη που ασχολείται με αρωματικά φυτά, αλλά υπάρχει συνεργασία κυρίως για πληροφορίες καλλιέργειας και τέτοια πράγματα.
Τελικά όλο και πιο πολλοί νέοι παραγωγοί εμπιστεύονται τις παραδοσιακές ποικιλίες και τα παραδοσιακά προϊόντα;
Νομίζω ότι και με αφορμή το φεστιβάλ γαστρονομίας που έγινε στην Πορταριά, ήμασταν πάρα πολλοί παραγωγοί προϊόντων. Βλέπω ότι υπάρχει μια στροφή των καταναλωτών στη ζήτηση των τοπικών προϊόντων, αλλά υπάρχουν και πολλοί νέοι παραγωγοί και νέοι στην ηλικία που εμπιστεύονται τις παραδοσιακές ποικιλίες και τα παραδοσιακά προϊόντα και τα καλλιεργούν, αλλά και προσπαθούν να τα εξελίξουν. Όπως είναι οι προσπάθειες με το μαύρο σκόρδο ή κάποια με πάστες αμυγδάλου, έτσι ώστε να κάνουν τα προϊόντα σε μια σύγχρονη εκδοχή τους για να είναι πιο ελκυστικά στους καταναλωτές.