Της
ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΤΣΑΚΟΥΡΙΔΟΥ
Το απόκοσμο χάδι σου / άλλοτε μοιάζει με ουράνιο θόλο / ηλιόλουστο, αλάστερο και φεγγοβόλο… / άλλοτε με ανάσα αβύσσου ή με άρωμα / μπουμπουκιασμένου παραδείσου / άλλοτε φωτιά των αισθήσεων / των φευγαλέων παραισθήσεων / και άλλοτε σκίρτημα αφυπνίσεων…
Αγαπημένες αντιφάσεις / στου αιθέριου χορού, / τις ανερμάτιστες φάσεις / ομορφιά φλεγόμενη / στον πανικό της δίνης / έρωτας απόκρυφης οδύνης / ταξίδι στα μύχια της ψυχής / πτήση πνευματικής αλκής… / στα άρρητα φύλλα της καρδιάς, / η αγάπη, ανθός ανασεμιάς, / σου χαρίζει τα κλειδιά / για να βγεις απ’ τα κουτιά / τα νοητικά κλουβιά… / με τα ποικίλματα της αρετής / «γύμνια» δεν θα αισθανθείς / πανωφόρι άτρωτο φοράς / αφού στο θείο φως ως άστρο κολυμπάς.