Άρθρα

Τι προτιμάτε καλλιέργεια κατσαρίδων ή παράσημα εξ ουρανού;

Του Γιώργου Ινεπολόγλου

Εδώ και πέντε χρόνια παρατηρούμε το φαινόμενο της εμφάνισης των ιπτάμενων κατσαρίδων στα σπίτια μας όσο σχολαστικοί και αν είμαστε με την καθαριότητα. Η υπερανάπτυξη ενός είδους, κατά την θεωρία της φυσικής επιλογής, οφείλεται στην εξαφάνιση κάποιου άλλου που ανταγωνίζεται το πρώτο. Φαίνεται η φυσική ισορροπία έχει μετατοπιστεί, με όλες τις αποκρουστικές και αηδιαστικές συνέπειες υπέρ-ανάπτυξης του εν λόγω εντόμου. Η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο των νοικοκυριών και η εμφάνιση των κατσαρίδων στο δρόμο και τα πεζοδρόμια είναι γεγονός. Για να εξηγήσεις ένα τέτοιο φαινόμενο επιστημονικά, χρειάζεται επισταμένη μελέτη και σε βάθος χρόνου. Θα θέσω όμως ένα ερώτημα. Πριν τα πέντε χρόνια γιατί δεν είχαμε παρόμοια φαινόμενα; Σας αφήνω μόνους σας να το αναλογιστείτε και να δώσετε απάντηση σε αυτό το φαινόμενο. Εγώ θα κάνω την δική μου προσέγγιση και όποιος θέλει την ασπάζεται ή την απορρίπτει. Η οικολογία σαν επιστήμη (γιατί είναι επιστήμη και όχι κουρελόχαρτο στα χέρια του οποιουδήποτε πολιτικάντη) διδάσκει ότι: το πέταγμα μιας πεταλούδας στον τόπο μας μπορεί να προκαλέσει καταιγίδα  στην άλλη άκρη του κόσμου. Μας το λέει η Μελίνα Τανάγρη καλύτερα από όλους μας στην «καταιγίδα». απολαύστε την

https://www.youtube.com/watch?v=ekrfoNxc9bk

Τι εννοεί όμως η επιστήμη με αυτή τη φράση; Εννοεί ότι κάθε ερέθισμα στο οικοσύστημα μετατοπίζει την φυσική ισορροπία σε άλλο σημείο και μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητα για τον άνθρωπο αποτελέσματα. Για την φύση είναι απλή μετακίνηση της ισορροπίας της και εφαρμογή των νόμων της. Πως συνδέονται όμως τα παραπάνω με τις κατσαρίδες;

Η κατσαρίδες και ειδικά οι ιπτάμενες, είναι ένα απολαυστικό γεύμα για τα πουλιά. Αυτά κατοικοεδρεύουν στα ψηλά δένδρα που με τόση μανία εξολοθρεύονται τα τελευταία χρόνια. Το αποτέλεσμα του πογκρόμ εναντίων των δένδρων μέσα στην πόλη έχει φυσικό επακόλουθο την εξαφάνιση των πουλιών  ή τον περιορισμό τους σε συγκεκριμένες περιοχές που έχουν γλυτώσει από την καταδιωκτική μανία των “κοτσοψόλιδων”. Στο χωριό μου “κοτσοψόλης” είναι αυτός που έχει, ή αρέσκεται σε, μικροαντικείμενα-αξεσουάρ παντοειδούς φύσης και αντιπαθεί τα μεγάλα. Στην περίπτωσή μας η αντικατάσταση της ψιλής βλάστησης με τους πανσέδες επιτυγχάνεται από τους “κοτσοψόληδες” της βλάστησης με τα αποτελέσματα που γνωρίζουμε. Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη. Μου την περιέγραφε συμπολίτης που δραστηριοποιείται στον χώρο των γραμμάτων. Σχετικά με τις περιοχές που έχουν απομείνει και συχνάζουν τώρα τα πουλιά, έχουν συμβεί πολλά ευτράπελα ενίοτε και δυσάρεστα για μία συγκεκριμένη τάξη συμπολιτών μας. Τα ψιλά δένδρα έξω από το δικαστικό μέγαρο (όσα απέμειναν) είναι ένα τέτοιο σημείο προσέγγισης πουλιών. Η αγένεια όμως που τα διακρίνει να αφοδεύουν εν ψυχρώ και χωρίς καμία προειδοποίηση δημιουργεί προβλήματα στην εξωτερική εμφάνιση των κουστουμαρισμένων δικηγόρων ή άλλων δικαστικών λειτουργών όταν τους παρασημοφορούν λίγα λεπτά πριν την έναρξη των νομικών τους διαδικασιών. Φυσικές διεργασίες βέβαια που θα πρέπει να διαμοιράζονται σε όλη την έκταση της πόλης και όχι όπως οι “κοτσοψόληδες” ορίζουν. Όσο για την ύπαρξη ακόμη ζωηρής πανίδας στην πόλη, μου το εξήγησε Γερμανός φίλος. «Να είστε ευτυχισμένοι που υπάρχει ακόμη τέτοια ζωή στον τόπο σας γιατί στον δικό μας nichts . . . . τίποτα ».

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το