Του
Αχιλλέα Παπαρσένου*
O Eλληνοκύπριος Άλεξ Μιχαηλίδης έκανε ένα εντυπωσιακό λογοτεχνικό ντεμπούτο με το μυθιστόρημά του «Η Σιωπηλή Ασθενής» (εκδ. Orion, 2019, στα ελληνικά από τις εκδόσεις Διόπτρα). Γεννημένος στην Κύπρο και εγκατεστημένος στο Λονδίνο, σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Κέιμπριτζ και σεναριογραφία στο Ινστιτούτο Αμερικανικού Κινηματογράφου. Με δύο κινηματογραφικά σενάρια ήδη στο ενεργητικό του, καταπιάνεται με ένα ψυχολογικό θρίλερ, που σημείωσε μεγάλη εκδοτική επιτυχία, με σχέδια να μεταφερθεί και στον κινηματογράφο.
Η ιστορία εκτυλίσσεται στο Λονδίνο, με κύριους πρωταγωνιστές δυο ζευγάρια, την Αλίσια Μπέρενσον, γνωστή ζωγράφο, παντρεμένη με τον φωτογράφο μόδας Γκάμπριελ, καθώς και τον ψυχοθεραπευτή Θίο Φέιμπερ, παντρεμένο με την ηθοποιό Κάθι. Πίσω όμως από τα φαινομενικώς ευτυχισμένα ζευγάρια κρύβεται μια τραγωδία, που κορυφώνεται, όταν η Αλίσια δολοφονεί τον Γκάμπριελ με πέντε σφαίρες στο κεφάλι και αποφασίζει έκτοτε να κρατήσει το στόμα της ερμητικά κλειστό. Ο Θίο είναι πεπεισμένος ότι μόνο ο ίδιος μπορεί να ξεκλειδώσει το μυστήριο της «σιωπηλής ασθενούς», εκεί που άλλοι πριν από αυτόν είχαν αποτύχει. Με οδηγό ένα ημερολόγιο και τους πίνακές της, προσπαθεί να συνθέσει τα κομμάτια του ψυχικού παζλ της Αλίσια, επιχειρώντας να σπάσει έναν αδιαπέραστο τοίχο. Αν όμως τα καταφέρει, θα ήθελε όντως να αποκαλυφθεί η αλήθεια;
Με μια πλοκή που επιφυλάσσει συνεχείς εκπλήξεις και ανατροπές κρατώντας σε αγωνία τον αναγνώστη μέχρι το τέλος, συμπλέκονται το αστυνομικό σασπένς, οι ελληνικοί μύθοι και η ψυχολογία. Πίσω από το προσωπείο μιας πετυχημένης γυναίκας αποκαλύπτεται η ταραγμένη ψυχοσύνθεση της Αλίσια, που αποτυπώνεται στους πίνακές της. Ποια όμως ήταν τα κίνητρα του φόνου μετά από επτά χρόνια γάμου και γιατί αυτή η εκκωφαντική σιωπή της; Στη δίκη της η Αλίσια παραμένει σφίγγα, χάρις όμως στη γνωμάτευση του καθηγητή ψυχιατρικής Λάζαρου Διομήδη εισάγεται στην ψυχιατρική κλινική του Λονδίνου Γκρόουβ. Εκεί προσλαμβάνεται αργότερα ο Θίο, που επιμένει να αναλάβει αυτός τη θεραπεία της Αλίσια. Αναζητώντας τις βαθύτερες αιτίες της σιωπής της ανατρέχει στην προβληματική παιδική της ηλικία, που έμοιαζε με τη δική του τραυματική παιδική εμπειρία.
Για να τη βοηθήσει όμως να ιαθεί, ο Θίο θα έπρεπε πρώτα να κερδίσει την εμπιστοσύνη της, να δαμάσει τους δαίμονές της, που εκδηλώνονταν με αυτοκτονικές τάσεις και βίαιη συμπεριφορά. Αβέβαιος αν η Αλίσια ήταν ειλικρινής μαζί του ή έπαιζε παιγνίδια, αναζητεί το κλειδί του μυστηρίου στην αυτοπροσωπογραφία της «Αλκηστις», που παραπέμπει στην ηρωίδα της ελληνικής μυθολογίας, σύμβολο της συζυγικής πίστης και αυτοθυσίας, που πεθαίνει για να σωθεί ο σύζυγος της Άδμητος, ξανάρχεται στη ζωή με τη βοήθεια του Ηρακλή, αλλά παραμένει στη συνέχεια μια τραγική, σιωπηλή φιγούρα.
Η ζωή του Θίο ανατρέπεται ριζικά, όταν ανακαλύπτει ότι η σύζυγός του Κάθι τον απατά και αρχίζει το κυνήγι εντοπισμού του εραστή της. Γι’ αυτόν το πλήγμα ήταν καίριο, γιατί στην Κάθι αποζητούσε την αγάπη που είχε στερηθεί στην παιδική του ηλικία. Ταυτόχρονα η Αλίσια παρατηρεί ότι ένας άγνωστος παρακολουθεί συχνά το σπίτι της και εξαφανίζεται, όταν επιχειρεί να τον αναγνωρίσει. Ο φόβος που της προκαλεί ο «αόρατος» επισκέπτης ερμηνεύεται από τους οικείους της ως ανασφάλεια και άγχος ενός παρανοϊκού ατόμου. Στην επιφάνεια επανέρχονται τα συναισθήματα πόνου και οργής, που την είχαν κυριεύσει στο παρελθόν, όταν ο πατέρας της είχε εκμυστηρευθεί ότι θα προτιμούσε να είχε σκοτωθεί η Αλίσια αντί της συζύγου του σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Στα δικά της μάτια ο πατέρας της είχε διαπράξει τότε μια ψυχική παιδοκτονία.
Το μυστήριο του φονικού ξεκαθαρίζει, όταν ένας οπλισμένος άνδρας με καλυμμένο πρόσωπο διεισδύει στο σπίτι των Μπέρενσον και δένει το ζεύγος, θέτοντάς τους προ ενός υπαρξιακού διλήμματος, ποιος από τους δύο ήταν διατεθειμένος να θυσιάσει τη ζωή του, για να γλυτώσει ο άλλος. Στόχος του εισβολέα δεν ήταν να διαπράξει ο ίδιος τον φόνο, αλλά να φέρει το ζεύγος αντιμέτωπο με την επώδυνη αλήθεια. Όταν ο Γκάμπριελ αρνείται να θυσιασθεί για την Αλίσια, ο άγνωστος αποκαλύπτει το μυστικό, απελευθερώνει την ταπεινωμένη Αλίσια από τα δεσμά της και αποχωρεί αφήνοντας πίσω το όπλο του. Ο φόνος είναι πλέον αναπόφευκτος, καθώς η Αλίσια αισθάνεται διπλά προδομένη, αυτή τη φορά από τον άνδρα που αγαπούσε, από τον δεύτερο άνδρα μετά τον πατέρα της που την καταδίκαζε σε ψυχικό θάνατο.
Η τελευταία εγγραφή στο ημερολόγιο της Αλίσια έδειχνε ότι είχε αναγνωρίσει τον παρείσακτο, που αναστάτωσε τη ζωή της. Όταν έπεσε σε κώμα από μια θανατηφόρα ένεση μορφίνης, ο δράστης πίστευε ότι είχε εξασφαλισθεί η αιώνια σιωπή της. Έπρεπε πάντως να σιγουρευτεί ότι το ημερολόγιό της δεν θα κατέληγε σε λάθος χέρια. Παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειές του όμως, δεν κατάφερε να το εντοπίσει, γιατί η Αλίσια το είχε εξαφανίσει διαισθανόμενη τον κίνδυνο που διέτρεχε.
*Ο Αχιλλέας Παπαρσένος υπηρέτησε στην ελληνική πρεσβεία του Λονδίνου, ως προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας.