Η έλλειψη πληροφόρησης και διεκδίκησης αποτελεί το «κλειδί» για την πρόληψη ατυχημάτων και τη λύση στα προβλήματα στους δρόμους του Βόλου και όχι μόνο. Ατυχήματα, στα οποία πολλές φορές τραυματίζονται ποδηλάτες ή προκαλούνται λόγω κακής οδηγικής συμπεριφοράς. Σύμφωνα με τον παιδαγωγό κυκλοφορίας, εκπαιδευτή οδηγών και οδηγό ορεινής ποδηλασίας Βασίλη Καλλία, η πληροφόρηση θα συμφιλιώσει την ομάδα των οδηγών με την ομάδα των ποδηλατιστών. Η πληροφόρηση θα φέρει επίσης την απαίτηση σχεδίασης ποδηλατικών δικτύων που θα είναι πρακτικά.
Μιλώντας στη «Θ» ο κ. Καλλίας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ποδηλάτες στον δρόμο, αλλά και για ποια από αυτά θα μπορούσαν να βρεθούν άμεσα λύσεις, αναφέρει: «Ο Bόλος έχει μία ιδιαιτερότητα, την παραλία. Νομίζουμε όλοι ότι είναι ελεύθερη για ποδηλάτες, αλλά ουσιαστικά είναι πεζόδρομος και απαγορεύεται η κυκλοφορία των ποδηλατιστών. Έτσι, πολλές φορές προκαλούνται ατυχήματα με ποδήλατα στην παραλία του Βόλου».
«Οι δημοτικές αρχές δεν έχουν δεχτεί τόσο καιρό κάποια πίεση από ομάδες που έχουν σχέση με το ποδήλατο. Άλλες πόλεις, όπως τα Τρίκαλα και η Καρδίτσα, έχουν αναπτύξει υποδομή για το ποδήλατο, καθώς προέκυψε η ανάγκη για μετακίνηση».
Ο κ. Καλλίας υπογράμμισε πως όλα πηγάζουν από την πληροφόρηση: «Όταν υπάρχει η σωστή πληροφορία, τότε ο κόσμος ενημερώνεται και αρχίζει να απαιτεί. Όταν απαιτήσει, τότε θα τον ακούσουν».
Ο ίδιος επισήμανε την ανάγκη δημιουργίας ενός σωστού συστήματος ποδηλατικής κυκλοφορίας: «Αν δεν υπάρχουν ποδηλατόδρομοι, δεν μπορούμε να απαιτήσουμε από τους ποδηλάτες να κυκλοφορούν στον ποδηλατόδρομο. Αν δεν υπάρχει απαίτηση από τους πολίτες, τότε οι δημοτικές αρχές δεν προσπαθούν να λύσουν το θέμα, έστω και πρόχειρα, μέχρι να φτάσουν σιγά-σιγά στο τέλειο».
Τόνισε ακόμη ότι δεν υπάρχει ευαισθητοποίηση για το θέμα: «Θα έπρεπε σε κάθε συμβούλιο να υπάρξει μελέτη και ανάπτυξη ενός ποδηλατικού δικτύου. Στα συμβούλια θα έπρεπε να συμμετέχουν και άτομα που έχουν την πραγματική εμπειρία κυκλοφορίας με ποδήλατα και οι μελέτες για το δίκτυο αυτό δεν θα πρέπει να στηρίζονται σε μοντέλα άλλων πόλεων ή μόνο σε χωροταξικά και πολεοδομικά μοντέλα», προσθέτοντας πως κάθε πόλη έχει την ιδιαιτερότητά της.
Τι θα μπορούσε να αλλάξει
Ο ίδιος ανέφερε πως το τι επιτρέπεται είναι διαφορετικό με το τι θα έπρεπε να συμβαίνει, καθώς εκτός από το νομικό, το τεχνικό και το πρακτικό, υπάρχει και το θέμα της ασφάλειας: «Λογικό είναι να μην πρέπει τεχνικά να κυκλοφορεί ένα ποδήλατο στον Περιφερειακό, διότι η διαφορά ταχύτητας μεταξύ ενός ποδηλάτη και των υπόλοιπων οχημάτων είναι τεράστια. Σε κάθε δρόμο που θεωρούμε ότι δημιουργούνται θέματα, θα μπορούσαν οι δημοτικές αρχές να αποφασίσουν την απαγόρευση κυκλοφορίας των ποδηλατιστών. Τα προβλήματα με τους ποδηλάτες υπάρχουν παντού, σε όλο τον κόσμο. Δεν πρέπει να νομίζουμε ότι μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά».
Οπτική αντίληψη
Ένα ακόμη σημείο είναι η είσοδος των ηλεκτρικών οχημάτων στην κυκλοφορία: «Το ηλεκτρικό ποδήλατο αναπτύσσει μεγάλη ταχύτητα και δεν μπορεί να το διαχειριστεί ο καθένας. Πρέπει να υπάρχει εξοικείωση και εμπειρία». Τόνισε επίσης ότι οι οδηγοί των οχημάτων δεν έχουν συνηθίσει ακόμη στην κατάργηση της ακουστικής αντίληψης και πως πρέπει να αρκεστούν μόνο στην οπτική.
Σε πολλές των περιπτώσεων ευθύνη φέρουν οι ίδιοι οι ποδηλάτες, με τον κ. Καλλία να κάνει λόγο για κατάχρηση των δυνατοτήτων που έχουν: «Οι δυνατότητες του ποδηλάτου είναι η ευελιξία και το μεγάλο εύρος αντίληψης που προσφέρει στον ποδηλάτη. Έχει ακοή και αντίληψη του χώρου και υπάρχει μια ενεργητική ασφάλεια. Γιατί δεν τη χρησιμοποιούμε όμως για το καλό μας;» διερωτήθηκε.
Η λύση, όπως ανέφερε, είναι η συμφιλίωση όλων των ομάδων του δρόμου: «Αυτή τη στιγμή υπάρχει μία εχθρότητα μεταξύ των οδηγών οχημάτων και των ποδηλατιστών. Αυτή μπορεί να εξαλειφθεί αν απαιτήσουμε η ομάδα των ποδηλατιστών να έχει συγκεκριμένους χώρους, αλλιώς θα υπάρχουν προστριβές και αντιδράσεις».
Υπογράμμισε την ανάγκη να υπάρξει παιδεία για το συγκεκριμένο θέμα, ευαισθητοποίηση των πολιτών και ενημέρωση των παιδιών από το σχολείο: «Δεν αρκεί όμως μόνο η πληροφόρηση. Πρέπει να έχουμε και το εργαλείο (δηλαδή τους ποδηλατοδρόμους) για να εφαρμόσουμε αυτά που έχουμε μάθει».
Αναφερόμενος στην εκπαίδευση των οδηγών για τον σεβασμό των ποδηλατιστών στον δρόμο, ο κ. Καλλίας δήλωσε ότι ο κάθε οδηγός είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος μετά τα μαθήματα οδήγησης και θέλει να εφαρμόσει αυτά που του έμαθε ο δάσκαλός του: «Στις σχολές οδήγησης γίνεται μεγάλη προσπάθεια για να σέβονται οι οδηγοί τους ποδηλάτες. Μετά είναι το πρόβλημα, όταν θα βγει στον δρόμο και θα εναρμονιστεί με τους άλλους οδηγούς, καθώς γίνεται προσαρμοστικός».
Επικίνδυνα σημεία
Όσο για τους δρόμους, στους οποίους είναι επικίνδυνο να κυκλοφορούν ποδηλάτες, ο κ. Καλλίας ανέφερε ενδεικτικά στενούς δρόμους, που είναι μιας κατεύθυνσης, όπως η Γαλλίας, η Γαζή και η Αλεξάνδρας: «Είναι δρόμοι που εκνευρίζουν τους οδηγούς, περνούν πολλά οχήματα και οι οδηγοί αναγκάζονται να μην τηρήσουν αποστάσεις ασφαλείας για το προσπέρασμα. Ένας ποδηλάτης θα μπορούσε να αποφύγει έναν τέτοιο δρόμο και να χρησιμοποιήσει τη Ρήγα Φεραίου, τη Μαγνήτων και τη Δημάρχου Γεωργιάδου, όπου οι οδηγοί θα κόψουν ταχύτητα, γιατί ισχύει η προτεραιότητα. Και ο ποδηλάτης θα ακολουθήσει το ίδιο, καθώς υπάρχει το σταμάτημα-ξεκίνημα».
Επικίνδυνοι δρόμοι, όπως ανέφερε, είναι επίσης η Ιωλκού και η Κ. Καρτάλη. «Από τη στιγμή που ορισμένοι κάνουν στάση ή στάθμευση, παρότι απαγορεύεται, ο ποδηλάτης αναγκάζεται να λοξοδρομήσει» κατέληξε.