Άρθρα

Στην κρίση λύση μπορεί να είναι ο πολιτισμός

Του Παντελή Μαστρογιάννη*

Κατά κοινή ομολογία η πολιτεία εδώ και χρόνια αδιαφορεί για τον πολιτισμό και τους εργαζόμενούς του. Ενώ ο πολιτισμός έχει αξία ιδιαίτερα σημαντική ως κοινωνικό αγαθό, οι ασκούμενες πολιτικές με την εμπορευματοποίηση των τεχνών οδήγησαν τον καλλιτέχνη και γενικότερα τη δημιουργία, αλλά και τους εργαζόμενους στον πολιτισμό, σε μια κρίση με οξύτατα προβλήματα που εντάθηκαν με την πανδημία, πρώτο και δεύτερο κύμα.
Η πολιτεία αγνοεί και αδιαφορεί ταυτόχρονα για την αξία ή την υπεραξία που παράγεται μέσω της ανάπτυξης του πολιτισμού σε μια χώρα. Οι εργαζόμενοι στον πολιτισμό και οι δημιουργοί τελευταία συσπειρώθηκαν και πήραν μια σειρά πρωτοβουλίες προκειμένου να παρουσιάσουν τα προβλήματά τους κατά κλάδο και να διεκδικήσουν λύσεις. Άνοιξε μια μεγάλη διαλογή που περιλαμβάνει τους δημιουργούς και τους εργαζόμενους από όλους τους κλάδους των τεχνών. Σ’ αυτόν τον διάλογο, ενώ έπρεπε να πρωτοστατεί η πολιτεία, δυστυχώς απουσιάζει. Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν είναι ασπιρίνη για βαριά ασθενείς.
Εδώ και μήνες παρακολουθούμε κινητοποιήσεις που γίνονται σ’ όλες τις πόλεις, αλλά «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Οι καλλιτέχνες είναι στα όρια της επιβίωσης και η κατάσταση χειροτερεύει, ιδιαίτερα τώρα στο β’ κύμα της πανδημίας, αφού έχουν να δουλέψουν από τον Φλεβάρη. Την ίδια στιγμή οι θυσίες του ελληνικού λαού στη διάρκεια της πρώτης καραντίνας πήγαν χαμένες. Τα υγειονομικά πρωτόκολλα διχάστηκαν για τα κέρδη των αεροπορικών εταιρειών, των πλοιοκτητών και των επιχειρηματιών του τουρισμού. Ο συνωστισμός στα ΜΜΜ και στα σχολεία δεν αξιολογήθηκε. Από την άλλη πλευρά έχουμε ακυρώσεις εκδηλώσεων, ματαιώσεις και γενικότερα απαγορεύσεις, ιδιαίτερα τώρα στο β’ κύμα.

Οι θεσμικοί κοινωνικοί φορείς, οι πολιτιστικοί φορείς, η κοινωνία των πολιτών, παρακολουθούν ανήμποροι να αντιδράσουν. Το ίδιο και οι καλλιτέχνες και οι άνθρωποι του πολιτισμού. Είναι καιρός να ανοίξει ένας διάλογος ανάμεσα στην πολιτεία και τους ανθρώπους του πολιτισμού, καλλιτέχνες, δημιουργούς και εργαζόμενους. Χρειάζονται ριζικά μέτρα.
Η Πράσινη Αριστερά θα στηρίξει αυτόν τον αγώνα και τα αιτήματα των καλλιτεχνών. Γι’ αυτό καλούμε τους ανθρώπους του πολιτισμού και όχι μόνο να στηρίξουν την πρωτοβουλία αυτή και να αγωνιστούν μαζί τους, γιατί η παιδεία, η υγεία και ο πολιτισμός είναι δημόσια – κοινά αγαθά, ανήκουν στον λαό και δεν πρέπει να μας τα στερούν. Ο πολιτισμός μπορεί και πρέπει να είναι η λύση στην πολύπλευρη κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία. Αλλά για να αποτελέσει τη λύση, πρέπει να στηριχθεί ηθικά και υλικά. Η απαξίωση είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να κάνει μια κυβέρνηση. Ο ρόλος των πολιτικών δυνάμεων, ιδιαίτερα των προοδευτικών, είναι σημαντικός, αν όχι αναντικατάστατος. Να λοιπόν πεδίο δόξας λαμπρό για αναζήτηση συγκλίσεων σε επίπεδο πολιτικό, αλλά και κοινωνικό. Οι συμμαχίες στη βάση των προβλημάτων με διαμόρφωση κοινών θέσεων και προγράμματος μπορεί να έχουν κάποια προοπτική. Οι «συμμαχίες» που στηρίζονται σε μεταγραφή δεν έχουν καμία αξία και προοπτική. Η μεγάλη συμμαχία καλλιτεχνών, διανοούμενων, εργαζομένων και της κοινωνίας των πολιτών, έχει προοπτική και μπορεί να αποτελέσει τη λύση και μια σημαντική κοινωνική συμμαχία.
Χρέος των πολιτικών δυνάμεων είναι να αναζητήσουν τις πολιτικές συγκλίσεις παράλληλα με τις κοινωνικές. Μόνο τότε θα είναι αξιόπιστες.
Η Πράσινη Αριστερά φιλοδοξεί να συμβάλει σ’ αυτό στο μέτρο των δυνατοτήτων της.

*μέλους της ΚΠΕ Πράσινη Αριστερά

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το