Το «μικρόβιο» του ποδοσφαίρου το κόλλησε από μικρή ηλικία από τον αδερφό της, ο οποίος κάθε φορά που έπαιζε μπάλα στη γειτονιά της περιοχής της, η ίδια τον ακολουθούσε χωρίς κανέναν δισταγμό.
Οι γονείς της δεν άργησαν να καταλάβουν τη λατρεία που έδειξε από την πρώτη στιγμή στο άθλημα και αποφάσισαν να την εγγράψουν στην Ακαδημία του «Α.Σ. Βόλος 2004», από την πρώτη μέρα ίδρυσής της.
Συνέντευξη
Ηλίας Σχορτσιανίτης
Η Σοφία Πελεκούδα ξεκίνησε τα πρώτα της ποδοσφαιρικά βήματα στην Ακαδημία του Α.Σ. Βόλος 2004 και από την ηλικία των 14 ετών προωθήθηκε στη γυναικεία «ερυθρόλευκη» ομάδα του Νομού Μαγνησίας, έχοντας δίπλα της όλα αυτά τα χρόνια τους προπονητές Β. Κεχαγιά, Θ. Κατσαμόρα, Θ. Μακρή, Μ. Καλόγηρο και Χ. Αμπελάκια.
Στη συνέχεια βρέθηκε για έναν ποδοσφαιρικό χρόνο στις Ελπίδες Καρδίτσας.
Έπειτα στις Αμαζόνες Δράμας με προπονητές τον Κ. Τερζή, την Ευτυχία Μιχαηλίδου και τον Ε. Καρασάββα.
Μία τριάδα που τη βοήθησε σημαντικά να εξελιχθεί ως παίκτρια, καθώς οι Δραμινές στέφθηκαν για πρώτη φορά πρωταθλήτριες και συμμετείχαν στα προκριματικά του Champions League Γυναικών.
Σταθμός στην ποδοσφαιρική της καριέρα αποτέλεσε ο ΠΑΟΚ, με προπονητή τον Αλέξανδρο Κατηκαρίδη.
Με τον Δικέφαλο του Βορρά κατέκτησε το πρώτο της νταμπλ και έζησε την πρώτη πρόκριση στη φάση των «32» της σπουδαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, το Champions League Γυναικών.
Από τον Σεπτέμβριο του 2016 φόρεσε τη φανέλα της Προοδευτικής Περάματος, η οποία μετονομάστηκε σε Γιάννενα WFC και κατέγραψε αξιοπρεπή πορεία στα μεγάλα «σαλόνια» της Α’ Εθνικής Γυναικών.
Μάλιστα η Σοφία συνέβαλε τα μέγιστα στο σκοράρισμα με τη φανέλα της ομάδας των Ιωαννίνων (συνολικά 10 γκολ σε δύο σεζόν) παρόλο που η φυσική της θέση είναι αμυντικός.
Έπειτα από τον Σεπτέμβριο του 2019 και για τρία χρόνια ανήκε στο έμψυχο δυναμικό του Άρη Θεσσαλονίκης.
Την περασμένη αγωνιστική χρονιά ανέλαβε και την προπονητική εποπτεία στη νεοσύστατη ομάδα των Σκίουρων Θεσσαλονίκης.
Φέτος έκανε το μεγάλο άλμα στην Ιταλία και αγωνίζεται πλέον στο πρωτάθλημα της Serie C για λογαριασμό της Roma Calcio Femminile.
Η 29χρονη διεθνής Βολιώτισσα ακραία αμυντικός διακρίνεται για τον ακέραιο χαρακτήρα της, το απαράμιλλο θάρρος και το πείσμα της.
Επίσης, η εγνωσμένη ποδοσφαιρική της αξία δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη και από την Εθνική μας Ομάδα Γυναικών.
Η Σοφία ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στο Τμήμα Φιλολογίας (πτυχιούχος Φιλοσοφικής) και διακαής πόθος της να εργαστεί στο αντικείμενο των σπουδών της.
Φέτος κάνει τις μεταπτυχιακές σπουδές στη Ρώμη στον τομέα του Sports Management και μέσα από σκληρή δουλειά, αφοσίωση και πιστή στο άθλημα που λατρεύει, τα συνδυάζει άψογα με το κατάλληλο οργανόγραμμα και σχεδιασμό.
Πάνω απ’ όλα, όμως, έχει συνοδοιπόρους τους γονείς της, τον αδερφό της και δικά της αγαπημένα πρόσωπα που δεν την ξεχνούν ποτέ.
Η Σοφία Πελεκούδα παρέθεσε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης σχετικά με το νέο της μεγάλο βήμα στα γήπεδα της Ιταλίας και τόνισε τη δύναμη που αντλεί από την οικογένεια της.
Πώς προήλθε η πρόταση ώστε να αγωνιστείς στο πρωτάθλημα της Serie C; Έχεις εγκλιματιστεί στις νέες συνθήκες και την καθημερινότητα της πόλης;
Αρχικά πρωταρχικός μου στόχος ήταν να εξελιχθώ και να αναπτύξω τις γνώσεις μου πάνω στον τομέα που αγαπάω και ενδιαφέρομαι, δηλαδή το ποδόσφαιρο, αλλά και γενικότερα στον κόσμο τού αθλητισμού.
Γι’ αυτόν τον λόγο τη συγκεκριμένη χρονιά επέλεξα να κάνω το μεταπτυχιακό μου στη Ρώμη, στον τομέα του Sports Management.
Αφού έγινα δεκτή με υποτροφία στο πανεπιστήμιο, στη συνέχεια ήρθε και η πρόταση από την ομάδα της Roma Calcio Femminile.
Οι νέες συνθήκες ομολογώ πως είναι διαφορετικές, καθώς οι ρυθμοί είναι πιο γρήγοροι, αλλά η κουλτούρα και η ζωή είναι παρόμοια.
Ευτυχώς επικρατεί καλό κλίμα και οργάνωση στην ομάδα, οπότε προσαρμόζομαι σχετικά γρήγορα.
Φυσικά κάθε νέα αλλαγή εμπεριέχει δυσκολίες, ειδικά για όποιον αποφασίζει για πρώτη φορά να ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός Ελλάδος.
Ωστόσο, είναι μια εμπειρία που πάντα ήθελα να ζήσω και γι’ αυτό ήρθα να το δοκιμάσω.
Ποιος είναι ο βασικός στόχος της ομάδας; Υπάρχει φαβορί για την άνοδο στην παραπάνω κατηγορία;
Βασικός στόχος της ομάδας είναι να φτάσουμε όσο πιο ψηλά μπορούμε στην κατηγορία.
Στην Ιταλία η Serie C έχει τρεις ομίλους από 17 ομάδες η κάθε μία και για πρώτη φορά φέτος η ομάδα της Roma συμμετέχει στον Βόρειο όμιλο, που είναι και ο πιο δύσκολος.
Για μένα αυτό είναι καλύτερο, διότι το πρωτάθλημα είναι πιο ανταγωνιστικό.
Η ομάδα αποτελείται από νεαρές παίκτριες, οπότε πρόκειται για μία νέα εμπειρία από πολλές πλευρές.
Μέχρι στιγμής, από όσο γνωρίζω τα φαβορί προέρχονται από τον Βορρά, όπως οι Orobica Calcio Bergamo, Lumezzane και Azalee Solbiatese 1911.
Τέλος, να σημειώσω πως εδώ γενικά υπάρχει ακόμα μία κατηγορία πιο κάτω από τη Serie C, ενώ σε μερικά γεωγραφικά διαμερίσματα υπάρχουν δύο κατηγορίες πιο κάτω, οπότε το επίπεδο είναι αρκετά δυνατό.
Υπάρχουν διαφορές μεταξύ ιταλικού και ελληνικού πρωταθλήματος;
Κατά την προσωπική μου άποψη υπάρχουν διαφορές, που αφορούν στη φυσική κατάσταση.
Οι παίκτριες είναι γυμνασμένες, δυνατές και γρήγορες, με αποτέλεσμα ο ρυθμός του αγώνα να είναι διαφορετικός.
Επίσης, λόγω συμμετοχής πολλών ομάδων η σεζόν είναι γεμάτη και από τους αγώνες του πρωταθλήματος, αλλά και του κυπέλλου που αρχίζει περίπου κοντά στην περίοδο των Χριστουγέννων.
Ο κόσμος της ομάδας δίνει δυναμικό «παρών». Η πλειοψηφία των παικτριών από ποιες χώρες προέρχεται;
Στη συγκεκριμένη κατηγορία υπάρχει δυναμικό «παρών» των φιλάθλων στους αγώνες, αλλά σε κάθε περίπτωση θα θέλαμε να είναι ακόμα πιο έντονο για τη μεγαλύτερη ηθική μας ενίσχυση μέσα στο γήπεδο.
Η πλειοψηφία των παικτριών είναι από την Ιταλία, ωστόσο, υπάρχουν και από την Αμερική, τον Καναδά και την Ισπανία.
Ως προπονήτρια δούλεψες και στην ομάδα των Σκίουρων Θεσσαλονίκης. Ξεχωριστή στιγμή;
Θέλω να πω από καρδιάς πως ήταν μία μοναδική εμπειρία. Τα πρόσωπα που πλαισιώνουν την ακαδημία είναι πραγματικά άνθρωποι που σέβονται το ποδόσφαιρο και πάνω από όλα σέβονται τα παιδιά.
Είναι καταρτισμένοι και αγαπούν αυτό που κάνουν.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ιδιοκτήτες της Ακαδημίας Δημήτρη Τσιώνα και Παναγιώτη Νίτση, που με εμπιστεύθηκαν και φρόντισαν να αγαπήσω την ακαδημία με όλη μου τη δύναμη. Επίσης, ευχαριστώ όλους μου τους συναδέλφους για τη συνεργασία που είχαμε και ιδιαίτερα ευχαριστώ τον κ. Παναγιώτη Τσάκαλο που είχε την ιδέα να μπω στον χώρο της προπονητικής, καθώς και τον προπονητή μου Χριστόφορο Τσατσαρώνη, με τον οποίο ζήσαμε πολύ όμορφες εμπειρίες.
Ξεχωριστή στιγμή για μένα ήταν η τελευταία προπόνηση που έκανα με τη γυναικεία ομάδα, η οποία δημιουργήθηκε την περασμένη χρονιά και συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής.
Τη χαρακτηρίζω έτσι, καθώς στην προπόνηση συμμετείχαν παίκτριες που είχα προπονήσει την προηγούμενη χρονιά.
Για μένα είναι πολύ σημαντικό και συγκινητικό να βλέπω τα παιδιά να εξελίσσονται, να χαίρονται, να διασκεδάζουν και πάνω από όλα να γίνονται, και με τη δική μας καθοδήγηση, καλοί άνθρωποι με αξίες.
Αντίστοιχα με τη δική τους διάθεση, με τις δικές τους σκέψεις, με τα χαμόγελά τους, αλλά και με το πείσμα τους, ένιωθα και εγώ κάθε μέρα παιδί, πράγμα πολύ σημαντικό στις μέρες μας.
Σκέφτεσαι μόνιμη εγκατάσταση στο εξωτερικό;
Είναι ακόμα πολύ νωρίς για να πω οτιδήποτε. Βρίσκομαι έναν μήνα εδώ, ωστόσο, ξέρω πως ανάλογα τις ευκαιρίες που θα προκύψουν θα ακολουθήσω και τον δρόμο που θεωρώ κατάλληλο για εμένα.
Όνειρό μου είναι να παίξω στο υψηλότερο επίπεδο και να επιστρέψω στην Εθνική Γυναικών και φυσικά να επιτύχω στην επαγγελματική μου πορεία, με βάση το μεταπτυχιακό μου.
Επιπλέον, να σημειώσω πως είμαι και πτυχιούχος Φιλοσοφικής (τμήμα Φιλολογίας) του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και κατέχω το δίπλωμα της προπονητικής UEFA C.
Στο άμεσο μέλλον, όταν εξοικειωθώ και με την ιταλική γλώσσα, θα αναλάβω και ως προπονήτρια στην ακαδημία της ομάδας.
Κατάγεσαι από τον όμορφο Βόλο, που γνώρισε σημαντικές καταστροφές από πυρκαγιές και πλημμύρες. Θα θέλαμε την προσωπική σου τοποθέτηση.
Δεν υπάρχουν λόγια γι’ αυτό που συνέβη.
Ό,τι και να πω θα είναι λίγο για εκείνους που έχασαν ανθρώπους, σπίτια, επιχειρήσεις και περιουσίες.
Πραγματικά, εύχομαι κουράγιο στις οικογένειες που θρηνούν και καλή δύναμη σε όλους.
Τέτοια φαινόμενα είναι πραγματικά σοκαριστικά και εύχομαι οι αρμόδιοι να βοηθήσουν – με πράξεις – τους πληγέντες.
Η Σοφία Πελεκούδα έμαθε και στα δύσκολα. Ποιο είναι το δυνατό σου ατού και τα πρόσωπα που σε αγαπούν και αντλείς δύναμη από αυτά;
Εκείνο που έμαθα είναι να μην τα παρατάω ποτέ.
Ίσως ακούγεται κλισέ, αλλά αλήθεια είναι πολύ σημαντικό να συνεχίζεις να προχωράς και να αλλάζεις τις καταστάσεις εάν το θέλεις.
Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι με αρνητισμό, καταστάσεις που δεν είναι ευνοϊκές, στιγμές που θα αμφισβητείς τα πάντα, ακόμα και τον εαυτό σου, αλλά πρέπει να βρίσκεις τη δύναμη να προχωράς παρά τις αντιξοότητες.
Όσες φορές πέφτεις, άλλες τόσες να σηκώνεσαι, στον αθλητισμό, στον εργασιακό χώρο, αλλά και στην προσωπική ζωή.
Είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους που έχω μία οικογένεια που είναι πάντα δίπλα μου σε όποια απόφαση και να πάρω.
Ο πατέρας μου, η μητέρα μου και ο αδελφός μου είναι εκείνοι από τους οποίους αντλώ δύναμη καθημερινά, ενώ συγγενείς μου, οι κολλητές μου και κάποιοι λίγοι αλλά καλοί φίλοι είναι πάντα εκεί για μένα και σε κάθε μου βήμα.
Τους αγαπώ πολύ και τους ευχαριστώ για τη στήριξή τους στην «τρέλα» μου.
Το γυναικείο ποδόσφαιρο της χώρας μας εξελίσσεται σιγά σιγά;
«Πιστεύω ότι το γυναικείο ποδόσφαιρο της χώρας μας εξελίσσεται σιγά σιγά, ειδικά, βλέποντας φέτος πως μεγάλες ΠΑΕ μπαίνουν πλέον στο παιχνίδι.
Επίσης, από την εμπειρία μου, ως προπονήτρια στις αναπτυξιακές ηλικίες, μπορώ να πω πως όλο και περισσότερα κορίτσια έρχονται πλέον στον χώρο του ποδοσφαίρου, χωρίς να αποτελεί, κατά ένα μεγάλο ποσοστό, ταμπού για τους γονείς. Ωστόσο, θα συνεχίζω να λέω, πως για να έρθει η αλλαγή πρέπει να κοιτάξουμε τη «ρίζα» του χώρου, π.χ. εγκαταστάσεις, ακαδημίες, καταρτισμένοι άνθρωποι στον χώρο, στήριξη από το κράτος και πολλά άλλα.
Στο μέλλον εύχομαι και εγώ να μπορέσω να συμβάλλω με τον δικό μου τρόπο στη βελτίωση των συνθηκών του γυναικείου ποδοσφαίρου στη χώρα μας.
Κλείνοντας, Σοφία, θα θέλαμε να στείλεις το δικό σου μήνυμα:
Εύχομαι αρχικά σε όλους υγεία και επίτευξη στόχων.
Να κυνηγάμε τα όνειρά μας και να είμαστε προσηλωμένοι στους στόχους μας μέχρι το σημείο που να αισθανόμαστε χαρούμενοι. Στη σημερινή εποχή δυστυχώς υπάρχει μεγάλη πίεση και μεγάλες προσδοκίες, που μόνοι μας τοποθετούμε στους εαυτούς μας.
Θέλω να παροτρύνω, λοιπόν, άπαντες και ανεξαρτήτως ηλικίας να πράξουν αυτό που τους κάνει ευτυχισμένους, αφήνοντας στην άκρη τις «τελειότητες» των social media.