Στα υπόγεια καταφύγια της Ουκρανίας όπου άνθρωποι συγκατοικούν με τρωκτικά

Ο μικρός Πάβελ μεγάλωνε κανονικά σε ένα όμορφο διαμέρισμα στο Ντόνετσκ, μέχρι που ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία. Από τότε το 5χρονο αγόρι ζει, μαζί με την οικογένεια του, σε ένα καταφύγιο για να προστατευτούν από τα πυρά και τους βομβαρδισμούς.

Ο Πάβελ έχει συνηθίσει πλέον την ζωή στο υπόγειο καταφύγιο που βρίσκεται κάτω από ένα πολιτιστικό κέντρο. Η οικογένεια του και κάποιοι άλλοι κάτοικοι αποφάσισαν να προστατεύσουν τα παιδιά τους από την μήνη του πολέμου. Στο υπόγειο υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα γεγονός που επιτρέπει στις μητέρες να μπορούν να μαγειρέψουν τα γεύματα για τα παιδιά κάτω από το πενιχρό φως, το οποίο μπαίνει από τα παράθυρα που είναι καλυμμένα με σακιά άμμου. Οι κάτοικοι του καταφυγίου χρησιμοποιούν το νερό που συλλέγουν για την προσωπική τους καθαριότητα και το μαγείρεμα, προσπαθώντας να δώσουν στα παιδιά μια εικόνα φυσιολογικής ζωής.

Ο Πάβελ και η αδελφή του Ράγια προσπαθούν να ξεχάσουν τον πόλεμο διαβάζοντας τα μαθήματα τους ή βλέποντας τηλεόραση αλλά το πενιχρό φως και οι συνθήκες διαβίωσης τους θυμίζουν την άσχημη κατάσταση στην χώρα. Ο μικρός περιφέρεται, ανάμεσα στα λιγοστά έπιπλα, κρατώντας στην αγκαλιά του ένα μεγάλο τρωκτικό που έχει γίνει ο πιστός του σύντροφος. Για να κοιμηθεί, μοιράζεται με την αδερφή του μια σιδερένια κουκέτα, στην οποία προσπαθούν να κοιμηθούν όσο μπορούν και να ονειρευτούν ότι κάποια μέρα θα ξυπνήσουν στο σπίτι τους και θα μπορουν να παίζουν στο δρόμο σαν τα άλλα παιδιά του κόσμου.