Προβολή ντοκιμαντέρ με θέμα: «Γυναίκες μαχήτριες – Η τριπλή απελευθέρωση»

Το Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (ΙΑΚΑ) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ο Σύλλογος Ιστορίας και Μνήμης Εθνικής Αντίστασης (ΣΙΜΕΑ) σας προσκαλούν στην προβολή ντοκιμαντέρ του Λεωνίδα Βαρδαρού με θέμα: «Γυναίκες μαχήτριες – Η τριπλή απελευθέρωση».

Η προβολή θα γίνει στο Αμφιθέατρο Σαράτση (παραλιακό συγκρότημα Παπαστράτου, 3ος όροφος), την Τετάρτη 15/03/2023 και ώρα 7μμ.

Ο Λεωνίδας Βαρδαρός γεννήθηκε στην Ικαρία το 1950. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στην Αθήνα. Έχει συνεργαστεί με διάφορα πρωτοποριακά, ημικρατικά, δημοτικά και κρατικά θέατρα. ΄Εχει σκηνοθετήσει για την κρατική τηλεόραση ιστορικά και πολιτιστικά ντοκιμαντέρ καθώς και δύο ταινίες μικρού μήκους και μία μεγάλου μήκους, την ταινία “Ούλοι εμείς εφέντη”, γυρισμένη στην Ικαρία με θέμα ένα πραγματικό γεγονός του εμφυλίου πολέμου. Έχει ολοκληρώσει μία σειρά ντοκιμαντέρ για τους τόπους πολιτικής εξορίας και εργαζόταν για πολλά χρόνια στο «Θέατρο Τέττιγες» ως σκηνοθέτης και ηθοποιός δουλεύοντας πάνω σε κείμενα που αναφέρονται στην ιστορία και τη γλώσσα μας.

Το ντοκιμαντέρ του “LUDLOW – Οι Έλληνες στους πολέμους του άνθρακα” απέσπασε στο 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης το βραβείο της Βουλής «Ανθρώπινες Αξίες», ενώ μεγάλη απήχηση είχε και η δουλειά του για την ΕΡΤ το ντοκιμαντέρ “Αντιφασιστικός Αγώνας στη Μέση Ανατολή”. Η πιο πρόσφατη δουλειά του το ντοκιμαντέρ “Γυναίκες μαχήτριες – Η τριπλή απελευθέρωση” προβλήθηκε στο πρόσφατο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και στον κινηματογράφο ΤΡΙΑΝΟΝ στην Αθήνα όπου προβάλλονταν για αρκετές εβδομάδες.

Η εκδήλωση αποτελεί συνδιοργάνωση του ΙΑΚΑ και του ΣΙΜΕΑ.

Περίληψη

Είναι οι γυναίκες εκείνες που σαν αφανείς ήρωες των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων του ελληνικού λαού στη διάρκεια του 20ου αιώνα, είδαν τους άνδρες τους, τους αδελφούς και τις αδελφές τους, τους γονείς τους να παίρνουν το δρόμο της φυλακής, της εξορίας κάποτε και του εκτελεστικού αποσπάσματος. Πολλές από αυτές ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο, τιμωρούμενες με αυτόν τον τρόπο για τον αγώνα τους για μια καλύτερη ζωή για τον λαό αυτής της χώρας, για τον αγώνα τους ενάντια στους κατακτητές, για τον αγώνα τους για εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη.

Οι γυναίκες που πηγαινοέρχονταν στα επισκεπτήρια των φυλακών και των τόπων εξορίας, που αποχαιρετούσαν τους αγαπημένους τους, τους προορισμένους για το εκτελεστικό απόσπασμα, αντιμέτωπες ταυτόχρονα με τα προβλήματα της επιβίωσης, με την υποχρέωση να μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους.

Από την μεταξική δικτατορία του 1936 μέχρι τη δικτατορία των συνταγματαρχών στις 21 Απριλίου του 1967 ήταν αντιμέτωπες με τον πολιτικό αποκλεισμό των “κοινωνικών φρονημάτων” στην επαγγελματική τους ζωή, με τις πιέσεις που ασκούνταν στις γυναίκες των φυλακισμένων αγωνιστών να αποκηρύξουν τους άντρες τους ώστε να τους επιτραπεί το μεροκάματο σε ένα εργοστάσιο για να ζήσουν αυτές και τα παιδιά τους.

Μια ζωή κάτω από την επιτήρηση του αστυνόμου, δεκαετίες ολόκληρες ενός καθημερινού αγώνα με σκληρό προσωπικό τίμημα και με έπαθλο μόνο μια λέξη: αξιοπρέπεια.

Είκοσι δύο αγωνίστριες καταθέτουν αυτά που έζησαν από τη δεκαετία του 1930 έως το 1949. Παρεμβαίνουν οι ιστορικοί Τασούλα Βερβενιώτη και Λη Σαράφη.

Σενάριο και σκηνοθεσία: Λεωνίδας Βαρδαρός
Μοντάζ: Αγγελική Χατζή
Μουσική: Μιχάλης Γούτης
Κάμερα: Ξενοφώντας Βαρδαρός
Ήχος: Αντρέας Γκόβας

http://www.ha.uth.gr/index.php?page=events-search.display&a=622