«Το πολιτιστικό αντίδοτο στη χρεοκοπία» – Παρουσιάστηκε το βιβλίο του Λαοκράτη Βάσση χθες στο Βόλο

Έγινε χθες στον Πολυχώρο Τσαλαπάτα η παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου του Λαοκράτη Βάσση «Το πολιτιστικό αντίδοτο στη χρεοκοπία». Την εκδήλωση διοργάνωσαν η εφημερίδα «Θεσσαλία» και οι εκδόσεις «Ταξιδευτής».
Ανοίγοντας την εκδήλωση ο εκδότης-διευθυντής της εφημερίδας «Θεσσαλίας» κ. Βασίλης Δανός καλωσόρισε τον συγγραφέα, αλλά και τους υπόλοιπους ομιλητές που βρέθηκαν χθες στο πάνελ, λέγοντας: «Η «Θεσσαλία» στην προσπάθεια που κάνει να συναρμόσει τον πολιτισμό και την παράδοση, και μπαίνοντας στα 120 χρόνια ιστορίας της, έχει σκοπό και διάθεση να προχωρήσει σε παρόμοιες εκδηλώσεις».
Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Γιώργος Πετράκος κατά τον χαιρετισμό του τόνισε τα εξής: «Το βιβλίο εντάσσεται σε δύο άξονες. Ο πρώτος αφορά τα αίτια της κρίσης. Τι συνέβη, για ποιο λόγο και πώς φτάσαμε εδώ. Ο δεύτερος έχει να κάνει με την έξοδό μας από την κρίση. Να επιστρέψουμε στην κανονικότητα.
Το κρίσιμο ερώτημα ως προς το δεύτερο σκέλος είναι πώς θα ανακάμψουμε. Ποιες είναι οι πολιτικές και οι επιλογές που πρέπει να ακολουθήσουμε; Θέλουμε ένα άλλο κράτος. Πιο μικρό, ευρωπαϊκό και να είναι κοντά στον πολίτη, περισσότερο φιλικό. Προτιμώ ένα ευρωπαϊκό κράτος και ταυτόχρονα ένα παραγωγικό κράτος, που να αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, τους πόρους, με μεγαλύτερη εξωστρέφεια και μια σειρά χαρακτηριστικών που δεν είχαμε στο παρελθόν.
Διαβάζοντας το βιβλίο, βλέπουμε πως ο Βάσσης προτείνει ένα πολιτιστικό αντίδοτο. Είναι μία ενδιαφέρουσα πρόταση, να αξιοποιήσουμε τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του πολιτισμού μας και ακουμπά πολλές πλευρές».

Β. Καραποστόλης: Το βιβλίο επιχειρεί να θεραπεύσει τη ψυχή

Δεύτερος κατά σειρά μίλησε ο καθηγητής στο Τµήµα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστηµίου Αθηνών, κ. Βασίλης Καραποστόλης, ο οποίος τόνισε: «Το βιβλίο του Λαοκράτη Βάσση θα μπορούσαν κάποιοι να το δούνε ως εγχείρημα αντιπερισπασμού. Το πλήγμα που υπέστη η χώρα, θα πουν, αφορά στην οικονομία, στα έσοδα και τα έξοδα μας και στην κακή διαχείριση που διαφύλαξαν στα ταμεία μας οι πολιτικές ηγεσίες. Ασθενεί το σώμα σε κάποιο ζωτικό του όργανο και αντί να έρθει ο συγγραφέας να ψηλαφίσει την πληγή, μετατοπίζεται έξω από το σώμα και μιλάει γι’ αυτό το άπιαστο πράγμα που ονομάζεται ψυχή. Είναι λοιπόν μία ακόμη περίπτωση ιδεαλιστή; Μία ακόμη διαφυγή από τους πόνους της πραγματικότητας; Έτσι θα το έκριναν ορισμένοι στενόμυαλοι. Όμως σήμερα δεν υπάρχουν στενόμυαλοι υλιστές. Όλοι θέλουν να δείχνουν ότι είναι παρά πολύ ανοικτοί, ευρύχωροι, τόσο που τίποτα να μην μπορεί να μείνει για πολύ μέσα στην σκέψη τους. Όλα να κινούνται και να διαλύονται. Έτσι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζει το βιβλίο του Λαοκράτη Βάσση είναι να το δουν ως ένα πόνημα υπερβολικά γεμάτο με πεποιθήσεις. Πολλοί από τους πρώην ή φαινομενικά ομοϊδεάτες του θα σκανδαλιστούν από την επιμονή του να θεραπεύσει το άρρωστο σώμα με τη βοήθεια της ψυχής. Βρίσκουμε στο βιβλίο του μία τέτοια προσπάθεια. Όμως, ο συγγραφέας δεν αναφέρεται αόριστα. Μιλάει ευθέως για τη ψυχή του Τόπου, με «Ταυ» κεφαλαίο. Μία τέτοια γλώσσα ξενίζει σήμερα. Αλλά αυτό ακριβώς κάνει τον συγγραφέα να ανησυχεί περισσότερο και να γίνεται πιο μαχητικός. Η ανησυχία του εύλογη. Όπως και η απορία του: Πώς είναι δυνατόν ένας πολιτισμός με τόσο μακρά διαδρομή να μην μπορεί να τονώσει την πολιτική ηγεσία του τόπου. Πώς είναι δυνατόν η συλλογική ψυχή να μένει αμέτοχη στο δράμα που βιώνει ο τόπος; Είναι σαν να έχει δηλητηριαστεί από αυτό που οι ψυχολόγοι ονομάζουν αυθυποβολή της κατωτερότητας. Τελικά, αφού εξετάσει τα πράγματα πιο κοντά, ο Λαοκράτης Βάσσης θα βρει την απάντηση στο ερώτημα γιατί να υπάρχει τόσο παραίτηση. Διότι από την πολιτική δράση λείπει το στρατηγικό στοιχείο. Για να υπάρχει στρατηγική, πρέπει να προϋπάρχει μια αντίληψη και αίσθηση προορισμού ή όπως το προτιμά ο ίδιος, προοπτική. Καλύτερα ένας λαός να είναι κάποιος, έστω με τα ελαττώματά του, παρά ένα τίποτα. Εδώ έγκειται η σημασία της εθνικής στρατηγικής. Αν δεν χαραχθούν στρατηγικές γραμμές από μέρους μας, τη χώρα θα την καταβροχθίσουν οι συγκυρίες. Το βιβλίο του Λαοκράτη μας φέρνει μπροστά σ’ αυτό το καθήκον, ώστε να κάνουμε ασφαλέστερους δρασκελισμούς στο μέλλον».

«Ο Βόλος να απαλλαγεί από το πρόσφατο άγος»

Ακολούθησε ένας σύντομος χαιρετισμός του Παντελή Μαστρογιάννη, ο οποίος αναφέρθηκε στη γνωριμία του με τον συγγραφέα από το μακρινό 1965. «Ο πρώτος άνθρωπος που γνώρισα στα Γιάννενα πριν από 52 χρόνια ήταν ο Λαοκράτης Βάσσης, ο οποίος τότε μου έκανε μια ερώτηση σημαδιακή: Τι κάνει ο δημοκρατικός Βόλος; Σήμερα αυτό μου δημιουργεί μελαγχολία, γιατί δεν μπορούμε να το πούμε όσοι είμαστε από αυτήν εδώ την πόλη. Ντρεπόμαστε να το λέμε και αντιλαμβάνεστε ότι το ταξίδι μπροστά μας είναι μακρύ. Την ίδια ώρα οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου σιωπούν και οι πολίτες τα έχουν χαμένα, ενώ οι πολιτικές δυνάμεις ρίχνουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον. Ας ψαχτούμε και ας χαράξουμε έναν καινούριο δρόμο. Αλλιώς η χρεοκοπία της χώρας θα συνδυαστεί με τη χρεοκοπία της πόλης και τότε δεν θα υπάρχει επιστροφή», είπε ο κ. Μαστρογιάννης, για να λάβει την απάντηση του Λαοκράτη Βάσση ότι «ο Βόλος είναι μία πόλη με δημοκρατική ιστορία και πρέπει να απαλλαγεί από το πρόσφατο άγος».

Η συζήτηση του συγγραφέα με τον Σταύρο Λυγερό

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τον διάλογο ανάμεσα στον δημοσιογράφο Σταύρο Λυγερό και αρθρογράφο στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» με τον συγγραφέα και δάσκαλο από την Πρέβεζα. Η συζήτηση εξελίχθηκε σε μία πραγματική μυσταγωγία για όσους είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν τη χθεσινή παρουσίαση του βιβλίου, όπως τόνισε και ο κ. Κώστας Παπαδόπουλος, υπεύθυνος των εκδόσεων «Ταξιδευτής».
«Οι δημοσιογράφοι εξ επαγγέλματος διαχειριζόμαστε απόψεις για το τι πρέπει να κάνουμε, να σχολιάσουμε ή να αντιληφθούμε τις πτυχές ενός θέματος. Αντίθετα ο Λαοκράτης Βάσσης δεν θέλει να δώσει τη συνταγή, η οποία θα βγάλει τη χώρα με μαγικό τρόπο από τη σημερινή κρίση,. Βαθιά αποδομητική όπως αποδεικνύεται με τα χρόνια. Δεν είναι ο γιατρός που θα δώσει το φάρμακο και θα μας κάνει από τη μια μέρα στον άλλη από ασθενείς, υγιείς. Σκάβει το έδαφος και ψάχνει να βρει πού θα είναι τα θεμέλια του αύριο. Πού θα χτίσουμε τις λύσεις για τα τωρινά προβλήματα. Αυτό τον όρο έχει η λέξη αντίδοτο. Ένα αντίδοτο που χτίζει στέρεα, με προοπτική», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Σταύρος Λυγερός, ενώ στάθηκε και στην εικονογράφηση του εξώφυλλου για το πού πρέπει να ψάξουμε για τις λύσεις που έχει ανάγκη ο τόπος.
Ο κ. Λαοκράτης Βάσσης, αφού ευχαρίστησε τον εκδότη της «Θεσσαλίας» κ. Βασίλη Δανό, λέγοντας ότι «σηκώνει το φορτίο μίας ιστορικής εφημερίδας στον Βόλο και αποτελεί πρότυπο εκδότη», θυμήθηκε μία παλιότερη επίσκεψή του στην περιοχή μας πριν από 17 χρόνια και απέτισε φόρο τιμής στον αείμνηστο Γιάννη Φάτση και την εξαιρετική ελεγεία του για το Ολοκαύτωμα της Δράκειας κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
«Χαίρομαι που βλέπω στο ακροατήριο εκλεκτούς φίλους», πρόσθεσε στη συνέχεια, ενώ για το βιβλίο του είπε: «Μην περιμένετε να κομίσουμε απόλυτες αλήθειες. Δεν υπάρχουν πια. Εκείνο που κομίζουμε είναι η αγωνία για αλήθειες. Ελπίζοντας πως τα θραύσματα των αληθειών που πρέπει να ανακαλύψουμε, θα μας βοηθήσουν να βρει ο τόπος τον δρόμο του σε μία από τις κρισιμότερες και πιο ύποπτες περιόδους της ιστορίας του. Έχουμε τη δημογραφική κατάρρευση και μία πολιτιστική αμηχανία και ακινησία. Αν δεν υπάρξει συναγερμός με προσανατολισμό δεν επιτυγχάνεται η ανάσχεση της κατάρρευσης και να ψάξουμε αυτό τον μεγάλο ζητούμενο δρόμο, αυτή την κινούσα ιδέα που θα ξαναβάλει μπροστά τη φτερωτή της Ιστορίας του τόπου μας».