Eνας πρωτοπόρος της ψηφιακής τεχνολογίας στην Ελλάδα, ο Χρήστος Μάγκος, έφυγε από την ζωή την Τρίτη 13 Φεβρουαρίου. Ο Μάγκος ξεκίνησε ως διευθυντής φωτογραφίας – συνεργάστηκε με τον Αλέξη Δαμιανό στην «Ευδοκία» (σημειωτέον, για πολλούς το κορυφαίο ζεϊμπέκικο της ιστορίας γράφτηκε από τον Λοΐζο πάνω στο υλικό της συγκεκριμένης ταινίας) και σε μια απο τις ιστορίες του «Μέχρι το πλοίο» – και αργότερα εξελίχθηκε σε γκουρού της οπτικοακουστικής βιομηχανίας και της διαφήμισης στη χώρα μας.
Ο Μάγκος υπήρξε επίσης κινηματογραφικός παραγωγός. Ανάμεσα στις ταινίες που έχει υπογράψει ως παραγωγός ανήκουν το «Είμαι…», δύο μνημειώδη πολιτικά ντοκιμαντέρ, η «Δίκη της Χούντας: Κορυδαλλός 75» (1981) και η «Δίκη των Βασανιστών: ΕΑΤ/ΕΣΑ 1967-1974» (1982) και ταινίες του Νίκου Παναγιωτόπουλου («Μελόδραμα», «Εργένης»).
Ο Μάγκος βοήθησε πολύ κόσμο στην δουλειά του. Ενας από αυτούς είναι ο σκηνοθέτης Τάσος Μπουλμέτης τον οποίο γνώρισε όταν ο τελευταίος έκανε την πρώτη κινηματογραφική ταινία του, «Βιοτεχνία ονείρων». Για κάποια χρόνια ο Μάγκος υπήρξε συνεργάτης του Μπουλμέτη ο οποίος στη σελίδα του στο Facebook αποκαλεί τον πρώτο «μέντορά» του γράφοντας χαρακτηριστικά «δίπλα του έμαθα την δουλειά, και κυρίως τα μυστικά της σύνθεσης της εικόνας καθώς και το 3d».
Πηγή: The TOC