Ο Περικλής Αμανατίδης, ως γνωστόν, αποτελεί παρελθόν από την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού Βόλου, με τους «ερυθρόλευκους» να βρίσκονται σε αναζήτηση νέου προπονητή. Ο Μακεδόνας τεχνικός μίλησε χθες στον ραδιοφωνικό σταθμό «Βόλος 98.6» και στην εκπομπή «Clasico», αναφέρθηκε στη χρονιά που έζησε στον Ολυμπιακό και αποκάλυψε τον επόμενο σταθμό της καριέρας του, που θα είναι τα Τρίκαλα.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Περικλή Αμανατίδη:
Για το γεγονός ότι αποχωρεί από τον Ολυμπιακό ως πετυχημένος προπονητής και υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση με τους ανθρώπους της ομάδας και τον κόσμο του Ολυμπιακού: «Οι ομάδες ούτως ή άλλως έχουν συνέχεια. Δεν μπορώ να καταλάβω πολλές φορές, γιατί πρέπει να υπάρχουν σκιές ή κατηγορίες ένθεν και ένθεν. Αυτό είναι πολύ μακριά από μένα. Ο Ολυμπιακός Βόλου είναι πολύ μεγάλη ομάδα.
Θα περάσουν πάρα πολλοί προπονητές από αυτή την ομάδα και θα γράψουν, άλλος λίγο, άλλος περισσότερο, ένα κομμάτι της ιστορίας της. Την ιστορία, που όλα αυτά τα χρόνια τη γράφουν διαχρονικά οι φίλοι της ομάδας. Οι ομάδες ανήκουν στον κόσμο. Είναι κάτι μεγαλύτερο από τους προπονητές. Χάρηκα πολύ από την ανακοίνωση της ομάδας προς το πρόσωπό μου, αλλά και από την ανακοίνωση που έβγαλαν οι Austrian Boys. Η δική μου βγήκε μέσα από την καρδιά μου. Φάνηκε ότι ήταν μία καλή χρονιά για όλους μας…».
Για το ότι αποχώρησε από την ομάδα ύστερα από μια πετυχημένη χρονιά: «Αυτό στην προπονητική μου καριέρα έχει ξανασυμβεί. Υπάρχει περίπτωση μέσα από μία τέτοια απόφαση να μην δικαιωθεί η μία πλευρά. Μερικές φορές, όμως, να ξέρετε, αν μια απόφαση είναι σωστή ή όχι, φαίνεται στο διηνεκές του χρόνου. Η ομάδα μπορεί να θέλει να κάνει κάτι πιο ευέλικτο. Εγώ από την πλευρά μου μπορεί να ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό. Δεν έχει όμως αυτό μεγάλη σημασία. Σημασία έχει, η επόμενη μέρα να βρει τον Ολυμπιακό Βόλου δυνατό. Μια ομάδα που έχει μεγάλη δυναμική. Νομίζω ότι θα τα καταφέρει.
Για μένα δεν είναι μόνο η άνοδος που πέτυχα με τον Ολυμπιακό Βόλου. Αφήνω παρακαταθήκη την εξέλιξη κάποιων ποδοσφαιριστών. Είναι διαφορετικοί παίκτες, πλέον, σε σχέση με το περασμένο καλοκαίρι, οι Παπαϊωάννου, Σκοπελίτης και Κόλα. Αφήνω, επίσης, παρακαταθήκη τη σωστή επιλογή που έγινε με κάποιους παίκτες. Τις συνεργασίες με όλον τον οργανισμό. Αυτό, γιατί να μην αποτελέσει παρακαταθήκη και για τον επόμενο προπονητή; Αφήνω την καθημερινότητα του πρωταθλητισμού, τη διαχείριση μιας κακής στιγμής. Αλλιώς διαχειρίστηκε ο Ολυμπιακός Βόλου την ήττα από τα Μετέωρα, αλλιώς διαχειρίστηκε την ήττα η Νίκη από τον Ολυμπιακό Βόλου. Ή τη διαχείριση υλικού. Ξεχνάτε ότι κάποιες στιγμές βρεθήκαμε να παίζουμε με τον τρίτο τερματοφύλακα ή τον τρίτο φορ; Με ποιο τρόπο αντιμετωπίσαμε την απουσία-προδοσία του Λεάντρο την τελευταία μέρα των μεταγραφών, βάζοντας τον Ρόκα στόπερ, που έκανε ένα συγκλονιστικό παιχνίδι, σε ένα καθοριστικής σημασίας ματς απέναντι στη Νίκη Βόλου; Όλα αυτά λοιπόν για μένα αποτελούν παρακαταθήκη. Αν αυτό αξιολογηθεί, θα φανεί και η δική μου προσφορά, αλλά και κάτι άλλο. Ότι οι ομάδες έχουν συνέχεια, είτε με τον Περικλή Αμανατίδη, είτε με κάποιον άλλον προπονητή. Πιστεύω, ότι στον Ολυμπιακό Βόλου θα έρθει σίγουρα ένας πολύ καλός προπονητής».
Για τον αν δέθηκε με τον Ολυμπιακό: «Ναι, όντως, δέθηκα με τον Ολυμπιακό Βόλου. Γιατί μου δημιούργησε ένα πολύ καλό και ιδανικό περιβάλλον εργασίας. Είχα πάρα πολύ καλές συνεργασίες με όλα τα στελέχη. Πέρα από τους άμεσους συνεργάτες μου, είχαμε πάρα πολύ καλά γραφεία, με τον Ανδρέα Κικίλια και με το Μίλτο Μαργαρό να προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες. Βοήθησαν και άλλοι αφανείς ήρωες, όπως οι φροντιστές μας, οι φυσιοθεραπευτές μας, ο γιατρός μας Γρηγόρης Μανούδης. Στην προετοιμασία μας βοήθησε ένα παιδί που τελείωσε τη γυμναστική ακαδημία, ο Στέλιος Πτσιμέρης, γιος του Σωτήρη Πετσιμέρη. Η ομάδα έκανε αποκατάσταση στο κέντρο «Κένταυρος». Αυτή την αποκατάσταση την κάνουν ομάδες Σούπερ Λιγκ και μάλιστα όχι όλες. Για παράδειγμα, δεν μπορεί να την κάνει ο Λεβαδειακός. Δεν έχουν αυτήν την υποδομή. Την κάνουν μόνο ομάδες που είναι πάρα πολύ μεγάλες. Υπήρχαν πάρα πολλοί αφανείς εργάτες, όπως ο Τζόναθαν Βαΐτσης, όλος ο Ερασιτέχνης, με επικεφαλής τον πρόεδρο Νίκο Τσεκούρα. Ο Ιάσων Χατζή είναι εμβληματική προσωπικότητα για τον σύλλογο. Υπήρχε ο Δημήτρης Μουρτζίνος, ο Κυριάκος Κυριακόπουλος, ο Αλέκος Μεταφτσής, ο Γιώργος Μπακίρης και όλα τα παιδιά. Δεν θέλω να ξεχάσω κάποιον. Ο οδηγός του πούλμαν Απόστολος Έξαρχος, που πέρα από οδηγός μας ήταν και ανθρώπους της ομάδας. Όλοι αυτοί ήξεραν να κρατούν στεγανά, που ήταν από τους βασικούς παράγοντες της επιτυχίας. Γιατί ένας ζωντανός οργανισμός έχει καθημερινά θέματα.
Ο Ευριπίδης Τσιμπανάκος πίστεψε στο εγχείρημα, το στήριξε, το πάλεψε και ήταν ένας βράχος δίπλα μας. Η βοήθεια του Θωμά Μακρή, ο οποίος αποτελούσε τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στη διοίκηση και στο ποδοσφαιρικό τμήμα, ήταν σημαντική και μεγάλη. Ο Γιώργος Τόρης βοήθησε και αυτός σημαντικά την ομάδα.
Να πω και κάτι. Στην ισοβαθμία πήραμε το πρωτάθλημα. Φανταστείτε πόσο σημαντική ήταν η συμβολή όλων αυτών. Οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού κράτησαν και αυτοί κάποια πράγματα και έβγαιναν θετικές ειδήσεις προς τα έξω. Νομίζω ότι ήταν μία χρονιά, η οποία μπορεί να αποτελέσει παρακαταθήκη για τις επόμενες. Τα πρόσωπα μπορεί να αλλάξουν, το σύστημα όμως και ο μηχανισμός μπορεί να παραμείνουν ίδια, εάν το μοντέλο θεωρείται επιτυχημένο. Όλους αυτούς που ανέφερα, θα ήθελα πραγματικά να τους ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου».
Για το αν φοβήθηκε πως θα χαθεί η πρώτη θέση μετά την ήττα από τα Μετέωρα: «Όχι ποτέ δεν φοβήθηκα. Φάνηκε από το διάστημα εκείνο, μέχρι το παιχνίδι με τη Νίκη Βόλου, πως ο Ολυμπιακός κλείστηκε στο καβούκι της οικογένειας. Δούλεψε και προετοιμάστηκε για να ρίξει το επόμενο βέλος του. Γιατί εκείνη την ημέρα εμείς δεν ψαχθήκαμε να δούμε αν ήταν πέναλτι ή όχι – που ήταν 1000% – αυτό που έγινε πάνω στον Σκοπελίτη. Φροντίσαμε να κάνουμε την αυτοκριτική μας και είπαμε, ότι κάτι δεν προσέξαμε στο παιχνίδι. Σε ένα ματς που ο αντίπαλος τερματοφύλακας ήταν εκπληκτικός. Που χάσαμε τέσσερις-πέντε ευκαιρίες πάνω στη γραμμή. Για παράδειγμα ο Ναζίμ σε δύο φάσεις πανηγύρισε… Παρόλα αυτά όμως, ο Ολυμπιακός Βόλου, ως μεγάλη ομάδα, λειτούργησε όπως έπρεπε. Και έδωσε στη συνέχεια την απάντησή του. Δεν χάσαμε ποτέ την ψυχραιμία μας».
Για τα όσα συμβαίνουν στη Νίκη το τελευταίο διάστημα: «Έχω τη Νίκη Βόλου πάνω από αυτά που γίνονται τις τελευταίες μέρες. Τα βλέπω με στεναχώρια όλα αυτά τα πράγματα. Οι ομάδες θα πρέπει πιο πολύ να μιλάνε για ποδόσφαιρο. Πραγματικά, εύχομαι η Νίκη να βρει την ηρεμία που πρέπει να έχει, ως ομάδα και να λειτουργήσει ανάλογα. Αυτό που ενδιαφέρει τον πραγματικό φίλαθλο κάθε Κυριακή, είναι να πάει στο γήπεδο για να δει ποδόσφαιρο».
Για το αν πιστεύει πως σύντομα θα ξανασμίξουν οι δρόμοι του ίδιου με τον Ολυμπιακό Βόλου: «Αυτό δεν μπορεί να το γνωρίζει κάποιος. Δημιουργούνται πολλές φορές κάποιες συνθήκες και δεν σας κρύβω, ότι η επόμενη ομάδα, στην οποία θα εργαστώ δεν είναι άγνωστη σε μένα. Θα είναι η τρίτη θητεία μου σ’ αυτή την ομάδα, σε μια δύσκολη και πάλι στιγμή. Πολλές φορές συμβαίνει αυτό στην πορεία ενός προπονητή. Το θέμα είναι εσύ τι μπορείς να δώσεις. Αν πιστεύεις στον εαυτό σου, ακολουθείς το ένστικτό σου για το επόμενο ταξίδι σου. Θα συνεχίσω την καριέρα μου στην ομάδα των Τρικάλων και είμαι έτοιμος για έναν καινούργιο κύκλο, ο οποίος πιστεύω ότι θα είναι πετυχημένος».
Για το νέο πρωτάθλημα της Φούτμπολ Λιγκ: «Τις τελευταίες μέρες έχω ακούσει διάφορα πράγματα. Πάρα πολλά θέματα είναι στον αέρα, όσον αφορά τη Φούτμπολ Λιγκ, αλλά και τη μορφή του πρωταθλήματος. Εμπλέκονται μέσα οι εκλογές, μία καινούργια – ίσως – κατάσταση. Οι ομάδες της Φούτμπολ Λιγκ είναι οι πρωταθλήτριες των ομίλων της Γ’ Εθνικής, οι οποίες θα μπορούσαν – εν δυνάμει – να είναι ομάδες Β’ Εθνικής, εάν υπήρχαν δύο όμιλοι.
Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή κάτι σταθερό και σίγουρο. Από τις συμβάσεις μέχρι και τη μορφή του πρωταθλήματος. Τι θα αναφέρει η προκήρυξη κανείς δεν γνωρίζει. Πόσοι θα ανέβουν κατηγορία και πόσοι θα υποβιβαστούν, κανείς δεν ξέρει. Όλα αυτά πρέπει να γίνουν γνωστά άμεσα, προκειμένου να μπορούν οι ομάδες να κινηθούν ανάλογα. Να μην έχουν αρχίσει προετοιμασία από τον Ιούλιο και να μάθουν τον Αύγουστο, ότι το πρωτάθλημα να ξεκινήσει, για παράδειγμα, στις 15 Οκτωβρίου. Γιατί τότε, μερικές ομάδες θα καούν…».