Το Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου είναι ένα μικρό θεματικό Μουσείο στην Άνω Γατζέα Πηλίου, που ιδρύθηκε το 2008. Για δέκατη συνεχή χρονιά εκδίδει Ημερολόγιο με εικαστικούς καλλιτέχνες. Φέτος φιλοξενεί έργα του δασκάλου ζωγραφικής Δημοσθένη Κοκκινίδη, από την τελευταία του σειρά με τίτλο «Κυκλάδες».
Τα έργα του Ημερολογίου 2019 είναι προσφορά από τον ζωγράφο για το Μουσείο. Ανήκουν στην συλλογή Κυκλάδες και ολοκληρώθηκαν μεταξύ 2017 και 2018. Πρόκειται για πίνακες που είναι ακρυλικοί σε καμβά, μεγάλων διαστάσεων. Στα νέα του έργα, ο Δημοσθένης Κοκκινίδης ενσαρκώνει με το χρώμα τη νοσταλγία του και τη μοιράζεται με τον θεατή. Άλλωστε, έχει χαρακτηριστεί ως ο ζωγράφος του χρώματος.
Η παρουσίαση του Ημερολόγιου στον Βόλο, θα γίνει την Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου, 19:30 στο Κτήριο Τσικρίκη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Γαμβέτα – Ιάσονος, στον Α’ όροφο, αίθουσα Ιατρείο. Για τα έργα και την ζωγραφική του Δημοσθένη Κοκκινίδη θα μιλήσει η Χρύσα Δραντάκη Δρ. Κοινωνιολογίας της Τέχνης. Στον χώρο θα υπάρχουν και μεταξοτυπίες των έργων του καλλιτέχνη.
Οι οργανωτές υπόσχονται τσίπουρο και ελιά.
Ο Κοκκινίδης μετρά πάνω από εξήντα χρόνια εικαστικής πορείας. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1952-1957) με δασκάλους τους Σπύρο Παπαλουκά και Γιάννη Μόραλη. Τα δύο επόμενα χρόνια εργάστηκε με υποτροφία της ιταλικής κυβέρνησης. Μελέτησε τη λαϊκή και τη βυζαντινή τέχνη στο Άγιον Όρος και τη Λέσβο. Όντας υπεύθυνος του καλλιτεχνικού τμήματος του ΕΟΕΧ (1959-1961) ασχολήθηκε με την παραγωγική αξιοποίηση της νησιώτικης αγγειοπλαστικής.
Έχει έντονο προβληματισμό ως προς την κοινωνική λειτουργία των τεχνών και αυτό φαίνεται από το έντονο ενδιαφέρον του στις καλλιτεχνικές εφαρμογές και την αισθητική των χρηστικών αντικειμένων. Στο ίδιο ιδεολογικό πλαίσιο ανέπτυξε σημαντική δραστηριότητα ως ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας Τέχνης Α» (1960-1967). Το 1972 έλαβε υποτροφία του ιδρύματος Ford. Συμμετείχε σε εκδηλώσεις και εκθέσεις ως ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη» (1974-1981). Το 1976 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην ΑΣΚΤ, όπου ανέπτυξε αξιόλογο διδακτικό έργο, μέχρι το 1997 (διετέλεσε και πρύτανης της Σχολής, 1980-1982). Παραμένει κολορίστας με αφαιρετικές εξπρεσιονιστικές εντάσεις, χωρίς να χρησιμοποιεί μια τυπικά ρεαλιστική γραφή. Η συνύπαρξη της υψηλής ζωγραφικής ευαισθησίας με τη νηφάλια κριτική διάθεση χαρίζει στην τέχνη του μια ιδιαιτερότητα που δύσκολα θα περνούσε απαρατήρητη. Έπαιξε θετικό ρόλο στον εκσυγχρονισμό της ελληνικής τέχνης.
Της Βασιλείας Γιασιράνη - Κυρίτση Γνωρίσαμε τον Γιάννη Τερζίδη, τον Γιάννη τον δικό μας…
Το πιο δικό μου βιβλίο 51 συγγραφείς γράφουν για ένα βιβλίο που τους καθόρισε, Μεταίχμιο…
Έρευνα του Άθω Τριγκώνη στην εφημερίδα «Λαϊκή Φωνή», επιμέλεια: Δημήτρη Κωνσταντάρα-Σταθαρά, εικονογράφηση: Γιάννη…
Του ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΠΑΤΡΙΚΟΥ Πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας από τις εκδόσεις «ΦΑΟΣ»…
O 1ος Σοροπτιμιστικός Όμιλος Βόλου, ο Σοροπτιμιστικός Όμιλος Βόλου «Θέτις», ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Ελληνογαλλικής…
Η εφαρμογή του σχεδίου της κρατικής αρωγής προς τους πληγέντες από τις πλημμύρες του Σεπτεμβρίου…