Πραγματοποιήθηκε χθες σε μια γεμάτη από κόσμο αίθουσα στη Λαϊκή Βιβλιοθήκη Βόλου η παρουσίαση του βιβλίου του δρ Αλέξανδρου Καπανιάρη «Ψηφιακή Λαογραφία & Εκπαίδευση: Εμπλουτισμένα Μέσα & Καινοτόμες Προσεγγίσεις στη Διδακτική του Λαϊκού Πολιτισμού» των εκδόσεων ΗΡΑ Εκδοτική.
Η παρουσίαση συνδιοργανώθηκε από τον φορέα «Μαγνήτων Κιβωτός, για τη διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος», την Εταιρεία Θεσσαλικών Ερευνών, το Λύκειο Ελληνίδων Βόλου, τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας «Ρήγας Φεραίος» και την Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης.
Για το βιβλίο μίλησαν η Μαρία Γκασούκα, αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Αιγαίου, η Βίλλυ Φωτοπούλου, διευθύντρια του Νεώτερου Πολιτιστικού Αποθέματος και της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και ο Πάρης Ποτηρόπουλος, εντεταλμένος ερευνητής του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Την εκδήλωση συντόνισε ο Νίκος Τσούκας.
Ο δρ Αλέξανδρος Καπανιάρης τόνισε ότι «η έκδοση είναι προϊόν της διδακτορικής διατριβής που έχει θέμα τον λαϊκό πολιτισμό της τεχνολογίας, της πληροφορικής και επικοινωνιών για την εκπαίδευση. Στην ουσία είναι πώς μπορούμε τεκμήρια του λαϊκού πολιτισμού να τα επεξεργαστούμε με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποτελέσουν αντικείμενο εμπλουτισμένου ψηφιακών διδασκαλιών».
Σύμφωνα με τον ίδιο, «το βιβλίο έχει και ερευνητικό κομμάτι, που αποτελεί την έρευνα του διδακτορικού, η οποία έγινε στη Μαγνησία σε οκτώ τμήματα σε τέσσερα σχολεία, όπου συγκρίθηκαν δύο τύπου διδασκαλίες, η εμπλουτισμένη αναλογική διδασκαλία με μέσα πιο παραδοσιακά και η ψηφιακή διδασκαλία εμπλουτισμένη με μέσα σύγχρονα. Η έρευνα έδειξε ότι εξίσου και οι δύο διδακτικές μεθόδους μπορούν να αποδώσουν».
«Όλο το σκεπτικό είναι το πώς το διδακτικό πλαίσιο θα στηθεί από τον εκπαιδευτικό, τι μέσα θα χρησιμοποιήσει και αν θα χρησιμοποιήσει ποικιλία μέσων. Προφανώς τα ψηφιακά μέσα είναι ένα ακόμα εργαλείο, το οποίο χρειάζεται κατάλληλο παιδαγωγικό και διδακτικό σχεδιασμό, ώστε να αποδώσει. Ωστόσο ζούμε στην εποχή που τα παιδιά αγαπούν την τεχνολογία, έχουν γεννηθεί με αυτή, δηλαδή ζουν με την τεχνολογία. Σκεφτήκαμε λοιπόν πώς μπορούμε όλα τα τεκμήρια του λαϊκού πολιτισμού, αλλά και γενικότερα του πολιτιστικού αποθέματος της περιοχής να τα εντάξουμε σε τέτοιου είδους εφαρμογές και μέσα από εκπαιδευτικά σενάρια να τις χρησιμοποιήσουν γίνοντας τα ίδια δημιουργοί εκπαιδευτικού περιεχομένου» ανέφερε ο δρ Αλέξανδρος Καπανιάρης.
«Δείξαμε έναν άλλον δρόμο, αυτόν της ψηφιακής λαογραφίας, που αποτελεί ένα καινούριο πεδίο, μια καινούρια κατεύθυνση της λαογραφίας, έτσι ώστε οι νέοι να μη βλέπουν τον λαϊκό πολιτισμό ως μία αναβίωση, αλλά ως κάτι καινούριο, κάτι ζωντανό, ως ένα υλικό που μπορούν να το διαχειριστούν με πολλούς τρόπους και να το χρησιμοποιήσουν και στο μάθημά τους για να επαυξήσουν τις γνώσεις τους, αλλά και γενικότερα στη ζωή τους» κατέληξε ο ίδιος.
Λοΐζος Ασβεστάς