Ακάθεκτες με προκλητικότητα και με τις «ευλογίες» των τραπεζών συνεχίζουν να πιέζουν ασφυκτικά δανειολήπτες και στο Βόλο οι αυτοαποκαλούμενες «ενημερωτικές» εταιρείες. Χωρίς όμως το «πράσινο» φως από τις τράπεζες οι ενημερωτικές – εισπρακτικές εταιρείες στην ουσία δεν θα μπορούσαν όχι να πιέζουν τους καταναλωτές, ούτε καν να τους τηλεφωνούν. Έχουν παραχωρήσει και συνεχίζουν να παραχωρούν, παρά τις τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, παρανόμως στοιχεία πελατών τους στις εισπρακτικές εταιρείες. Οι τελευταίες όχι μόνο τηλεφωνούν ασταμάτητα στους δανειολήπτες, αλλά τους χρεώνουν και με 4 ευρώ κάθε λογαριασμό με την ένδειξη «κόστος ειδοποίησης πληρωμής». Η δε χρέωση γίνεται ακόμη και αν ο δανειολήπτης δεν απαντά στα τηλεφωνήματα επειδή αναγνωρίζει τον τηλεφωνικό αριθμό των εταιρειών. Και αυτή η χρέωση γίνεται με τις «ευλογίες» των τραπεζών. Δεν φτάνει η χρέωση των υψηλών επιτοκίων (στο 17% ειδικά για πιστωτικές κάρτες) λόγω της καθυστέρησης, επιβάλλεται ετσιθελικά με το ποσό των 4 ευρώ για… ειδοποίηση.
Αίτημα στις τράπεζες από συνδρομητές να σταματήσουν να τους ενοχλούν οι εισπρακτικές δύσκολα γίνεται δεκτό και αφού περάσουν αρκετοί μήνες.
Οι τράπεζες εμφανίζονται να μην πτοούνται από τις αλλεπάλληλες δικαστικές αποφάσεις που επιχειρούν να βάλουν «φρένο» σε πράξεις και ενέργειές τους σε βάρος συναλλασσομένων. Η παραβίαση στοιχείων πελατών τους προσωπικού χαρακτήρα (τηλέφωνα, διευθύνσεις, έγγραφα) έχουν παραδοθεί χωρίς όρους και φραγμούς στις εισπρακτικές εταιρείες. Με αυτό τον τρόπο οι τράπεζες θεωρούν ότι θα φέρουν πίσω χρήματα που δάνεισαν και αφού τα ποσά αυτά έχουν επιβαρυνθεί με υπέρογκα επιτόκια..
Το μόνο ίσως που άλλαξε, μετά τις δικαστικές αποφάσεις είναι ο τίτλος τους, όπως εμφανίζονται στους συναλλασσόμενους. Βαφτίστηκαν σε «ενημερωτικές» εταιρείες. Οι δικαστικές αποφάσεις είναι σαφείς κατά των εισπρακτικών εταιρειών. Οι αποφάσεις απευθύνονται στις τράπεζες και συνεπώς αυτές είναι που πρέπει να τις εφαρμόσουν, αλλά «φωνή βοώντος…».