Της Φαίης Τζανετουλάκου,
μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΜέΡΑ 25 – Συμμαχία για τη Ρήξη
Αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον, και σφιγμένη την ψυχή μας, το πόρισμα από την έρευνα για το τι ακριβώς συνέβη το τελευταίο εικοσιτετράωρο στο μοιραίο ταξίδι του καραβιού που πήρε μαζί του στον πιο βαθύ βυθό της Μεσογείου εκατοντάδες, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, ψυχές.
Ο ναύαρχος εν αποστρατεία του Λιμενικού Σώματος, Νίκος Σπανός μιλά για απουσία σωστού επιχειρησιακού χειρισμού που με πλωτά και χερσαία μέσα υποχρεούται να σώσει αυτούς τους ανθρώπους. Επίσης έγινε γνωστό ότι το πιο σύγχρονο ναυαγοσωστικό παρακολουθούσε την τραγωδία δεμένο στο λιμάνι του Γυθείου χωρίς να του δοθεί εντολή να παρέμβει.
Πιθανόν λοιπόν τα αληθινά αίτια να μην τα μάθουμε ποτέ. Γιατί; Γιατί το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο από την πολιτική της κυβέρνησης. Την κυβέρνηση, που όλος ο κόσμος το γνωρίζει, αλλά εδώ είναι ταμπού, της πολιτικής των επαναπροωθήσεων ή αλλιώς pushbacks.
Γιατί, όμως, μία κυβέρνηση να επιθυμεί να στέλνει βίαια πίσω στη θάλασσα ένα σκάφος ξέχειλο από ανθρώπους που ξεριζώνονται από πατρίδες και φαμίλιες, πληρώνοντας αδρά το αντίτιμο ο καθένας τους, για να αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο δίχως πολέμους που φυτεύονται και εργαλειοποιούνται από τους Δυτικούς, από την απόλυτη ένδεια λόγω της εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών τους από τους Δυτικούς, από τις φυσικές καταστροφές από την αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων πάλι από τους Δυτικούς;
Γιατί οι τελευταίες κυβερνήσεις επιθυμούσαν διακαώς να ανήκουν κι αυτές στη Δύση και δεν επιθυμούσαν να τη στεναχωρήσουν. Και έτσι έχτισαν ή συναίνεσαν σε φράχτες όπου ποζάρει αυτάρεσκα σήμερα η ΠτΔ, χωρίς να σκέφτεται ότι κάθε ίντσα αυτού του φράχτη, κάνει ακόμα πιο επισφαλές το θαλάσσιο πέρασμα των ανθρώπων που τελούν σε συνθήκη απελπισίας.
Και γι’ αυτό και υπέγραψαν και εφάρμοσαν την απάνθρωπη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, και στήριξαν τη Συνθήκη που εγκλωβίζει τους ανθρώπους στην πρώτη χώρα εισαγωγής στην ΕΕ, στοιβάζοντας τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, και χρησιμοποιώντας τους κατά το δοκούν σε εργασιακές συνθήκες δουλείας όπως για παράδειγμα οι εργαζόμενοι στα χωράφια της ντροπής στη Μανωλάδα.
Αλλά η πιο εύκολη και ανέξοδη λύση είναι φυσικά η βίαιη επαναπροώθηση και πιθανόν για αυτό χύνει κροκοδείλια δάκρυα για ακόμα μία φορά η ΠτΔ, μετά το άλλο μεγάλο έγκλημα της ίδιας πολιτικής ατζέντας, την τραγωδία στα Τέμπη, γιατί και πάλι αυτή η πολιτική αποκαλύφθηκε με τον πλέον ειδεχθή τρόπο.
Και ενώ οι κάτοχοι Χρυσής Βίζας απολαμβάνουν τις ακτές και τον ήλιο της χώρας, αλλά και οι λευκοί πρόσφυγες απολαμβάνουν της φροντίδας του κράτους, και ενώ τα τελευταία 70 χρόνια η ελληνική ξενιτιά έχει φτάσει στα μήκη και στα πλάτη της γης χωρίς να παρεμποδιστεί, κάποιες σκουρόχρωμες μανούλες αγκαλιασμένες με τα μωρά τους στο σκοτεινό αμπάρι, θα αρχίσουν να αναδύονται από τα αφρισμένα κύματα, διπλά στους ανέφελους λουόμενους που δύνανται να πληρώνουν αδρά το τουριστικό αφήγημα Ζήσε τον Μύθο σου στην Ελλάδα, για να ανασύρουν μαζί με τα φύκια και τη χαμένη, απομυθοποιημένη ανθρωπιά μιας κάποτε φιλόξενης χώρας, και μιας Ευρώπης, που την έχουν και οι δυο τους απολέσει καιρό τώρα, απ’ όταν έμαθαν να υπολογίζουν την κάθε ψυχή με το κομμάτι, και όχι με το ειδικό της βάρος.