Η παρουσία στις κατασκηνώσεις της Μητρόπολης Δημητριάδος στον Άγιο Λαυρέντιο, για τον 35χρονο σήμερα Φιλοκτήμονα Σταμόπουλο, έχει εξελιχθεί σε τρόπο ζωής για δυόμισι δεκαετίες. Μαθητής στη γ’ τάξη του δημοτικού ήταν, όταν πρωτογνώρισε την κατασκηνωτική ζωή στο Πήλιο. Τα τελευταία χρόνια αποτελεί αναντικατάστατο στέλεχος της δομής, όπου κάθε καλοκαίρι προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του.
Όσα αγόρια και κορίτσια έχουν περάσει από την κατασκήνωση του Αγίου Λαυρεντίου, κάνουν λόγο για μία εμπειρία που σημάδεψε ανεξίτηλα τις καρδιές τους και παρότι τα χρόνια περνούν, δεν παύουν να στρέφουν συχνά νοσταλγικά το βλέμμα προς τα πίσω. Ο Λαρισαίος θεολόγος, ο οποίος εργάζεται στην τοπική μητρόπολη, δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα.
Με αφορμή τη χθεσινή έναρξη της 3ης κατασκηνωτικής περιόδου, με τον ίδιο να εκτελεί χρέη υπαρχηγού και να συνεπικουρεί το έργο του επικεφαλής ιερέα, αρχιμανδρίτη Καλλίνικου Γεωργακόπουλου, ο κ. Φιλοκτήμων Σταμόπουλος, μίλησε για την αδιάλειπτη παρουσία του στις κατασκηνώσεις του Αγίου Λαυρεντίου επί 26 συναπτά έτη.
«Βρέθηκα για πρώτη φορά εδώ, όταν ήμουν εννέα ετών. Και από κατασκηνωτής, όταν ήμουν 17 ετών έγινα πρώτη φορά ομαδάρχης, ενώ τα τελευταία χρόνια απασχολούμαι ως υπαρχηγός», θυμήθηκε χαρακτηριστικά, ενώ στη συνέχεια αναφέρθηκε σε όλα εκείνα που τον έκαναν να αγαπήσει την κατασκηνωτική ζωή: «Μία χριστιανική κατασκήνωση μόνο ευχάριστες αναμνήσεις μπορεί να έχει. Βιώνουμε καθημερινά την ευλογία του Θεού σε όλες τις εκφάνσεις, σε κάθε στιγμή του προγράμματος. Και στο τέλος μένουν δυνατές φιλίες που αντέχουν χρόνια. Όλα τα βιώματα και οι εμπειρίες στην κατασκήνωση, π.χ. οι στιγμές προσευχής στο προσευχητάριο είναι πάρα πολύ όμορφες. Ειδικά το βράδυ, κάτω από τα πλατάνια, είναι τόσο κατανυκτικά και μόνο όσοι έχουν την τύχη να το ζήσουν, μπορούν να καταλάβουν για ποιο πράγμα μιλώ».
Φυσικά, η αλλαγή ρόλου και η ανάληψη ευθυνών, άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίον ο κ. Σταμόπουλος αντιλαμβάνεται τη λειτουργία των κατασκηνώσεων στον Άγιο Λαυρέντιο. «Όταν ανέλαβα πρώτη φορά καθήκοντα ομαδάρχη, κατάλαβα πόσο μεγάλη ευθύνη είχαν οι προηγούμενοι που μας διακονούσαν τόσα χρόνια. Αντιλήφθηκα το βάρος αυτής της διακονίας, γιατί περί διακονίας πρόκειται, το οποίο όμως γίνεται ελαφρύ με τη βοήθεια του Θεού. Για να λειτουργήσουν όλα όπως πρέπει, απαιτείται μεγάλος συντονισμός και προσπάθεια. Ξυπνάμε πρώτοι και κοιμόμαστε τελευταίοι καθημερινά», τόνισε, ενώ στη συνέχεια αναφέρθηκε στον στόχο που βάζουν κάθε χρόνο όλα τα στελέχη που προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους για να λειτουργήσουν οι κατασκηνώσεις της Μητρόπολης Δημητριάδος: «Τα σημερινά παιδιά έχουν αλλάξει αρκετά στην εποχή μας. Πλέον έχουν πολλά ερεθίσματα από την κοινωνία έξω. Επηρεάζονται πιο εύκολα και δεν συγκινούνται πάντοτε από ένα απλό παιχνίδι. Κάτι που επιδιώκουμε να το αλλάξουμε. Κυρίως επιχειρώντας μια μικρή «αποτοξίνωση» από την τεχνολογία και την απαγόρευση κινητών τηλεφώνων, τάμπλετ και ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Το στοίχημα για εμάς είναι να μπορέσουμε να ξανακάνουμε τα παιδιά, παιδιά, αλλά και να δώσουμε ένα νόημα μυστηριακής ζωής, καθ’ όλο το διάστημα της παραμονής τους στον Άγιο Λαυρέντιο».