Συλλέκτης από μικρή ηλικία είναι ο Δημήτριος Γιαννόγλου, με καταγωγή από την πλευρά της μητέρας του από τον Βόλο. Σήμερα εργάζεται ως στρατιωτικός ιατρός- καρδιολόγος στο 424 ΓΣΝΕ και σε κλινική του Βόλου, ενώ έχει δεύτερο πτυχίο στην Πολιτική Επιστήμη και Ιστορία από το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Η αγάπη του για τον στρατό τού έδωσε το έναυσμα να ξεκινήσει τη συλλογή του με στρατιωτικά αντικείμενα και γενικότερα να ασχοληθεί με τη συλλογή αντικειμένων ιστορικής σημασίας. Σήμερα, δεκαετίες μετά το ξεκίνημα της συλλογής του, έχει καταφέρει να συγκεντρώσει αδιαμφισβήτητης αξίας αντικείμενα.
«Ξεκίνησα ως συλλέκτης γραμματοσήμων από πολύ νωρίς, όταν ήμουν 5 χρονών, καθώς ήταν και ο πατέρας μου συλλέκτης. Στη συνέχεια τράβηξαν το ενδιαφέρον μου τα νομίσματα και τα χαρτονομίσματα τα οποία άρχισα να συλλέγω από την ηλικία των 6 ετών» δήλωσε μιλώντας στη «Θ», ενώ αργότερα άρχισε να συλλέγει σήματα της Αστυνομίας και του Στρατού. Από την ηλικία των 12 συλλέγει συστηματικά στρατιωτικά μετάλλια, παράσημα και στρατιωτικά σήματα. «Αφορμή ήταν η αγάπη μου για τον στρατό και την ιστορία» πρόσθεσε.
Το έναυσμα για να ξεκινήσει τη συλλογή ηθικών αμοιβών δόθηκε όταν ένας συλλέκτης από την Αγγλία είχε την καλοσύνη όταν ο κ. Γιαννόγλου ήταν 12 ετών, να του χαρίσει 10 ξένα στρατιωτικά μετάλλια. «Με ενθουσίασαν, και έτσι αποφάσισα να συλλέξω και εγώ μετάλλια και παράσημα».
Τριάντα χρόνια μετά, ο κ. Γιαννόγλου δεν συλλέγει μόνο μετάλλια και παράσημα, αλλά σιγά σιγά εμπλούτισε τη συλλογή με στρατιωτικές στολές, ξίφη, με διπλώματα απονομών παρασήμων, καθώς και πολλά άλλα.
Όπως ανέφερε, ο εμπλουτισμός της συλλογής σχετίζεται με τον χρόνο που μπορεί να διαθέσει κάποιος, με το διάβασμα που πρέπει να κάνει και λιγότερο με τα χρήματα που έχει.
Έχει επικεντρωθεί σε στρατιωτικά αντικείμενα από την Ελλάδα. Μαζί, όμως, με τα ελληνικά συλλέγει αντικείμενα που έχουν σχέση με την ιστορία της Ελλάδας. Έτσι, έχει καταφέρει να συγκεντρώσει πολλά αντικείμενα του τουρκικού, του ιταλικού, του βρετανικού και άλλων ξένων στρατών, όπως ξίφη, μετάλλια, χάρτες, ακόμη και ρολόγια.
«Όσο περνάνε τα χρόνια πρέπει ο κάθε συλλέκτης να επικεντρώνει την προσοχή του και το ενδιαφέρον του σε συγκεκριμένους χώρους γιατί αλλιώς χάνεται» σημείωσε.
Η συλλογή
Όσο για τη συλλογή νέων αντικειμένων, συνήθως καταφέρνει να τα βρει μέσω εξειδικευμένων καταστημάτων, μέσω δημοπρασιών, αλλά και μέσω παλαιοπωλείων. Πολλές φορές, όπως ανέφερε, μπορεί να τύχει κάποιος που δεν θέλει τα παράσημα ή τα αντικείμενα των προγόνων του, να τα δώσει ή να τα πουλήσει σε κάποιον που θα τα αναδείξει.
Αναφορικά με την καταμέτρηση των αντικειμένων της συλλογής του ο κ. Γιαννόγλου ανέφερε πως δεν το έχει κάνει, καθώς δεν έχει νόημα. «Κάποιος μπορεί να έχει χίλια αντικείμενα που δεν αξίζουν τίποτα ιστορικά και άλλος να έχει δέκα που αξίζουν πάρα πολύ. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η συλλογή μου μπορεί να καλύψει όλες τις χρονικές περιόδους του σύγχρονου ελληνικού κράτους, από την Επανάσταση του 1821 μέχρι τη σύγχρονη εποχή».
Τα αντικείμενα με μεγάλη ιστορική αξία δεν είναι, όμως, απαραίτητο να κόστισαν πολλά για την απόκτησή τους. «Δεν συμβαίνει πάντοτε. Ένας διαβασμένος συλλέκτης έχει τη δυνατότητα να βρει αντικείμενα πολύ μεγάλης ιστορικής αξίας πληρώνοντας μικρά ποσά γιατί μπορεί να γνωρίζει πράγματα που οι καταστηματάρχες ή οι οίκοι δημοπρασιών δεν ξέρουν» εξήγησε ο κ. Γιαννόγλου και συνέχισε «Είχα βρει στην Ιταλία μία ελληνική παλάσκα του μηχανικού που καταργήθηκε από τον ελληνικό στρατό στις αρχές του αιώνα και δεν υπήρχε κανένα κομμάτι σε δημόσια συλλογή. Ήμουν τυχερός γιατί το αγόρασα σε τιμή μικρότερη από το 1/10 της πραγματικής του αξίας».
Κάποια αντικείμενα της συλλογής του κατάφερε να τα βρει στον Βόλο. Δυστυχώς, όμως, ενώ ήταν παλιά μια πόλη με πολλά παλαιοπωλεία και έντονο συλλεκτικό ενδιαφέρον, τα τελευταία χρόνια τα συλλεκτικά αντικείμενα σπανίζουν.
Η συλλογή του που αφορά στον Ελληνοϊταλικό και τον Ελληνογερμανικό πόλεμο και την Κατοχή είναι αρκετά μεγάλη και έχει πολλά «δύσκολα» αντικείμενα της περιόδου, όπως έναν Ταξιάρχη Αριστείου Ανδρείας από τους οχτώ που έχουν απονεμηθεί επισήμως και αποτελεί την ανώτατη τιμητική διάκριση για ανδρεία στη μάχη. Ειδικά οι Ταξιάρχες δόθηκαν μόνο σε διοικητές μεγάλων σχηματισμών για την πετυχημένη πορεία του ελληνικού στρατού κατά τον πόλεμο.
Διοργάνωση εκθέσεων
Ο κ. Γιαννόγλου προσπαθεί σε όλες τις επετείους να οργανώνει ή να συμμετέχει σε εκθέσεις που μπορεί να επισκεφθεί το ευρύ κοινό. Αυτή την εποχή αντικείμενα της συλλογής του κοσμούν την έκθεση «100 χρόνια από τη Μικρασιατική Εκστρατεία 1922-2022: Από τον θρίαμβο στην καταστροφή» στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης Δημητριάδος στα Μελισσάτικα που θα διαρκέσει ώς τις 15 Δεκεμβρίου.
Παράλληλα, μέρος της συλλογής του βρίσκεται στην έκθεση του Λαογραφικού Μουσείου Θεσσαλονίκης που θα διαρκέσει έως 15 Νοεμβρίου με θέμα την Επανάσταση του 1821 και τίτλο «Ψηλαφώντας την εθνική ταυτότητα», αλλά και σε έκθεση που ξεκίνησε τη Δευτέρα στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και έχει θέμα την ιστορία του ελληνικού ιππικού.
Όσο για τα τελευταία σημαντικά αντικείμενα που κατάφερε να προσθέσει στη συλλογή του και ήρθαν στην κατοχή του μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο, αυτά είναι ένα ζευγάρι σουγιάδων με τον βασιλιά Κωνσταντίνο και τη βασίλισσα Σοφία από την εποχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τα Διπλώματα Απονομής ενός διάσημου ναυάρχου του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Τα πρώτα κατάφερε να τα βρει σε ένα κατάστημα με αντίκες, ενώ τα διπλώματα ήρθαν στην κατοχή του από έναν άνθρωπο που τα αγόρασε από τους συγγενείς του θανόντος ναυάρχου. Φυσικά, για να καταφέρνει να βρει τα νέα «κομμάτια» της συλλογής του πρέπει να ταξιδεύει πολύ. Βέβαια είναι κάτι που του αρέσει έτσι και αλλιώς αλλά ταξιδεύει και για συλλεκτικούς λόγους.
Στη συλλογή του έχει πολλά αγαπημένα αντικείμενα και αν θα ξεχώριζε κάποια αυτά θα ήταν από την Επανάσταση του ‘21 ένα ωραίο σπαθί τύπου Kilij, από τη Μικρασιατική Εκστρατεία ένα σπάνιο κράνος τύπου Adrian (γαλλικού τύπου) και από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τον Ταξιάρχη Αριστείου Ανδρείας.
«Νιώθω περήφανος για αυτούς που έκαναν στο παρελθόν το χρέος προς την πατρίδα τους και χαίρομαι που είχα την τιμή να βρω τόσα αντικείμενα είτε αγοράζοντάς τα είτε από κάποιους ανθρώπους που αποφάσισαν να μου τα δωρίσουν για να τα αναδείξω. Πιστεύω ότι είναι χρέος όλων μας να διαφυλάττουμε την ιστορία και πάνω από όλα να τιμούμε αυτούς που την έγραψαν με τον τρόπο που το έκαναν» τόνισε ο κ. Γιαννόγλου.