Το τελευταίο βιβλίο του ψυχίατρου Νίκου Σιδέρη με τίτλο «Πώς το παιδί μαθαίνει να ζητά λαμβάνοντας υπόψη και τον άλλον» (Εκδόσεις Αρμός), το οποίο θα παρουσιαστεί μεθαύριο στον Βόλο, σύμφωνα με τον συγγραφέα έρχεται να προάγει την ουσιαστική διαπαιδαγώγηση των παιδιών και με τρόπο απλό και κατανοητό αναλύει τους τρόπους που οι γονείς μπορούν να εφαρμόσουν τον κανόνα της συναισθηματικής ευθύνης στην οικογένεια.
Η περίοδος της πανδημίας του Covid-19 υπήρξε «γόνιμη» συγγραφικά για τον κ. Σιδέρη, ο οποίος μέσα στο 2022 είδε να κυκλοφορούν τρία έργα του: Από τον «Αρμό» η ποιητική συλλογή «Αηδόνι ερείπια και άλλα ποιήματα» και το βιβλίο ψυχολογίας «Πώς το παιδί μαθαίνει να ζητά λαμβάνοντας υπόψη και τον άλλον», ενώ από τις εκδόσεις Εύμαρος το παραμύθι για παιδιά με τίτλο «Δίχως φάλτσα, η μουσική είναι καλύτερη», το οποίο μάλιστα θα μεταφραστεί και στα γαλλικά.
«Όσον αφορά στο βιβλίο, που θα παρουσιάσω την προσεχή Παρασκευή στον Βόλο, προέκυψε μέσα από τις ανάγκες της ζωής. Έχω την τύχη να συνεργάζομαι ως σύμβουλος ψυχοπαιδαγωγικού σχεδιασμού με κάποια σχολεία, στα οποία γονείς και δάσκαλοι έφεραν μπροστά ένα πρόβλημα που φάνηκε ανάγλυφα τη διάρκεια της πανδημίας: Όσο διήρκησε ο εγκλεισμός, υπήρξαν γονείς που ένιωσαν απόγνωση, επειδή τα παιδιά τους τούς… πολυβολούσαν με ασταμάτητα αιτήματα και δεν ικανοποιούνταν με τίποτα. Έτσι «γεννήθηκε» το μεγάλο ζητούμενο. Μπορεί το παιδί, έστω και υπό τόσο δύσκολες συνθήκες, να αντιληφθεί πόσες δυνατότητες και αντοχές έχει ο γονέας, ποια είναι η διαθεσιμότητά του; Και τι γίνεται, όταν η μητέρα ή ο πατέρας πούνε «δεν μπορώ»; Αξίζει, λοιπόν, να παρατηρήσουμε το πώς λειτουργεί ένα παιδί. Έχει πάντοτε ανάγκη κάποιον άλλον. Είναι ελάχιστες οι ώρες που ένα παιδί απασχολείται μόνο του. Συνεχώς θέλει να έχει συντροφιά, για να μοιράζεται το παιχνίδι, την κουβέντα, αλλά και άλλα, πιο πρακτικά πράγματα, π.χ. «πήγαινέ με στο πάρκο», «φτιάξε μου πορτοκαλάδα» ή «πάρε μου παγωτό» κ.ο.κ. Είναι δομικό δεδομένο της σχέσης ενηλίκων και παιδιών, το να ζητάνε τα τελευταία πολλά πράγματα σε καθημερινή βάση. Το ζήτημα είναι πώς μπορεί να μάθει το παιδί να ζητάει, δίχως να φέρνει τον άλλον σε απόγνωση και να τον εξοντώνει συναισθηματικά», σημείωσε μεταξύ άλλων ο κ. Νίκος Σιδέρης, μιλώντας για το τελευταίο βιβλίο του.
Σχετικά με το εάν ένα παιδί μπορεί με έντεχνο τρόπο να θέτει τα αιτήματά του, ο 71χρονος ψυχίατρος, απάντησε: «Αρκεί να παρατηρήσουμε το πώς λειτουργούν τα παιδιά μεταξύ τους, που μπορεί να μας οδηγήσει σ’ ένα πολύ προφανές συμπέρασμα. Όταν τα παιδιά είναι παρέα, δεν ζητούν ποτέ παράλογα πράγματα μεταξύ τους, όπως πράττουν με τους γονείς τους. Τα παιδιά αυτορρυθμίζονται και τα βάζουν όλα σε μια σειρά. Έτσι κανείς δεν έχει παράπονο, μέσα από το μοίρασμα αυτό. Και επειδή το παιδί είναι πλάσμα κοινωνικό εξ ορισμού, έχει μέσα του έτοιμους ψυχολογικούς μηχανισμούς, ώστε να φέρεται με τρόπο που λαβαίνει υπόψη το τι μπορεί να του προσφέρει ο άλλος. Όταν ένα παιδί «χτυπιέται» για να γίνει το δικό του, οι γονείς του έχουν δώσει την εντύπωση πως αυτό μπορεί να ζητάει και εκείνοι να γίνονται υπηρέτες του. Ένα παιδί μπορεί να αντέξει το «δεν μπορώ». Το μπέρδεμα ξεκινάει, όταν οι γονείς τροφοδοτούν την εσφαλμένη αντίληψη ενός παιδιού πως «όταν δεν σου κάνω κάτι, δεν σ’ αγαπάω». Εάν το παιδί καταλάβει πως η αγάπη δεν θίγεται, όταν ο γονιός θα πει ότι δεν μπορεί να του κάνει όλα τα χατίρια, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Επίσης, ένα άλλο στοιχείο της ψυχής του παιδιού και μάλιστα καθοριστικής σημασίας, είναι ότι μπορεί να σέβεται τον άλλον, από τον οποίον ζητάει οτιδήποτε», κατέληξε ο κ. Σιδέρης, αναλύοντας τις κεντρικές ιδέες που πραγματεύεται στο βιβλίο του.
* Η παρουσίαση θα γίνει μεθαύριο Παρασκευή 13/1 και ώρα 19.00, στο αμφιθέατρο «Δ. Σαράτσης» στο κτήριο Παπαστράτου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι Ελένη Ανδρέου, Χαριτίνη Μαλισσόβα και Αντώνης Σμυρναίος, ενώ την εκδήλωση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Ροσσάνα Πώποτα.