Την άποψη ότι η κυβέρνηση δεν διαθέτει μακροχρόνια και συνεπή στρατηγική μεταρρυθμίσεων, επενδύσεων και απασχόλησης και ότι η σπουδή της να προβάλλει επιτυχίες, την οδηγεί από το ένα αδιέξοδο στο άλλο, εξέφρασε σήμερα από το Βόλο ο πρώην υπουργός Οικονομικών και καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών Νικ. Χριστοδουλάκης, που μίλησε με θέμα «Συγκρούσεις, κόστος και κατάρρευση: Μια οικονομική ανάλυση του Εμφυλίου 1946-49» στο Αμφιθέατρο του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Ο κ. Χριστοδουλάκης, ο οποίος δήλωσε πολιτικά ελεύθερος πολίτης και ανένταχτος, εμφανίστηκε επιφυλακτικός απέναντι στις εξαγγελίες για μη λήψη νέων μέτρων και ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «μόνο οι φοροφυγάδες πλέον αντέχουν την κατάσταση», αφού τα μνημόνια, έτσι όπως εφαρμόστηκαν, οδήγησαν σε πανωλεθρία την ελληνική οικονομία και τα κατώτερα οικονομικά στρώματα, χωρίς να επιλύσουν βασικά προβλήματα.
Άσκησε αυστηρή κριτική σε όλες τις κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν την κρίση, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια η Ελλάδα έχασε το 25% του ΑΕΠ ενός έτους, σε σχέση με το 99,3% του ΑΕΠ που χάθηκε την τετραετία 1946-1949, την περίοδο δηλαδή του Εμφυλίου Πολέμου. Απέδωσε ευθύνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση που βιάστηκε να ζητήσει παρέμβαση του ΔΝΤ, αλλά και στις ελληνικές κυβερνήσεις που δεν έκαναν καμία διαπραγμάτευση και δέχθηκαν τα πάντα «με το νι και με το σίγμα».
Ο στόχος της κυβέρνησης Σαμαρά, όπως είπε, να τελειώσει η εποπτεία της τρόικα, είναι μεν σωστός, αλλά γίνεται με βιαστικά βήματα. «Προφανώς, η κυβέρνηση επείγεται κατά καιρούς να προβάλλει ορισμένες επιτυχίες για εκλογικούς λόγους. Είχαμε αρχικά το περίφημο success story που αποδείχτηκε μια βιτρίνα πρόσκαιρη, μετά ακολούθησε η διάσκεψη στο Παρίσι το καλοκαίρι, που αποδείχτηκε φιάσκο και έτσι πηγαίνουμε από το ένα αδιέξοδο στο άλλο, γιατί δεν υπάρχει μακροχρόνια και συνεπής στρατηγική μεταρρυθμίσεων, επενδύσεων και απασχόλησης», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Χριστοδουλάκης υποστήριξε ότι όποιες μεταρρυθμίσεις έγιναν, ήταν σε λάθος δρόμο, καθώς ισοπεδώθηκαν χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι, χωρίς να προωθηθούν αλλαγές που θα εξασφάλιζαν την βιωσιμότητα. Αντίθετα – όπως είπε – προκαλούνται μόνιμα νέα κύματα ύφεσης, μείωσης της αγοραστικής δύναμης, νέα ανεργία και ούτω καθεξής και έτσι βρισκόμαστε πάλι στο σημείο απ’ όπου ξεκινήσαμε. «Νομίζω ότι λείπει ακόμη από την κυβέρνηση και τη χώρα ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα αντιμετώπισης των προβλημάτων και, όσο πλησιάζουν οι εκλογές και εντείνονται οι πολιτικές αντιπαραθέσεις, τόσο αυτό θα απομακρύνεται».