Ξαφνιασμένη, μουδιασμένη αλλά και με ανάμικτες αντιδράσεις εμφανίζεται με το θέμα της κλήρωσης των σημαιοφόρων για τις παρελάσεις η τοπική εκπαιδευτική κοινότητα, καθώς η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δεν είχε προχωρήσει σε κάποια συζήτηση για το ζήτημα με τη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος και το έβαλε ξαφνικά στην επικαιρότητα.
Εκπαιδευτικοί ανέφεραν πως η αποσύνδεση της σημαίας με το αριστείο δημιουργεί νέα δεδομένα στο σχολείο. Από τη μια αίρονται οι όποιες τριβές υπήρχαν σε κάποια σχολεία μεταξύ των μαθητών για το ποιος θα βγάλει υψηλότερο βαθμό και θα κρατήσει τη σημαία, ενώ και οι εκπαιδευτικοί ένιωθαν την πίεση των γονέων για να βάλουν καλή βαθμολογία. Έτσι από μια άποψη οι εκπαιδευτικοί και οι διευθυντές αποφορτίζονται από ένα μικρό βραχνά που λίγο-πολύ αντιμετώπιζαν σε ορισμένα σχολεία.
Επίσης οι ανάγκες και οι αντιλήψεις στα σχολεία είναι διαφορετικές πλέον και όλοι έχουν δικαίωμα να κρατήσουν την ελληνική σημαία. «Το να κρατά την ελληνική σημαία ο πιο καλός μαθητής είναι αντίληψη της δεκαετίας του ‘70» σημείωναν ορισμένοι.
Από την άλλη, όμως το να κρατά ένας μαθητής τη σημαία και να εκπροσωπεί το σχολείο, αποτελεί και ένα τίτλο τιμής που κατακτιέται μετά από προσπάθεια για τη γνώση και τη μόρφωση.
Παράλληλα θίγονται και άλλα ζητήματα. Για παράδειγμα αν κληρωθεί ένας αλλόθρησκος μαθητής ως σημαιοφόρος, θα μπορέσει να συμμετέχει στη θεία λειτουργία στην εκκλησία ως είθισται να πηγαίνει το άγημα από το σχολείο παραμονή ή ανήμερα της εθνικής εορτής;
Εκπαιδευτικοί που διαφωνούν με την κλήρωση, επισήμαναν πως θα μπορούσε να διευρυνθούν τα κριτήρια της αριστείας για την επιλογή των σημαιοφόρων και να ενταχθούν και αυτοί που σημειώνουν επιτυχίες στις τέχνες, στον αθλητισμό ή και να τεθεί ένα βαθμολογικό όριο για να συμμετάσχουν περισσότεροι.
Παράλληλα εκπαιδευτικοί ανέφεραν πως το υπουργείο Παιδείας αιφνιδιαστικά και σε ένα άσχετο με το ζήτημα νομοσχέδιο πέρασε για ψήφιση ένα σημαντικό θέμα, χωρίς πρώτα να έχει προηγηθεί ένας διάλογος με την εκπαιδευτική κοινότητα, ώστε να εκφραστούν οι απόψεις.