Ριζικές αλλαγές στον τραπεζικό τομέα φέρνει το νομοσχέδιο για την ανακεφαλαιοποίηση που κατατίθεται σήμερα στη Βουλή.
Με βάση το νέο μοντέλο αλλάζει ο τρόπος διοίκησης και ελέγχου των τραπεζών, ενισχύεται ο ρόλος του Δημοσίου, καθιερώνονται αντικειμενικά και χρηματοοικονομικά κριτήρια αξιολόγησης των διοικήσεων και συνδέεται η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων με την αναδιάρθρωση και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Οι βασικοί άξονες των αλλαγών που φέρνουν οι νέες ρυθμίσεις είναι:
• οι μετοχές που θα έχει το Δημόσιο μέσω του ΤΧΣ θα έχουν πλήρη δικαιώματα ψήφου σε αντίθεση με το προηγούμενο καθεστώς όπου οι μετοχές του Δημοσίου είχαν περιορισμένα δικαιώματα,
• όλες οι διοικήσεις και τα διευθυντικά στελέχη των τραπεζών θα υπόκεινται σε περιοδική αξιολόγηση και θα αντικαθίστανται αν δεν πληρούν τα αναγκαία κριτήρια,
• ενισχύονται η διαφάνεια και η λογοδοσία τόσο των τραπεζών όσο και του ΤΧΣ.
Με το νέο τραπεζικό μοντέλο που προωθεί η κυβέρνηση, η αναδιάρθρωση της οικονομίας και η αντιμετώπιση των επιχειρήσεων με… χρηματοοικονομικά κριτήρια από τις τράπεζες είναι οι δύο βασικοί στόχοι που θα πρέπει να εξυπηρετηθούν μέσω της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων.
Τήρηση αρχών
Κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι θα τηρηθούν πιστά ορισμένες αντικειμενικές αρχές, που στόχο έχουν να τονώσουν την ελληνική οικονομία και να αλλάξουν, προς τις βέλτιστες πρακτικές, την επιχειρηματική κουλτούρα στη χώρα.
Το ανθρώπινο δυναμικό των τραπεζών που δραστηριοποιείται στα «κόκκινα» δάνεια, σε συνδυασμό με ξένους συμβούλους με μεγάλη εμπειρία στα μη εξυπηρετούμενα επιχειρηματικά δάνεια, θα κληθούν από κοινού να διαχωρίσουν τους ζωτικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας από εκείνους που δεν έχουν προοπτικές ανάπτυξης.
Στους κλάδους και στις εταιρείες που έχουν προοπτικές ανάπτυξης θα δοθεί ρευστότητα και θα παρέχονται συμβουλευτικές υπηρεσίες, οι οποίες θα βοηθούν στην κατάρτιση των επιχειρησιακών πλάνων της εταιρείας που θα βοηθήσουν στην ανάκαμψή τους.
Οι… διαχειριστές των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων θα προβούν σε διαχωρισμό των βιώσιμων και μη βιώσιμων εταιρειών, με στόχο η ρευστότητα να κατευθυνθεί προς τις εταιρείες που μπορούν να εξυγιανθούν και να αναπτυχθούν. Γι’ αυτό θα θεσπιστούν ενιαία κριτήρια για το πώς θα αντιμετωπίζεται η κάθε κατηγορία δανειοληπτών από τις τράπεζες. Συγκεκριμένα:
• Για τις εταιρείες που θα εκτιμηθεί ότι δεν μπορούν να αναπτυχθούν επειδή δραστηριοποιούνται σε κλάδους που δεν έχουν προοπτική και τα θεμελιώδη μεγέθη τους δεν είναι αναστρέψιμα, τα δάνειά τους θα πωλούνται ή οι εταιρείες θα εκκαθαρίζονται.
• Εφόσον διαπιστωθεί ότι οι επιχειρηματίες που δεν εξυπηρετούν τα δάνεια τους έχουν περιουσιακά στοιχεία ή καταθέσεις που δεν χρησιμοποιούν για να εκπληρώσουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις, οι τραπεζίτες θα ζητήσουν από τους επιχειρηματίες να συμβάλουν και οι ίδιοι στη διάσωση των επιχειρήσεών τους. Εάν δεν το πράξουν, τότε θα προχωρήσουν σε ανάκληση του δανείου, κατάσχεση των ακινήτων και, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε διαχειριστικό έλεγχο της διοίκησης της επιχείρησης.
• Στις περιπτώσεις των επιχειρήσεων που κριθεί ότι πλήττονται πραγματικά από την κρίση και παράλληλα έχουν δυνατότητες ανάπτυξης, θα γίνεται πραγματική αναδιάρθρωση του δανείου και της εταιρείας, βάσει ενός νέου επιχειρησιακού σχεδίου.
Η αναδιάρθρωση των δανείων, ωστόσο, πρέπει να συνδυάζεται και με νέο χρήμα το οποίο θα μπορούσε να βάλει η τράπεζα και να αποκτήσει μέρος των μετοχών της εταιρείας ή/και ένα Private Equity Fund (PEF) ή κάποια άλλη εταιρεία που δραστηριοποιείται στον ίδιο κλάδο.
Για να βάλουν, όμως, νέο χρήμα είτε οι τράπεζες είτε κάποια PEF, θα πρέπει να πιστεύουν στην επιτυχία του νέου επιχειρησιακού πλάνου της εταιρείας. Για το νέο χρήμα η τράπεζα θα παίρνει μετοχές και σε περίπτωση επιτυχίας, η απόδοση των κεφαλαίων που τοποθέτησε π.χ. η τράπεζα θα είναι σημαντική, ενώ παράλληλα θα έχει επιβιώσει η επιχείρηση και οι εργαζόμενοι, ο αριθμός των οποίων θα μπορούσε να αυξηθεί με την ανάπτυξή της.
Επιπλέον, η τράπεζα θα μπορεί να μετοχοποιεί παλιό δάνειο ή μέρος του και έτσι η επιχείρηση θα απαλλάσσεται από την πληρωμή υπέρογκων τόκων και κεφαλαίου.
• Σε περίπτωση που μία ή περισσότερες εταιρείες δραστηριοποιούνται σε έναν κλάδο που έχει προοπτική, αλλά οι ίδιες δεν έχουν καλά μεγέθη και οι μέτοχοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στη διάσωσή τους, θα μπορούσαν να συγχωνευτούν με καλούς όρους με μεγαλύτερες εταιρείες, βάσει ανάλυσης από την εξειδικευμένη ομάδα διαχείρισης δανείων.
Πηγή www.ethnos.gr