Μαριάννα Tatini Μωραΐτου: Με τη φύση, να έχουμε μια σχέση φιλίας  και όχι εκμετάλλευσης και κατάχρησης 

Μια έκθεση αφιερωμένη στην ομορφιά της φύσης, ως μια παρότρυνση για την αλλαγή της σχέσης μας μαζί της, εγκαινιάζεται την Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου και ώρα 18.00, στην αίθουσα περιοδικών εκθέσεων του Μουσείου Πινακοθήκης Χρ. Ζώγια. Στην έκθεση με τίτλο «#Φύση, #Nature, #Natura, #Natuur, #Naturaleza» συμμετέχουν με έργα τους η ζωγράφος – art therapist Μαριάννα Tatini Μωραΐτου και η συντηρήτρια αρχαιοτήτων με εξειδίκευση στα ψηφιδωτά Ευφροσύνη Zia Γεωργιάδου.

Οι δύο εικαστικοί με καταγωγή από τον Βόλο δημιούργησαν έργα ζωγραφικής και ψηφιδωτού αποτυπώνοντας στιγμές ενσυναίσθησης, αποδεικνύοντας ότι κάθε είδους τέχνη, όταν εμπνέεται από τη φύση, έχει κάτι κοινό: Τη ζωντάνια, τη φρεσκάδα και την ομορφιά. 

Συνέντευξη 

ΛΟΪΖΟΣ ΑΣΒΕΣΤΑΣ

Πείτε μας δύο λόγια για την έκθεση που εγκαινιάζεται στις 14 Φεβρουαρίου στο Μουσείο – Πινακοθήκη Χρ. Ζώγια.

Στις 14 Φεβρουαρίου εγκαινιάζουμε την έκθεση ζωγραφικής και ψηφιδωτού στο Μουσείο – Πινακοθήκη Χρ. Ζώγια, με την πολύτιμη βοήθεια του Δήμου Βόλου, της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού και της Διεύθυνσης Αρχείων, Μουσείων και Βιβλιοθηκών και με την υποστήριξη του ομίλου Πολίτες για το Μουσείο της Πόλης του Βόλου και τον πρώτο Σοροπτιμιστικό Όμιλο Βόλου. Νιώθω ευλογημένη που εκθέτω στο σπίτι και τώρα μουσείο που έζησε και δημιούργησε η Χρυσούλα Ζώγια. Καλλιτέχνιδα που εκτιμώ ιδιαιτέρως τόσο για το έργο της, όσο και για την αντισυμβατική προσωπικότητά της. Κάτι ακόμη που με χαροποιεί ιδιαίτερα, είναι ότι την έκθεση θα εγκαινιάσει η αγαπητή μας αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Μουσείων κ. Έλενα Αντωνοπούλου. Θέλω να τους ευχαριστήσω όλους και τον καθένα ξεχωριστά για την τιμή που μας κάνανε. Ελπίζω η έκθεση να είναι αντάξια και ο κόσμος που θα την επισκεφτεί, να φύγει με μια αίσθηση ομορφιάς και αλλαγής εσωτερικά και εξωτερικά. 

Γιατί επιλέξατε η έκθεση να είναι αφιερωμένη στην ομορφιά της φύσης;

Η φύση, οι μορφές της, οι εναλλαγές της, η ομορφιά της, είναι κάτι που με συναρπάζει χρόνια τώρα. Είναι η δεύτερη έκθεση που κάνω γι’ αυτήν. Η πρώτη ονομαζόταν Γαία και έγινε στην γκαλερί Αέναον στην Αθήνα το 1998. Φέτος συμπίπτει με το διετές πρόγραμμα δράσεων του διεθνή Σοροπτιμισμού ενάντια στην κλιματική αλλαγή, που προέρχεται από την κακή χρήση των πόρων της.

Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια ζωή στη γη που να βρίσκεται σε ισορροπία μεταξύ της χρήσης και της κατάχρησης. Με ενσυναίσθηση και επιστημονική γνώση η λύση είναι εφικτή. Ίσως η δουλειά να πρέπει να αρχίσει από τα σχολεία μας. Τα παιδιά από μικρά να μάθουν να αγαπούν και να σέβονται τη φύση. Γι’ αυτό και στην έκθεση θα έχουμε εικαστικά εργαστήρια για παιδιά. Έχω ζήσει χρόνια στην Ολλανδία και εκεί το πρόβλημα δεν υπάρχει. Άρα και εδώ θα μπορούσε να εκλείψει θεωρώ. Εάν ο καθένας μας κάνει ό,τι μπορεί, ο καλλιτέχνης, ο αρχιτέκτων, ο μηχανικός, ο νομοθέτης του κράτους, ο αγρότης, ο ενοικιαστής, η νοικοκυρά. Όλοι μπορούμε να κάνουμε ένα θετικό βήμα προς την αλλαγή, για μια βιώσιμη ζωή πάνω στη γη. 

Πώς μπορεί ο επισκέπτης να συνειδητοποιήσει μέσα από τα έργα ότι η φύση απαξιώνεται και κυρίως καταστρέφεται;

Μέσα από τα έργα μου, όπου αποτυπώνω την ομορφιά της φύσης και τη συνύπαρξή της με κτήρια και ανθρώπους, θα ήθελα ο επισκέπτης να ευαισθητοποιηθεί και να συγκρίνει μέσα του μια εικόνα φύσης πράσινης και ζωντανής και μια εικόνα καμένης, ξεραμένης, απαξιωμένης. 

Από τη μια ένα κτήριο περιτριγυρισμένο από τη φύση και από την άλλη μόνο τσιμέντο. Έναν άνθρωπο να στοχάζεται ή να προσεύχεται στη φύση και έναν άνθρωπο να τρέχει χωρίς σταματημό, ανάμεσα σε πολυκατοικίες και πολύβουους δρόμους, σε ένα αστικό ελληνικό σκηνικό. Εγώ δείχνω μόνο την ομορφιά σε αυτή την έκθεση. Την ασχήμια ο θεατής θα πρέπει απλά να την θυμηθεί μέσα από την καθημερινότητά του. Να κάνει τη σύγκριση και ίσως να αναλάβει δράση. Όπως λέει και ο Αριστοτέλης «η ανοχή και η απάθεια, είναι οι τελευταίες αρετές μιας κοινωνίας που πεθαίνει».

Πώς προέκυψε η συνεργασία σας και πώς «παντρεύονται» η ζωγραφική με το ψηφιδωτό;

Με την κ. Ευφροσύνη Zia Γεωργιάδου γνωριστήκαμε το 2023, καθώς συμμετείχαμε στην ομαδική έκθεση της εικαστικής ομάδας Κύβος του Κ. Κομνηνού, που πραγματοποιήθηκε στο πολιτιστικό κέντρο Μελίνα στην Αθήνα. Διαπιστώσαμε ότι είχαμε μια κοινή ροή χρωμάτων και ύφους σε ορισμένα έργα μας και τον Νοέμβριο κάναμε Duo έκθεση στο 11 concept, που συμπεριλαμβανότανε στις ακτιβιστικές δράσεις του πρώτου Σοροπτιμιστικού Ομίλου Βόλου, για τη βία κατά των γυναικών. Είχε μεγάλη επιτυχία και καλές κριτικές. Έτσι, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας και σε αυτή την έκθεση, έχοντας κοινό και την αγάπη μας για τη φύση και την αγωνία μας για την κατάσταση που επικρατεί λόγω της μόλυνσης και της αλόγιστης χρήσης της. 

Ποια είναι τα μηνύματά σας προς τον κόσμο για τη φύση και την προστασία της; 

Η φύση χρειάζεται την προστασία μας. Να έχουμε μια σχέση φιλίας και όχι εκμετάλλευσης και κατάχρησης μαζί της. Η φύση δεν θα αρνηθεί να δώσει τους καρπούς της, είναι ο ρόλος της. Εάν όμως αυτό το κάνουμε με τρόπο βίαιο και καταστροφικό, θα αντιδράσει. Οι Αρχαίοι Έλληνες για παράδειγμα, ήταν ενταγμένοι στη φύση, ζούσανε μέσα από αυτή, κατανοούσαν την εξέλιξη και τη μακροβιότητά της, θέλανε να δώσουνε συνέχεια στη ζωή και δεν θεωρούσαν τους εαυτούς τους ιδιοκτήτες αυτής και των καρπών της. Επίσης, λάτρευαν τη φύση και είχαν τη θεά Δήμητρα ως προστάτιδα της γεωργίας, τη θεά Άρτεμη ως προστάτιδα των άγριων ζώων και τον Θεό Διόνυσο ως προστάτη της άγριας βλάστησης. Η Γαία ήταν η υπέρτατη θεά, η μεγάλη μητέρα και έπαιζε σημαντικό ρόλο στη δημιουργία. Δεν είχε ανθρώπινη μορφή, ούτε ουράνιο σώμα, αλλά ήταν Γη-χθων ως φύση με το χώμα, το έδαφος και το υπέδαφος, όπου ζει και τρέφεται ο άνθρωπος. Οι αξίες των Αρχαίων Ελλήνων σε σχέση με τη φύση, ήταν οι εξής: Πρώτη το μέτρο που οδηγούσε στην αρμονία και στην ειρηνική συνύπαρξη μαζί της. Δεύτερη η ύβρις, που σήμαινε την τιμωρία γι’ αυτούς που δεν είχαν ευαισθησία και αγάπη για τη φύση και ξεπερνούσαν τα όρια. Τέλος η αρμονία, αξία που ενίσχυε την ισορροπία των δυνάμεων της φύσης με τον άνθρωπο. Συνεπώς, οι άνθρωποι σήμερα που με τις πράξεις τους απειλούν να καταστρέψουν το μέτρο, τον ρυθμό και την αρμονία με τη φύση, χρειάζεται να γίνουν πιο συνειδητοί, πιο παρατηρητικοί και πιο ευαίσθητοι, ώστε να λάβουν τις απαιτούμενες δράσεις για την αλλαγή που τόσο χρειαζόμαστε.