Άρθρα

κυκλο – φ – οριακα

Του Χαράλαμπου Σκυργιάννη 

Το ανέκδοτο το ξέρετε; Γιατί ο Καίσαρας φορούσε σανδάλια; Μα… γιατί ήταν Ιούλιος!! Καλημέρα συμπολίτες, ελπίζω λίγο να δροσιστήκατε με το κρύο ανεκδοτάκι. Καθότι ο Ιούλιος, όπως είναι το σωστό, σταμάτησε τις χαζομάρες με τις βροχές και έπιασε τις ζέστες. Ήρεμα τέλειωσε το ποδοσφαιρικό Μουντιάλ, ήρεμα έφυγε από την ζωή ο μεγάλος μας ποιητής, ένας από τους τελευταίους, ο Μάνος Ελευθερίου. Από τον Άγιο Φεβρουάριο ως τα Τραγούδια του Αγώνα κι από τα Μαλαματένια στα Παραπονεμένα Λόγια, από τη Δίκοπη Ζωή στο Τρένο που φεύγει στις οχτώ κι απ’ τον Χάρο που βγήκε παγανιά στον Άμλετ της Σελήνης, λόγια, στίχοι, ποιητικά στιχουργήματα που τα πρωτακούσαμε σε δίσεκτους καιρούς και μας ακολούθησαν στην δική μας «Θητεία» μέσα στον Κόσμο – φτωχαίνουμε.
Νεκρή μια 40χρονη ή 47χρονη σε τροχαίο δυστύχημα στο Μαλάκι. Παρασυρμένη από αυτοκίνητο που «πέρασε σαν βολίδα» ή «με ιλιγγιώδη ταχύτητα» και ο οδηγός του εγκατέλειψε το θύμα ή συνελήφθη ή «παρέμεινε στον τόπο του δυστυχήματος και κατέθεσε για το συμβάν». Κατόπιν των ανωτέρω το μόνο ασφαλές γεγονός είναι ότι η γυναίκα είναι, δυστυχώς, νεκρή. Το δεύτερο ασφαλές γεγονός είναι ότι αυτό το σημείο της Εθνικής Οδού Βόλου Τσαγκαράδας είναι πάρα πολύ επικίνδυνο. Βεβαίως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «καρμανιόλα», καθώς το προηγούμενο επίσης θανατηφόρο δυστύχημα στο σημείο συνέβη το 2008, σύμφωνα με στοιχείο τοπικής εφημερίδας, ήτοι 10 χρόνια πίσω, αλλά οι λέξεις έχουν προ πολλού χάσει την ακρίβεια των εννοιών τους προ της ανάγκης εντυπωσιασμού του αναγνώστη.
Είναι, λοιπόν, ένα πάρα πολύ επικίνδυνο σημείο, όπου η επικινδυνότητα θα παραμένει ό,τι κι αν σκεφτούμε να κάνουμε. Θα εξαλειφόταν μόνο αν φράζαμε με κάγκελα τις δύο πλευρές του δρόμου, ώστε να μην μπορεί κανείς να τον διασχίσει. Ύστερα θα μπορούσαμε να κατασκευάσουμε μια άνω διάβαση με ελεύθερο ύψος 4,50 μέτρα (διότι υπόγεια διάβαση δεν γίνεται, λόγω του παραθαλασσίου του δρόμου), με τα ανάλογα σκαλοπάτια ή την ανάλογη ράμπα – πηγαίνετε στον Περιφερειακό να δείτε περί τίνος πρόκειται. Αν δεν κάνουμε αυτά μένουν λίγα πράγματα να κάνουμε: α) να είναι πάντοτε φρεσκο-βαμμένη με σωστό ανακλαστικό λευκό χρώμα η διάβαση πεζών που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια στο σημείο. β) αυτή η διάβαση πεζών να φωτίζεται όλη την νύκτα με ισχυρούς προβολείς γ) να τοποθετηθούν κίτρινοι αναλάμποντες φωτεινοί σηματοδότες στην κατάλληλη απόσταση από την διάβαση και στις δύο κατευθύνσεις κυκλοφορίας δ) οι πεζοί να χρησιμοποιούν αποκλειστικά και μόνο αυτή την διάβαση ε) να υπάρξει μείωση του ορίου ταχύτητας στα 30 km/h και στις δύο κατευθύνσεις με επανειλημμένη σήμανση με πινακίδες μεγάλων διαστάσεων. Αν τα έχουμε κάνει αυτά τα λίγα, κι αν οδηγοί και πεζοί κινούμαστε στην Εθνική Οδό (θα το λέω μέχρι να το χωνέψουν κάποιοι…) με μυαλό, τότε θα μειώσουμε τις πιθανότητες ενός δυστυχήματος. Άλλο τίποτε δεν μπορούμε να κάνουμε, συμπολίτες.
Αυτό το κείμενο γράφτηκε το πρωί της Δευτέρας. Το απόγευμα της Δευτέρας συμμετείχαμε στον αγιασμό του Ολυμπιακού Βόλου, έξω από το Εθνικό Αθλητικό Κέντρο «Τάκης Συνετόπουλος», διότι οι είσοδοι στο στάδιο ήταν μπλοκαρισμένες από έναν γερανό-θηρίο κι ένα φορτηγό φορτωμένο με πολύ μίσος.
Ύστερα ήρθαν οι πυρκαγιές της Αττικής, ένα ακόμη ασύμμετρο φαινόμενο – η Βικιπαίδεια, η διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια, λέει ότι αυτός ο όρος καθιερώθηκε κυρίως από στρατιωτικούς αναλυτές πολεμικών επιχειρήσεων μόλις στις δύο τελευταίες δεκαετίες. Για τις ασύμμετρες απειλές (asymmetric threats) και τον ασύμμετρο πόλεμο (asymmetric warfare) δεν υπάρχουν απόλυτα συμφωνημένοι ορισμοί διεθνώς. Γενικά, ασύμμετρος θεωρείται ο πόλεμος που διενεργείται από οργανωμένες μη-συμβατικές ομάδες, βασίζεται στην αναίρεση των κανόνων του δικαίου και του δικαίου του πολέμου, ενώ χρησιμοποιεί κυρίως χαμηλού σχετικά κόστους όπλα και επιχειρησιακή δράση που προκαλεί όμως, δυσανάλογα, μεγάλου (ασύμμετρου) κόστους αποτελέσματα στον υπέρτερο αντίπαλο, τόσο σε ανθρώπινες ζωές και υλικό όσο και σε ψυχολογικό και κοινωνικό κόστος.
Δεν υπάρχουν λόγια. Μόνο νεκροί και τραυματίες. Γεια σας.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το