γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α.Σκυργιάννης
Καλημέρα σε όλες και όλους, Ταύρους και λοιπά ζώδια. Οι Ταύροι, ως γνωστόν, είναι γεννημένοι/-ες από 21 Απριλίου (σημαδιακή μέρα…) έως 20 Μαΐου, είναι προσγειωμένοι/-ες και κυβερνώνται από την θεά Αφροδίτη. Για τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του ζωδιακού κύκλου αποτανθείτε αρμοδίως. Σαν σήμερα το 1993 βρισκόμουν στο Μαιευτήριο «Λητώ», στην Αθήνα, έξω από την αίθουσα τοκετών. Από όπου βγαίνει κάποια στιγμή μία κοντούλα νοσοκόμα και με ρωτάει «το πρώτο σας παιδί τι είναι;», «κορίτσι» λέω εγώ «δυστυχώς, και το δεύτερο κορίτσι είναι» λέει, στεναχωρημένη (!!) εκείνη. Το θυμόμαστε και γελάμε ακόμα στην οικογένεια, στην οποία συγκαταλέγονται, πλέον, μία Αρχιτεκτόνισσα, μία Ιατρός και οσονούπω ένας Χημικός Μηχανικός. Ευτυχώς.
Φτιάξαμε και μαγιάτικο στεφάνι να φέρει την Άνοιξη (κατά κοντά και το Καλοκαίρι…) στην πόρτα του σπιτιού μας. Ξεκίνησαν και τα τριαντάφυλλα στον κήπο μας, ο Βόλος εξακολουθεί να είναι μια πόλη με κήπους, οι γειτονιές της ανθίζουν και μοσχομυρίζουν, οι νοικοκυρές στολίζουν τα σπίτια με ωραία ανθοδοχεία γεμάτα Άνοιξη – οι ίδιες νοικοκυρές που την Παρασκευή της διακαινησίμου ανεβαίνουν στην Ζωοδόχο Πηγή της Γορίτσας και αγοράζουν τα κανατάκια που κελαηδούν, για να τα γεμίσουν με αγίασμα. Σε πείσμα όλων των ποικιλώνυμων επαϊόντων η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει υπάρχει, ισοπεδωμένη, ίσως, από την απίστευτη και αντισυνταγματική «ρήτρα αναπροσαρμογής», αλλά υπάρχει!
Με μεγάλο ενδιαφέρον διάβασα τα αποτελέσματα της αξιολόγησης της Ελευθερίας του Τύπου στην χώρα μας από την παγκόσμια και ανεξάρτητη οργάνωση «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα» (RSF, Reporters Sans Frontieres, Reporters Without Borders). Μεταξύ 180 χωρών σε όλον τον κόσμο η Ελλάδα ήταν 70η στην σειρά κατάταξης το 2021 και το 2022 βρίσκεται στην 108η θέση, τελευταία από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, κάτω από την Αλβανία (103), την Βουλγαρία (91), την Ουγγαρία (85), την Σερβία (79), την Μάλτα (78) και όλες τις υπόλοιπες, με πρώτη, σταθερά, την Νορβηγία. Η έρευνα, που γίνεται με συγκεκριμένη, επιστημονικά τεκμηριωμένη μεθοδολογία, αποτυπώνει απλώς αυτό που σ’ αυτή τη χώρα όσοι έχουν μάτια βλέπουν κι όσοι έχουν αυτιά ακούν. Κι όσο πλησιάζει ο καιρός των εκλογών κι όσο η θέση της κυβέρνησης καθίσταται πιο δύσκολη και οι κουμπάροι αισθάνονται ανασφαλείς τόσο αυτό θα χειροτερεύει, είναι βέβαιο. Άντε, και του χρόνου στην 180η θέση, άλλωστε για μια απλή αντιμετάθεση του 0 με το 8 πρόκειται…
Όχι πολύ μακριά από αυτή την πραγματικότητα, στην γειτονιά μας, διαβάζω μια μέρα στον τοπικό Τύπο: Ο Βόλος αλλάζει – ποιοι δρόμοι πεζοδρομούνται και ποιοι μετατρέπονται σε «κήπους» (ο κήπος σε εισαγωγικά δεν ξέρω ακριβώς τι σημαίνει). Μπράβο, λέω, να αλλάξει, γιατί να μην αλλάξει, αν είναι για το καλύτερο. Και εναγωνίως διαβάζω για αναπλάσεις 3,8 εκατομμυρίων ευρώ (πολλά λεφτά!) όπου το μόνο νέο έργο είναι η μετατροπή της οδού Παύλου Μελά σε Ήπιας Κυκλοφορίας από 28ης Οκτωβρίου μέχρι Ερμού και η ανακατασκευή του οδοστρώματος από Ερμού μέχρι Δημητριάδος, όπου η πιάτσα των ΤΑΞΙ παραμένει. Μπράβο, λέω, από το 2007 προβλέπεται, μακάρι να γίνει τώρα. Οι δρόμοι που «πεζοδρομούνται» είναι οι ήδη πεζοδρομημένοι από… αμνημονεύτων χρόνων Ερμού (από Μακρινίτσης μέχρι Ελ .Βενιζέλου), Κουταρέλια (από Ερμού έως Δημητριάδος) και Μεταμορφώσεως (από Δημητριάδος έως Πλάτωνος) στους οποίους, λέει, θα δημιουργηθούν βοτσαλωτά και κήποι, με σεβασμό στην υπάρχουσα φύτευση. Και γι’ αυτά απαιτούνται 3,8 εκ. €; Πολύ έχουν ανέβει οι τιμές ρε παιδιά, δεν νομίζετε; Περιμένω να εκπλαγώ αλλά χτυπάω κι ένα καμπανάκι για κάθε αρμόδιο: η οδός Ερμού έχει σε πολλά σημεία λαξεμένους μαρμαρόλιθους, που βρέθηκαν κάτω από την άσφαλτο, όταν έγινε η πεζοδρόμηση του εμπορικού αυτού δρόμου, επί Δημαρχίας Κουντούρη, 1986-87 αν δεν κάνω λάθος. Είναι το παλιό οδόστρωμα της οδού, από τις αρχές του 20ου αιώνα, επί Δημαρχίας Νικολάου Γεωργιάδου, ένα πραγματικό μνημείο πολιτισμού. Αναδείχτηκε από την τότε Αρχιτέκτονα του Δήμου αείμνηστη Ήβη Αγγελοπούλου και δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να πάθει το παραμικρό.
Αλλά στην Πλατεία του Αναύρου, το άλλο μεγάλο έργο της Δημαρχίας Κουντούρη, πάλι με Αρχιτέκτονα την Ήβη Αγγελοπούλου, κάποιοι ανεγκέφαλοι θεώρησαν σκόπιμο να σοβατίσουν (!!) τις πλάκες Πηλίου, που με πολύ μεγάλη μαστοριά κάλυπταν την περίμετρο από δύο μεγάλα κυκλικά παρτέρια, σε απόλυτη αρμονία με το επίσης πλακόστρωτο δάπεδο. Και πήγαν και τα σοβάτισαν, αν έχεις Θεό. Θέλω να ξέρω ποιος έδωσε αυτή την εντολή, πραγματικά είναι για φτύσιμο, όποιος και να ‘ναι – κυρίως δε αν εκτελεστής είναι ο καινούργιος ενοικιαστής του «Ενυδρείου», το οποίο, καθώς ακούω, ετοιμάζεται να γίνει ένα ακόμη μπαράκι. Έλεος.
Γι’ αυτό ανησυχώ όταν διαβάζω για πεζόδρομους-κήπους την ίδια ώρα που έχουν καταστρέψει την πρότυπη για όλη την Ελλάδα οδό Ήπιας Κυκλοφορίας Καραμπατζάκη και την έχουν μετατρέψει σε… χάος. Ανησυχώ επίσης για την Πλατεία Πανεπιστημίου, περιφραγμένη και με κομμένα δέντρα εδώ και μήνες, όπου καθόλου δεν ξέρω τι πρόκειται να συμβεί.
Κι έχουμε και τον «αναμορφωτή της πόλης» να γράφει εξυπναδούλες και ειρωνιούλες. Γελάει ο κόσμος.
Όσο για την Κάρτα Ελέγχου Καυσαερίων, το χαράτσι του 1995, που κρατάει ακόμα, παίρνει αναβολή για το επόμενο. Μαζί με την επιτέλους (;) ηλεκτροκίνηση του τρένου Βόλου-Λάρισας.
Έρρωσθε και ευδαιμονείτε! Σε απλά ελληνικά, γεια σας.
Στην φωτογραφία οι λέξεις περιττεύουν. Είναι ακριβώς δίπλα στο ξενοδοχείο ΞΕΝΙΑ.
