Κ. Αγοραστός: Συνεργασία και συνένωση δυνάμεων αν θέλουμε μια ενιαία Ευρώπη

 “Η ιστορία γράφεται με ισχυρές πρωτοβουλίες, με πείσμα, πειθώ αλλά και με πίστη. Με συνεργασία και συνένωση δυνάμεων. Αν θέλουμε μία ενιαία Ευρώπη πρέπει να έχουμε συμμαχίες και οι συμμαχίες αυτές είναι η συνένωση των δυνάμεων για να πετύχουμε το ακατόρθωτο”. Με την παραπάνω φράση , ο Πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας και Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Κώστας Αγοραστός απηύθυνε κάλεσμα “συνένωσης δυνάμεων” για το ελληνικό ζήτημα, μιλώντας από το βήμα της Συνόδου της Ολομέλειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών στις Βρυξέλλες.

Ο πρόεδρος της ΕΝΠΕ κάλεσε όλες τις πλευρές να επιδείξουν σύνεση ώστε να μην επιτρέψουν σε “διαβρωτικές δυνάμεις να δημιουργήσουν πρόβλημα σε μία Ευρώπη η οποία ήταν χρήσιμη όλα αυτά τα χρόνια”.

Ακολουθεί απόσπασμα από την ομιλία του κ. Αγοραστού: “Δεν είναι θέμα μόνον ελληνικό. Είναι εξόχως και ευρωπαϊκό. Γιατί το επικίνδυνο παιχνίδι το οποίο παίζεται αυτή στιγμή με επίκεντρο τη χώρα μας, είναι παιχνίδι οικονομικής και γεωπολιτικής αστάθειας και στην Ευρώπη. Θέλει ιδιαίτερη προσοχή.

Οι ρήξεις και οι ζημιές στην κοινωνία ιστορικά γράφονται με κύκλους. Σήμερα, η ιστορία δείχνει Ελλάδα. Δεν ξέρω τι θα δείξει μετά από μερικά χρόνια. Αν γυρίσουμε πίσω, θα το δούμε. Τι χρειάζεται; Χρειάζεται να είμαστε σαφείς. Χρειάζεται να υπάρχει εμπιστοσύνη κι εκείνοι που δημιουργούν πρόβλημα στην εμπιστοσύνη προφανώς πρέπει να το καταλάβουν. Υπήρξαν λάθη από παντού, αλλά η ιστορία δε γράφεται μόνο με λάθη.

Η ιστορία γράφεται με ισχυρές πρωτοβουλίες, με πείσμα, πειθώ αλλά και με πίστη. Με συνεργασία και συνένωση δυνάμεων. Αν θέλουμε μία ενιαία Ευρώπη πρέπει να έχουμε συμμαχίες και οι συμμαχίες αυτές είναι η συνένωση των δυνάμεων για να πετύχουμε το ακατόρθωτο.

Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος της Ευρώπης. Για μία κοινωνική συνοχή και όχι για έναν κοινωνικό αυτοματισμό. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε διαβρωτικές δυνάμεις – οι οποίες για διαφόρους λόγους συναλλακτικούς ή ιδεολογικούς – να δημιουργήσουν πρόβλημα σε μία Ευρώπη η οποία ήταν χρήσιμη όλα αυτά τα χρόνια.

Γι’ αυτό και η Ευρώπη πρέπει να κάνει ένα μεγάλο άλμα προς το μέλλον μεγαλύτερο από τη φθορά, με αναπτυξιακά δεδομένα. Με αλλαγή νοοτροπίας στα αναπτυξιακά δεδομένα και αναπτυξιακά προγράμματα στις χώρες, προσαρμοσμένα στη δυνατότητα υλοποίησης, για να μπορέσει να δημιουργήσει ευρωπαϊκό πλούτο που θα διαχυθεί στην Ευρώπη της συνοχής και της αλληλεγγύης.”