Ιλαροτραγωδία

Η πρόταση δυσπιστίας έχει κλείσει τον κύκλο της. Κρίθηκαν σε αυτή όσοι θέλουν συνέχιση της πολιτικής μοναχικής πορείας της Ελλάδας, με 150 χώρες να έχουν διπλωματικές σχέσεις με τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και αρνούνται να αντιληφθούν τι σημαίνει συνένωση στα βόρεια σύνορα της Μεγάλης Αλβανίας και της Μεγάλης Βουλγαρίας, με την Τουρκία να έχει τον πρώτο ρόλο και να τις ορίζει. Στη Ν.Δ γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα σε όλο τον πλανήτη πως δεν υπάρχει περίπτωση να κλείσει συμφωνία χωρίς σύνθετη ονομασία αλλά παρ’ όλα αυτά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πλειοδοτεί στην… προδοτολογία μαζί με τον πολιτικό υπόκοσμο.
Μέσα στον ορυμαγδό που δημιούργησαν οι εθνικιστικές φαντασιώσεις, ένα κείμενο του πρώην προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Γ. Βασιλείου, είδε το φως της δημοσιότητας και είναι ένα «μανιφέστο» κοινής διπλωματικής λογικής, που κανείς στη χώρα που ηδονίζεται να βιώνει ιλαροτραγωδίες δεν επιθυμεί να δώσει βαρύτητα.
Αναφέρεται σε συνάντηση που είχε τον Μάρτιο του 1992 με τον τότε ΥΠΕΞ Αντώνη Σαμαρά για το Μακεδονικό « κατόπιν παράκλησης του τότε πρωθυπουργού Κων. Μητσοτάκη.
«Διαπραγμάτευση σημαίνει ετοιμότητα για συμβιβασμό. Δεν μπορείς ποτέ να αναμένεις ότι ο απέναντί σου θα δεχθεί όλα όσα λες, όλα όσα επιθυμείς. Η δική σου πολιτική πρέπει να βασίζεται πάνω σ αυτή τη διάγνωση και να επιδιώκεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Να συνειδητοποιήσουμε τη σημασία της άγονης παρέλευσης του χρόνου. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι δεν υπάρχει στάσιμο στάτους κβο. Η ιστορία δεν γνωρίζει άλυτα προβλήματα. Μπορεί να παραμένουν άλυτα για μια περίοδο αλλά τελικά ο χρόνος επιβάλλει τις δικές του λύσεις. Κενά περιεχομένου συνθήματα που άγονται από εθνικιστικό λαϊκισμό όχι μόνο δεν οδηγούν στην επίτευξη των στόχων αλλά εγκλωβίζουν τους ηγέτες που τα χρησιμοποιούν σε επικίνδυνα αδιέξοδα. Μη δίνεις ποτέ την εντύπωση ότι σε ενδιαφέρει περισσότερο η επίτευξη άμεσων κερδών για το εσωτερικό ακροατήριο και όχι το τελικό αποτέλεσμα που δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η συμφωνία για λύση…».