Τοπικά

Η σουίτα του «Ritz», o Παυσανίας Ζακολίκος και ο Μιτεράν – Αναμνήσεις στον επικήδειο του εκλιπόντα πρώην υπουργού

Ένα άγνωστο αλλά «διδακτικό» περιστατικό στο περιθώριο της μεγάλης Διεθνούς Αεροπορικής Έκθεσης στο Μπουρζέ το 1983, οι χειρισμοί του Α. Παπανδρέου για το μπλοκάρισμα απόπειρας φιλοβασιλικού πραξικοπήματος, που φέρεται να είχε πληροφορηθεί και «κάρφωσε» η CIA, αλλά και το ξήλωμα του περιβόητου μυστικού δικτύου της «Κόκκινης Προβιάς» με πυρήνες ΛΟΚατζήδες το 1984, περιέλαβε στην ομιλία του, στην κηδεία του τ. υπουργού Παυσανία Ζακολίκου ο δημοσιογράφος Λουκάς Δημάκας, με πολυετή θητεία στο πολιτικό και αμυντικό ρεπορτάζ.
Στα περιστατικά αυτά ο εκλιπών ο τ. βουλευτής Παυσανίας Ζακολίκος φέρεται να είχε ενεργό εμπλοκή κατά την τριετή θητεία του (1982-1985) στο υπουργείο Άμυνας, με χαρτοφυλάκιο τις αμυντικές προμήθειες και τις εγχώριες, κρατικές αμυντικές βιομηχανίες. Παρουσιάζουμε εν συνεχεία ολόκληρη την αποχαιρετιστήρια ομιλία του δημοσιογράφου Λουκά Δημάκα όπου με σύντομο αλλά περιεκτικό τρόπο αφηγείται τα περιστατικά αυτά αλλά και το κλίμα εκείνης της εποχής καθώς και με πολλές έμμεσες αναφορές στη σημερινή πολιτική πραγματικότητα. Ο Π. Ζακολίκος με απόφαση του υπουργού Εσωτερικών κηδεύτηκε την περασμένη Τρίτη με τιμές εν ενεργεία υπουργού δημοσία δαπάνη . Η εξόδιος ακολουθία έγινε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών παρουσία πολλών πολιτικών και πλήθος κόσμου.

Η ομιλία του Λουκά Δημάκα
«Είχα γνωρίσει, ως δημοσιογράφος, τον Παυσανία Ζακολίκο με το που ξεκίνησε την κυβερνητική του θητεία – έκτοτε για πολλά χρόνια παρακολουθούσα το έργο του και την εν γένει πολιτική του δράση, σε υπουργεία και κοινοβουλευτικά πόστα. Καθοριστική πιστεύω ωστόσο ήταν η 3ετής θητεία του στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας (1982-1985), ως υφυπουργός της πρώτης, ουσιαστικά, κυβέρνησης της Αλλαγής, στο υπουργείο όπου τον πρώτο λόγο είχε ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου. Τα πράγματα στο υπουργείο αυτό δεν ήταν εύκολα – ιδιαίτερα εκείνα τα χρόνια. Αν κάπου μπορεί κανείς να πει ότι αναμετρήθηκε η συντήρηση με την πρόοδο σε θεσμικό και διαχειριστικό επίπεδο, ήταν εκεί, και ας μην φαινόταν συχνά. Δυο παραδείγματα που δείχνουν το κλίμα:
– Τον Φεβρουάριο του 1983 η κυβέρνηση φέρεται να ειδοποιείται από την CIA, για πληροφορίες περί απόπειρας φιλοβασιλικού πραξικοπήματος. Για την αποτροπή του το μεσημέρι της Κυριακής 27ης Φεβρουαρίου 1983, οι κομματικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και του ΚΚΕ Εσωτερικού ειδοποιημένες από την κυβέρνηση βγήκαν στους δρόμους, ενώ διατάσσεται και άσκηση ετοιμότητας των Ένοπλων Δυνάμεων. Υπουργοί έμειναν μέσα στο Πεντάγωνο, κάποια στρατόπεδα κυκλώθηκαν διακριτικά από τη Χωροφυλακή, – ο υφυπουργός Άμυνας Παυσανίας Ζακολίκος στάλθηκε νυχτιάτικα στη Θεσσαλονίκη για παρουσία και «επιθεώρηση» των στρατιωτικών μονάδων της Β. Ελλάδας.
– Το άλλο παράδειγμα είναι η εξάρθρωση, το 1984, ενός μυστικού στρατού μέσα στο ίδιο το στράτευμα και ειδικά τα ΛΟΚ. Ήταν η λεγόμενη «κόκκινη προβιά» – μια μυστική οργάνωση ουσιαστικά ξένης υπηρεσίας (της CIA) που είχε ιδρυθεί με μυστικά πρωτόκολλα το 1954, είχε περί τις 1.000 κρύπτες με όπλα και χρήματα και κρυφή στελέχωση σε όλη την Ελλάδα, και η οποία είχε σκοπό να αποτρέψει με ένοπλη δράση, πιθανή αριστερή-κομμουνιστική επικράτηση στη χώρα. Χειριστές της υπόθεσης Α. Παπανδρέου, Α. Δροσογιάννης, Π. Ζακολικος, Ν. Κουρής. Σήμερα ο κύκλος έκλεισε».

Η σουίτα στο «Ritz»
Και κατέληξε στον επικήδειό του ο κ. Δημάκας: «Θέλω να σας αφηγηθώ μια διδακτική ιστορία με τον Παυσανία, ένα μικρό στιγμιότυπο της Ιστορίας. Τη μικρή αυτή ιστορία δεν έγραψα πότε, αν και την έμαθα έγκαιρα. Τότε, ως λίγων μόνων επαγγελματίας δημοσιογράφος, δεν την είχα αξιολογήσει ως κάτι ξεχωριστό, ως κάτι που μπορεί να διέκρινε έναν πολιτικό – άλλωστε τότε πολλά μας φαίνονταν αυτονόητα. Σχετικά νέος στην κυβέρνηση ήταν και ο Παυσανίας Ζακολίκος ο οποίος και αυτός συμπλήρωνε τότε πάνω-κάτω ένα χρόνο στο πρώτο του κυβερνητικό πόστο, Με βάση το χαρτοφυλάκιό του – προμήθειες και αμυντικές βιομηχανίες- έπρεπε να εκπροσωπήσει το υπουργείο Άμυνας στη μεγάλη διεθνή έκθεση αεροδιαστημική υλικού στο Μπουρζέ, έξω από το Παρίσι. Δίνει εντολή λοιπόν στον συνεργάτη του αξιωματικό που θα τον συνόδευε να βρει ένα αξιοπρεπές αλλά φτηνό ξενοδοχείο. Ο αξιωματικός μεταφέρει επακριβώς το αίτημα στην ελληνική πρεσβεία – πρέσβης ήταν τότε ο Χρήστος Ροκόφυλλος. Όταν έφτασαν στο ξενοδοχείο και ο Παυσανίας μπαίνει στο δωμάτιο… χάνεται: Είναι ένα ολόκληρο διαμέρισμα, μια από τις σουίτες! Και το ξενοδοχείο δεν ήταν άλλο, από το περίφημο «Ριτς»! Καλεί ενοχλημένος τον υπασπιστή του και του λέει, «μην ανοίγεις βαλίτσες, φεύγουμε! Δεν σου είπα ένα σοβαρό μεν αλλά φθηνό ξενοδοχείο;» -Μα η πρεσβεία το έκλεισε, απαντά αυτός. Μα είναι δυνατόν; Δεν μπορούμε να μείνουμε , είναι πανάκριβο! Ο λαός δεν μας εξέλεξε γι’ αυτό! Φεύγουμε! Βρείτε άλλο! Ξεκινά το ψάξιμο στην ξένη πόλη, κινητοποιείται όλο το σύστημα καθώς ο πρέσβης ήταν σε άλλη δραστηριότητα – στο γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών. Ο συναγερμός έληξε όταν μετά από δίωρο ο πρέσβης Χρήστος Ροκόφυλλος αποδεσμεύτηκε από την εμπλοκή που είχε στο γαλλικό ΥΠΕΞ και εξήγησε στον Π. Ζακολίκο ότι όλοι οι εκπρόσωποι ξένων κυβερνήσεων είναι φιλοξενούμενοι του Προέδρου Μιτεράν, και δεν χρειάστηκε να κλείσει δωμάτια η πρεσβεία. Αυτός ήταν ο Παυσανίας Ζακολίκος».

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το