Ο Γιώργος Θεοδοσιάδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ριζό Πέλλας, ένα χωριό λίγο έξω από τη Σκύδρα. Σε ένα δωμάτιο στο πατρικό του σπίτι, που το μετέτρεψε σε εργαστήρι ξυλογλυπτικής, κατασκευάζει ξύλινα καραβάκια και άλλες χειροτεχνίες, κοντά στις τέσσερις δεκαετίες τώρα. Στη συνέχεια φορτώνει την πραμάτειά του και γυρίζει την Ελλάδα από άκρη σε άκρη, πουλώντας τις πρωτότυπες κατασκευές του.
Πριν από λίγες ημέρες ο 63χρονος πλανόδιος πωλητής βρέθηκε στο Βόλο, αφού επισκέπτεται συχνά την πόλη μας και μίλησε για την τέχνη του, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει πλέον το επάγγελμα που ακολουθεί από τα νιάτα του μέχρι σήμερα. «Έχω κοντά στα 39-40 χρόνια που ασχολούμαι με τη ξυλογλυπτική. Έφτασα τα 63 πια, αλλά το μεράκι μου είναι αυτό. Υπήρξε μία εποχή που ήμουν σε ίδρυμα κι έκανα εργασιοθεραπεία. Ξεκίνησα με άλλες χειροτεχνίες, αλλά στο τέλος «κόλλησα» με τα ξύλινα καραβάκια», σημείωσε ο κ. Θεοδοσιάδης, ο οποίος έπειτα αναφέρθηκε στον τρόπο που κατασκευάζει τις δημιουργίες του: «Ο χρόνος που απαιτείται, ποικίλλει με το είδος του πλοίου που φτιάχνω. Είναι καραβάκια που βγαίνουν σκαλιστά, ενώ άλλα είναι πιο απλά. Μπορεί να μου πάρει μία εβδομάδα, 20 ημέρες ή έναν και δύο μήνες ακόμη. Είναι κομμάτια που βγαίνουν πολύ δύσκολα. Όσον αφορά στα μεγέθη τους, τα μικρά φτάνουν τους 25 πόντους σε μήκος. Μετά πάμε στα 35 και στα 50 εκατοστά. Κάνω και πιο μεγάλα ακόμη, όταν μου τα παραγγείλλουν και τα ζητήσει ο πελάτης με συγκεκριμένες διαστάσεις. Θα μου δώσει φωτογραφίες, για να το βλέπω κι έτσι ξεκινάω. Προσπαθώ να έχω λήψεις από πολλές γωνίες, για καλύτερο αποτέλεσμα. Όταν τελειώσω το σκάλισμα και τη συναρμολόγηση, σειρά παίρνει να βαφτεί το καράβι. Τότε περνάω το αστάρι, ένα σκληρυντικό που δεν αφήνει το χρώμα να ξεφλουδίσει. Άλλα μοντέλα, όπως οι ξύλινες μηχανές, είναι με λάκα, για να μη χρειαστεί να ξαναβαφτούν».
Όσο για το αγαπημένο του μοντέλο; Ο κ. Θεοδοσιάδης εξομολογήθηκε: «Κάποτε έφτιαξα ένα αντίγραφο από την Αργώ. Μου πήρε έξι μήνες για να το τελειώσω. Έφτασε το 1,2 μέτρο. Με τα κουπιά, το πανί του, το κατάρτι του. Μπροστά είχε ένα ξύλο γυριστό με τα σκαλίσματα στην πλώρη. Η Αργώ ήταν ένα καράβι μοναδικό».
Στη συνέχεια μίλησε για τον εξοπλισμό που χρησιμοποιεί: «Τα εργαλεία που έχει ο κάθε μάστορας είναι αυτά που του χρειάζονται και δεν υπάρχουν έτοιμα στην αγορά. Τα φτιάχνεις μόνος σου. Θέλει πατέντες αρκετές. Ας πούμε το εργαλείο που θέλω για να σκάψω το ξύλο, θέλει ένα ειδικό μαχαιράκι που η μύτη του θα είναι κάπως γυριστή. Άλλο εργαλείο θέλει για να περνάω τα πανιά. Ψιλοδουλειά και το καθένα εργαλείο είναι κατάλληλο για συγκεκριμένη εργασία. Μόνο όποιος το χρειάζεται, θα το βγάζει».
Ο Μακεδόνας δημιουργός γυρίζει όλη την Ελλάδα για 40 περίπου χρόνια. «Πηγαίνω παντού, εκτός από τα νησιά που δεν τα επισκέπτομαι τόσο συχνά. Από την Αλεξανδρούπολη μέχρι το Αίγιο και την Καλαμάτα. Σε όλα τα μέρη της Ελλάδας. Για παράδειγμα, με παίρνει κάποιος τηλέφωνο εδώ στο Βόλο. Θα έρθω και θα φέρω το πλοίο που παρήγγειλε», είπε και συμπλήρωσε: «Μόνο που τώρα το μεροκάματο βγαίνει πιο δύσκολα. Αρέσουν στον κόσμο αυτά που φτιάχνω, αλλά δεν υπάρχουν λεφτά. Γι’ αυτό κατέβασα τις τιμές. Ένα καράβι το είχα πιο παλιά 60 ευρώ. Τώρα το κατέβασα στα 40, αλλά και 30 αν μου προσφέρει κάποιος, θα το δώσω. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα και με τα καταστήματα που έχουν τουριστικά είδη. Ζητάνε π.χ. να αφήσω 100 ευρώ εμπόρευμα και να εισπράξω όταν τα πουλήσουν. Αυτό μπορεί να πάρει από έναν μήνα, μέχρι ένα χρόνο».