Γόνιμο έδαφος στις ΗΠΑ βρήκε ιδέα φοιτητών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας για αγρότες

Τρεις φοιτητές, τελειόφοιτοι στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, οι Κώστας Ακρίβος, Δημήτρης Γκαραγκούνης και Άρης Κολιγλιάτης, οι οποίοι σπουδάζουν στον Βόλο, λίγο προτού εκπνεύσει το 2018 ίδρυσαν την «Oliveex», μία αγροτεχνολογική startup εταιρεία που έχει αντικείμενο την παρακολούθηση των συνθηκών αποθήκευσης της βρώσιμης ελιάς και άλλων τροφίμων.
Η τεχνολογική ιδέα των τριών νέων, αφού πρώτα διακρίθηκε στον περσινό πανελλήνιο φοιτητικό διαγωνισμό «Mindspace Challenge» στην Αθήνα, δείχνει να βρίσκει… γόνιμο έδαφος ανάπτυξης και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Η «Oliveex» βρέθηκε στην πρώτη τριάδα του συγκεκριμένου φοιτητικού επιχειρηματικού διαγωνισμού. Κάτι που αντιστοιχούσε σε χρηματικό έπαθλο 8.000 ευρώ για τη χρηματοδότηση του καινοτόμου project που σχεδίασαν και υλοποιούν οι τρεις φοιτητές, οι οποίοι είχαν επίσης την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε εκπαιδευτικό ταξίδι στις ΗΠΑ. Η επίσκεψη στην Αμερική έδωσε την ευκαιρία σε δύο από τους συνιδρυτές της «Oliveex», τους Γκαραγκούνη και Κολιγλιάτη, να αποκομίσουν πολύτιμες εμπειρίες ερχόμενοι σε επαφή με ξένους επενδυτές, startupers φοιτητές, αλλά και συμβούλους που θα βρίσκονται δίπλα τους στα επόμενα βήματα που θα κάνουν.

Το σύστημα που σχεδίασαν οι τρεις φοιτητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας χωρίζεται σε τέσσερα στάδια λειτουργίας και είναι βασισμένο σε αισθητήρες που θα παρακολουθούν σε πραγματικό χρόνο τις συνθήκες αποθήκευσης των τροφίμων. Μπορεί να ακούγεται… περίπλοκο, αλλά στην ουσία το μόνο πράγμα που θα έχει ανάγκη ο χρήστης/παραγωγός, είναι να έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο και στην οθόνη ενός tablet ή ενός smartphone θα λαμβάνει τις ειδοποιήσεις και τα αποτελέσματα από την ανάλυση της παραγωγής του.

Το «πάντρεμα» της τεχνολογίας με τον αγροτικό τομέα, ανέδειξε την «Oliveex», σύμφωνα με τον Καρδιτσιώτη στην καταγωγή, Κώστα Ακρίβο. «Στην παρούσα φάση, μέσα από τη χρήση τεχνολογίας αιχμής, προσφέρουμε στους παραγωγούς ή διανομείς βρώσιμης ελιάς την ευκαιρία να αναβαθμίσουν τις μεθόδους ελέγχου της ποιότητας των προϊόντων τους. Οι αισθητήρες που σχεδιάσαμε, έχουν τη δυνατότητα προσαρμογής στις δεξαμενές αποθήκευσης και να κάνουν τις αναγκαίες μετρήσεις για την ανάλυση της χημικής διαδικασίας ζύμωσης των τροφίμων», σημείωσε χαρακτηριστικά, ενώ ο συντοπίτης του, Δημήτρης Γκαραγκούνης, συμπλήρωσε: «Επικεντρωθήκαμε στα fermented foods, δηλαδή τα τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση κατά την αποθήκευσή τους. Τέτοια προϊόντα είναι η βρώσιμη ελιά και τα γαλακτοκομικά. Το σύστημά μας κατατάσσεται στην κατηγορία «plug-and play», που μεταφράζεται πώς το τοποθετείς και το θέτεις αμέσως σε λειτουργία. Δεν απαιτείται τεχνολογική εξειδίκευση και κατάρτιση για να τεθεί σε χρήση, ακόμη κι εάν βρίσκεσαι χιλιόμετρα μακριά και μέσα από την πλατφόρμα του συστήματος, βλέπεις σε real time τι συμβαίνει στο προϊόν. Το πιο σημαντικό είναι πως προσφέρουμε μία εναλλακτική μέθοδο. Η διαδικασία που ακολουθείται σήμερα με τη χρήση αλατόμετρων και αναλογικών μετρητών ph, μοιάζει δύσκολη και ξεπερασμένη σε σχέση με την τεχνολογία της εποχής μας».

Ο τρίτος της παρέας, Άρης Κολιγλιάτης, κατάγεται από το Άργος, ενώ ήταν ο μοναδικός που είχε άμεση εμπλοκή με την παραγωγή επιτραπέζιας ελιάς. Ο Πελοποννήσιος φοιτητής, αφού πρώτα αναφέρθηκε στις πιλοτικές δοκιμές που διεξάγονται σε τοπικές βιομηχανίες, όπως η «Parthenon Olives/Γεωργούδης ΑΕ», που εξάγει προϊόντα βρώσιμης ελιάς σε περισσότερες από 50 χώρες ανά τον κόσμο, μίλησε για τις εντυπώσεις του από το υπερατλαντικό ταξίδι που πραγματοποίησε: «Βρεθήκαμε στο Σαν Φρανσίσκο και την ευρύτερη περιοχή της περίφημης Silicon Valley, αλλά και στη Βοστώνη από τις 2 μέχρι 18 Νοεμβρίου 2018. Επισκεφτήκαμε εταιρείες κολοσσούς, όπως η Google, η ΙΒΜ, το Netflix και το Facebook. Από τις γνωριμίες που κάναμε στις ΗΠΑ, ευελπιστώ πως θα δρομολογήσουμε την έναρξη δοκιμών και στην Καλιφόρνια, που θεωρείται μία από τις γρηγορότερα αναπτυσσόμενες αγορές επιτραπέζιας ελιάς παγκοσμίως. Από εκεί και πέρα, με την εξασφάλιση χρηματοδοτήσεων, θα αναπτύξουμε περαιτέρω το σύστημα που σχεδιάσαμε. Κάτι ανάλογο σε Ευρώπη και ΗΠΑ δεν βρήκαμε. Οπότε, αισιοδοξούμε ότι στο τέλος του επόμενου χρόνου θα μας δοθεί η ευκαιρία της εμπορικής εκμετάλλευσης των προϊόντων μας, τόσο από ιδιώτες, όσο και από βιομηχανίες».