Η πρόσφατη πρωτοβουλία που πήρε το Κέντρο Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων (KE.BI.MA.ΣΥ.) να συγκεντρώσει τα έργα σύγχρονων δημιουργών της περιοχής με αναφορά στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, επιβεβαιώνει τον άρρηκτο δεσμό λογοτεχνίας και ιστορίας. Η αντιπρόεδρος του φορέα και συγγραφέας, κ. Γιώτα Κούγιαλη, μίλησε για την προσπάθεια να σκιαγραφηθεί ο αντίκτυπος του αγώνα της Ανεξαρτησίας πριν από δύο αιώνες στη λογοτεχνική σκηνή του σήμερα.
Η έρευνα που ξεκίνησε το ΚΕ.ΒΙ.ΜΑ.ΣΥ. έχει να κάνει με το κατά πόσο η Επανάσταση του 1821 υπήρξε πηγή έμπνευσης για Μαγνησιώτες συγγραφείς. Στόχος είναι τα στοιχεία που θα συγκεντρωθούν, όπως και τα κείμενα, να συμπεριληφθούν σε μία επετειακή έκδοση που θα τιτλοφορηθεί «Επιβιώσεις του Εικοσιένα στα κείμενα των συγγραφέων». Μάλιστα, αυτή η πρόταση θα υποβληθεί προς έγκριση στο πλαίσιο του συντονισμού των εορταστικών εκδηλώσεων για τα διακόσια χρόνια από τον Αγώνα του 1821.
«Αρχίσαμε να εξετάζουμε, όσα στοιχεία συγκεντρώσαμε, χάρη στην ανταπόκριση που υπήρξε το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Βρισκόμαστε σε φάση αξιολόγησης των συμμετοχών, ενώ στη συνέχεια θα δούμε, εάν μπορούμε να το επεκτείνουμε και να βρούμε και άλλους που έχουν δημοσιεύσει κάτι για το Εικοσιένα, είτε για ανθρώπους, είτε για γεγονότα που ανάγονται σε εκείνη την περίοδο», σχολίασε η κ. Κούγιαλη για την απήχηση που είχε το κάλεσμα του Κέντρου Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων.
Με δεδομένο ότι στο παρελθόν υπήρξε πληθώρα βιβλίων από εγχώριους λογοτέχνες και ιστορικούς μελετητές, που στήριξαν τη θεματολογία τους στην ένοπλη εξέγερση του 1821, το ζητούμενο για τους ανθρώπους του ΚΕ.ΒΙ.ΜΑΣΥ. είναι κατά πόσο εξακολουθεί να παραμένει επίκαιρο το συγκεκριμένο θέμα συγγραφής: «Μας ενδιαφέρει να μάθουμε κατά πόσο συγκινούνται από το 1821 οι σύγχρονοι συγγραφείς του τόπου μας. Ποια θέση καταλαμβάνει η Ελληνική Επανάσταση στην εποχή μας ή έχει αρχίσει να «σβήνει» αυτή η «φλόγα» και έπαψε να αποτελεί πηγή έμπνευσης; Ας μην ξεχνάμε ότι ένας συγγραφέας καταπιάνεται με ένα θέμα και, όταν πιστεύει πως υπάρχει και κοινό για να διαβάσει το πόνημα του».
Όσο για το εάν τα γεγονότα της εθνικής παλιγγενεσίας μπορούν να αποτελέσουν την αφορμή για έναν συγγραφέα να γράψει κάτι σχετικό, η κ. Κούγιαλη επισήμανε: «Η Επανάσταση του 1821 είναι πρόσφορο έδαφος για μυθοπλασία. Και σε τοπικό επίπεδο, υπήρξαν σπουδαίες μορφές που συνέβαλαν στον Αγώνα και έπαιξαν τον δικό τους ρόλο στην Ιστορία».
Κλείνοντας δε, η κ. Κούγιαλη παρουσίασε μία διαφορετική πτυχή των λογοτεχνικών κειμένων, τα οποία σχετίζονται με την Ελληνική Επανάσταση, τονίζοντας πως δύνανται να επιτρέψουν μία καλύτερη «ανάγνωση» της εποχής εκείνης: «Αρχικά, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Για να κατανοήσει κάποιος το 1821 και όλα τα γεγονότα που συνέβησαν τότε, ώστε να ανοίξει ο δρόμος της απελευθέρωσης από τους Τούρκους, πρέπει να διαβάζει βιβλία Ιστορίας και μάλιστα από διαφορετικούς συγγραφείς, ώστε να σχηματίζει μία πιο σφαιρική άποψη. Αυτό όσον αφορά στα καθαρά ιστορικά βιβλία. Από εκεί και πέρα, μέσα από τη λογοτεχνία μπορούμε να μπούμε στο κλίμα της περιόδου εκείνης, να νιώσουμε καλύτερα την ατμόσφαιρα. Για παράδειγμα, να δούμε πώς λειτουργούσε η κοινωνία ή ποιοι ήταν εκείνοι οι άνθρωποι, που αποφάσισαν έπειτα από μακραίωνη δουλεία, να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και να επαναστατήσουν διεκδικώντας την ελευθερία τους».