Το 1821 και το 1922 είναι δύο χρονολογίες με εκ διαμέτρου αντίθετο συμβολισμό. Πριν από 201 χρόνια ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση, που αποτέλεσε την αφετηρία της εθνικής μας παλιγγενεσίας. Πριν από εκατό χρόνια είχαμε την πίκρα της Μικρασιατικής Καταστροφής. Ωστόσο, αμφότεροι οι σταθμοί της νεότερης ελληνικής Ιστορίας στάθηκαν αφορμή για το Κέντρο Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων να κυκλοφορήσει ισάριθμους συλλογικούς τόμους.
Η αντιπρόεδρος του ΚΕΒΙΜΑΣΥ, κ. Γιώτα Κούγιαλη, μίλησε για το βιβλίο «Εκατό χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922-2022)», που παρουσιάζεται σήμερα σε συνδιοργάνωση με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και τους προσφυγικούς συλλόγους της Νέας Ιωνίας. Μια έκδοση που προσφέρεται τόσο για αναψηλάφηση της εθνικής μνήμης, όσο και αναστοχασμό, ακριβώς έναν αιώνα μετά την τραγική κατάληξη του ελληνοτουρκικού πολέμου 1919-1922.
«Ο τόμος περιλαμβάνει πολύ ενδιαφέρουσες αφηγήσεις και πληροφορίες, που η ανάγνωσή τους συγκινεί και επαναφέρει στη μνήμη μας τις θυσίες των απλών ανθρώπων που πολέμησαν για τη Μεγάλη Ιδέα, αλλά και τα ανθρώπινα δράματα που εκτυλίχθηκαν στις βάρβαρες ώρες του διωγμού», περιέγραψε σε αδρές γραμμές η κ. Κούγιαλη το περιεχόμενο της επετειακής ανθολογίας.
Τα δεκάδες κείμενα που συμπεριλήφθηκαν στην έκδοση, αποδεικνύουν το ενδιαφέρον που υπήρξε στο κάλεσμα του ΚΕΒΙΜΑΣΥ. «Ο τόμος περιλαμβάνει 41 κείμενα από Βολιώτες συγγραφείς και επιστήμονες. Και αυτή η παράμετρος προσδίδει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο εγχείρημα, αφού η ποικιλία των έργων που υποβλήθηκαν, μας επιτρέπουν μία πολυποίκιλη προσέγγιση του 1922. Κάθε κείμενο πιάνει και μια άλλη πτυχή αυτής της ιστορικής στιγμής. Από το πώς υποδέχθηκαν οι Βολιώτες τους Μικρασιάτες, μέχρι μαρτυρίες από το μέτωπο, ποιήματα και άλλες ιστορικές καταγραφές που συγκινούν. Έχουμε μέχρι και τη συγκινητική ιστορία με τα προικιά της οικογένειας Μηνόγλου, που έγινε ταινία στη γείτονα χώρα, ενώ το βιβλίο που γράφτηκε τιμήθηκε με το βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας «Αμπντί Ιπεκτσί» πριν λίγα χρόνια», τόνισε η Γιώτα Κούγιαλη.
Με την έκδοση να ξυπνά μνήμες του «μαύρου» 1922, η γνωστή συγγραφέας και αντιπρόεδρος του ΚΕΒΙΜΑΣΥ, δεν έκρυψε πως η κυκλοφορία του τόμου ήταν ένα μικρό αντίδωρο μνήμης: «Όπως ακριβώς πράξαμε και με την έκδοση των «Επιβιώσεων του Εικοσιένα», για τα διακόσια χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης και όσους θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μας, έτσι και τώρα θεωρήσαμε χρέος να τιμήσουμε τη μνήμη των Μικρασιατών, οι οποίοι στον διωγμό του 1922 ξεριζώθηκαν από τις πατρογονικές εστίες. Συμπονούμε και συναισθανόμαστε αυτή την ανοικτή «πληγή» που υπάρχει μέχρι σήμερα, ενώ σε κάθε περίπτωση εκείνο που πρέπει να ευχόμαστε, είναι να μην ξανάρθουν τέτοιες ημέρες για τον Ελληνισμό».