Της
Έλενας Αντωνοπούλου
Η είδηση συγκλόνισε, το γεγονός μαθεύτηκε, η απώλεια του Γιάννη Πρίντζου ήταν απρόσμενη και μας βρήκε όλους απροετοίμαστους να διαχειριστούμε το κενό που αφήνει ένας άνθρωπος που έζησε, έδρασε και άφησε νωπό το αποτύπωμά του από κάθε θέση και σημείο που έδρασε προσφέροντας σημαντικό έργο.
Ο Γιάννης Πρίντζος ήταν η περίπτωση του σοβαρού, υπεύθυνου, αξιοπρεπούς ανθρώπου που μεγάλωσε με όνειρα και ιδανικά, που κατάφερε να ξεπεράσει τα στενά όρια της γενέτειρας γης και να σπουδάσει, να εμπλουτίσει με γνώσεις το μυαλό του και θετική διάθεση την καρδιά του με στόχο το κοινό καλό.
Και το απέδειξε από την εργασιακή του σχέση στη Νομαρχία Μαγνησίας ως τοπογράφος μηχανικός, προϊστάμενος στην ΤΥΔΚ, ως εκλεγμένος πρόεδρος του ΤΕΕ Μαγνησίας και βέβαια ως νομάρχης Μαγνησίας. Είχα την τύχη, τη χαρά και κυρίως την τιμή να συνεργαστώ μαζί του, ως εκλεγμένη νομαρχιακή σύμβουλος δύο φορές ως πρόεδρος του ΚΕΚΑΝΑΜ που με όρισε αρχικά και ως αντινομάρχης – αξίωμα που μου εμπιστεύθηκε αργότερα πιστοποιώντας την εμπιστοσύνη του και την εκτίμησή του. Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να συμπληρώσω αυτό που έλεγε ο αείμνηστος πατέρας μου, που είχε κι αυτός την τύχη να συνεργαστεί μαζί του ως βουλευτής… ότι «όπως γνωρίζει ο Γιάννης τον Νόμο Μαγνησίας, δεν τον γνωρίζει κανείς. Για όποια σπιθαμή γης του τόπου μας κι αν τον ρωτήσεις, θα ξέρει και την παραμικρή λεπτομέρεια»…
Σε όλη τη διάρκεια της κοινής μας πορείας δεν υπήρξε ούτε μια φορά, ούτε μια στιγμή παρεμβατική διάθεση, παρά μόνο διάθεση για επικοινωνία, ενημέρωση, συνεργασία. Λιτός και προσηνής, ήπιος και καλοπροαίρετος, είχε πάντα τη διάθεση να δώσει από την πείρα και τις γνώσεις του και αντίστοιχα να ακούσει, να εισπράξει την άποψη του συνομιλητή και συνεργάτη του.
Αναμφίβολα η γερή οικογενειακή υποδομή, οι ρίζες των Σαρακατσαναίων και οι αρχές τους έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πορεία και την εξέλιξη του Γιάννη Πρίντζου. Καθοριστικό ωστόσο ρόλο έπαιξε η προσωπική του οικογένεια, αυτή που δημιούργησε με την Ελένη Σεφερειάδου, όπου απέδειξε ότι μπορούσε να σταθεί δίπλα σε μια ικανή, λαμπερή και δραστήρια γυναίκα. Ως πατέρας δύο εξαιρετικών θυγατέρων απέδειξε επίσης τη στάση και τη θέση του σε θέματα ισότητας των δύο φύλων, τη δύναμη να ωθεί και να στηρίζει τις επιλογές των παιδιών του.
Ευτύχησε να ζήσει ωραίες στιγμές, να υψώσει το βλέμμα του στον ουρανό και στη θεία δύναμη άλλοτε ευγνωμονώντας για τα καλά που δέχθηκε και άλλοτε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε με θάρρος και αξιοπρέπεια. Η απώλεια του μικρού του εγγονού ήταν βαριά δοκιμασία που τον συνόδευε μέχρι τέλους, δίνοντάς του παράλληλα τη δύναμη να σταθεί στα άλλα του εγγόνα και στα παιδιά του.
Φιλότεχνος, δίπλα σε μια σύζυγο που ανέδειξε ως διευθύντρια του Γαλλικού Ινστιτούτου Βόλου την αξία της μόρφωσης και της καλλιέργειας, φιλάνθρωπος με την απόλυτη έννοια του όρου, φιλόζωος και φίλος πιστός υπήρξε ο Γιάννης Πρίντζος, ένας πραγματικά ξεχωριστός άνθρωπος. Θα είναι πάντα στην καρδιά μας. Καλό του ταξίδι…