Της
Μαρίας Αλμπανίδου,
νομικού MSc, ποιήτριας
αρθρογράφου
Καλημέρα, καλημέρα αγαπημένες και αγαπημένοι και καλή Κυριακή να έχουμε! Σήμερα θα σας μιλήσω για μια γυναίκα και το θαυμάσιο, ρηξικέλευθο και άκρως πρωτοποριακό βιβλίο της, την οποία πραγματικά αγαπώ και παρακολουθώ εδώ και πολλά χρόνια, γιατί είναι ευγενική, ειλικρινής, εξαιρετικά παθιασμένη με ό,τι κάνει και λατρεύει αυτό που κάνει, έχει μεταδοτικότητα, είναι ενθουσιώδης, αγαπά πολύ τους ανθρώπους, είναι πρωτοπόρος και πανέξυπνη και θα μπορούσα να συνεχίσω να γράφω πολλά-πολλά ακόμη θετικά που τη χαρακτηρίζουν, αλλά δεν θα μας έφτανε πραγματικά ο χώρος, οπότε σταματάω εδώ. Και μιλάω για την καταπληκτική δρ. Νάνσυ Μαλλέρου και το εξαιρετικό βιβλίο της «Εσωκεντρισμός» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πεδίο, η 5η έκδοσή του είναι του Απριλίου του 2022.
Ποια είναι, όμως, η κυρία Μαλλέρου;
Η δρ. Νάνσυ Μαλλέρου είναι επιχειρηματίας στον χώρο της ψυχικής και σωματικής ευεξίας, CEO της Nama Group, συγγραφέας του best seller «Καλύτερα γίνεται», από τις κορυφαίες coaches και περιζήτητη ομιλήτρια. Μέσα από τη δραστηριότητά της, τα τελευταία 20 χρόνια, έχει επηρεάσει θετικά τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Η εκπομπή της «Καλύτερα Γίνεται» στο You Tube έχει ξεπεράσει τα 8.000.000 θεάσεις (views) και έχει φανατικούς θεατές. Το 2020, σε απάντησή της προς το στρες, την αβεβαιότητα, τη μοναξιά και την κοινωνική απομόνωση που έφερε ο Covid-19, ίδρυσε τη Φυλή των Νάμα σε μια προσπάθεια να συσπειρώσει την ελληνική κοινωνία.
Το 2021, από κοινού με τη Μαλού Λαρσινού, ίδρυσε το Nama Tribe, την πρώτη ελληνική συνδρομητική πλατφόρμα Coaching & Wellbeing με παρουσία σε 19 χώρες του κόσμου, που τιμήθηκε με το βραβείο «Wellbeing Expert of the Year».
Τι μας λέει, όμως, αυτό το τόσο συναρπαστικό βιβλίο και τι σημαίνει η πρωτότυπη λέξη «εσωκεντρισμός»;
Όπως μας εξηγεί η δρ. Νάνσυ Μαλλέρου στο βιβλίο της, η λέξη «εσωκεντρισμός» και «εσωκεντριστής» είναι δικής της επινόησης και δημιουργήθηκαν ένα ζεστό ανοιξιάτικο βράδυ στο Galaxy Bar, στο rooftop του ξενοδοχείου Hilton στην Αθήνα, όπου είχαν ολοκληρώσει ένα σεμινάριο έξι εβδομάδων για την αυτοπεποίθηση και όλοι οι συμμετέχοντες είχαν αποφασίσει να ξεκινήσουν να φροντίζουν τον εαυτό τους, εσωτερικά και εξωτερικά, συστηματικά, να αφήσουν πίσω τους ανθρώπους που δεν τους έκαναν καλό, να βάζουν όρια, να σταματήσουν τις συγκρίσεις με τους άλλους, να εστιάσουν στα δικά τους χαρίσματα και -με ανανεωμένη αυτοπεποίθηση- να περάσουν ένα αξέχαστο καλοκαίρι. Εκτός από έναν συμμετέχοντα, έναν ιατρό ακτινολόγο, ο οποίος έδειχνε προβληματισμένος και τη ρώτησε: «Ωραία όλα αυτά που μάθαμε Νάνσυ και με έχουν βοηθήσει πολύ, αλλά μήπως είμαι τελικά εντελώς εγωκεντρικός;». Και τότε η κυρία Μαλλέρου σκέφτηκε πως η μάστιγα της σύγχρονης κοινωνίας είναι η ενοχή. Από τα χείλη ενός ανθρώπου, εκφράζοντας εκατομμύρια άλλους, που η μόνη του επιδίωξη ήταν να γίνει λίγο πιο σθεναρός, να προφυλάξει τον εαυτό του, να βγει μπροστά και να αρχίσει να εκπληρώνει τα δικά του όνειρα αντί να γίνεται ένα καλό όχημα για να επιτυγχάνουν όλοι τους στόχους τους. Μια μάστιγα που έρχεται από την κοινωνία, που μας λέει να είμαστε ταπεινοί, να μην κάνουμε πολύ θόρυβο, να μην πιάνουμε πολύ τόπο, και σίγουρα να μην κάνουμε μεγάλα όνειρα και αν τα πραγματοποιήσουμε να απολογούμαστε πάντα γι’ αυτά! Μια ενοχή που κρύβει έναν από τους βασικούς ανθρώπινους φόβους: Τον φόβο της μοναξιάς, του να μην ανήκω, να μην μ’ αποδέχονται.
Τότε ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησε ότι το λεξιλόγιό μας χρειάζεται μια καινούργια λέξη που να περιγράφει τη θετική πλευρά του εγωκεντρισμού, την ικανότητά μας να ακούμε πραγματικά τον εαυτό μας, το σώμα μας, τις ανάγκες μας, την επιστροφή στον πυρήνα του εαυτού μας, εκεί όπου υπάρχουν μόνο η αγάπη, η σοφία και η εξέλιξη! Μια λέξη που δεν κρύβει καμία ενοχή και, το σπουδαιότερο, μας επιτρέπει και μας ωθεί να ακούσουμε, να προσέξουμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Και της ήρθε, εκεί στην υπέροχη βεράντα του Hilton η καταπληκτική και συνάμα πανέμορφη λέξη «εσωκεντρισμός» που είναι ο τρόπος να ανακαλύψουμε και να θρέψουμε τον αυθεντικό, μοναδικό εαυτό μας και να ζήσουμε ευθυγραμμισμένοι μ’ αυτόν, με αυτοηγεσία και ευδαιμονία.
Η λέξη «εσωκεντρισμός» προκύπτει από δύο συνθετικά «έσω» + «κεντρισμός».
Το πρόθεμα «έσω», με την έννοια του μέσα, του εσωτερικού, αυτού που δεν φαίνεται με γυμνό μάτι, του κρυμμένου, αυτού που πραγματικά είμαστε, του «γνώθι σαυτόν» στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.
Η λέξη «κεντρισμός» προκύπτει, φυσικά, από τη λέξη «κέντρο»: Το αντίθετο των άκρων, η μεσαία οδός, το τέλειο σημείο ισορροπίας, ο πυρήνας.
Έτσι ο «εσωκεντρισμός» είναι η πράξη της «εστίασης μέσα μας», της ανεύρεσης του κέντρου μας, του πυρήνα μας: Αυτού του εσωτερικού μας σημείου όπου όλα δίνουν την αίσθηση του σωστού και του αβίαστου, όπου οι σκέψεις ευθυγραμμίζονται με τις αξίες, ο νους είναι ήρεμος και η ψυχή γαλήνια.
Ο «εσωκεντρισμός» δεν είναι ατομισμός, ναρκισσισμός, ξερολίαση, αδιαφορία για τους άλλους ή έλλειψη κοινωνικού οράματος. Είναι η αυτοφροντίδα του κυττάρου, ώστε ο οργανισμός να είναι υγιής.
Επίσης η συγγραφέας «δημιούργησε» μία ακόμη λέξη, τη λέξη «αναπολογητικά» που είναι ο όρος «unapologetically» που «ελληνοποίησε» η ίδια από τα αγγλικά γιατί της άρεσε τόσο μα τόσο πολύ που ήθελε να τον γνωρίσουμε όλοι. Αυτός ο όρος δεν σημαίνει να μην αναγνωρίζω τα λάθη μου ούτε να μη ζητώ συγγνώμη όταν κάνω λάθος. Σημαίνει να κάνω εσωκεντρικές, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, επιλογές και να μην απολογούμαι γι’ αυτές, να μη νιώθω άσχημα, να μη νιώθω ότι οφείλω εξηγήσεις. «Αναπολογητικά» με λίγα λόγια σημαίνει κάνω εσωκεντρικές επιλογές, χωρίς να απολογούμαι σε μένα ή σε άλλους.
Έχουμε το δικαίωμα:
-Να λέμε «όχι» χωρίς ενοχές, κάθε φορά που το νιώθουμε, χωρίς να πρέπει να καταπιεστούμε να κάνουμε το «σωστό». Αρκεί η συνείδησή μας να είναι ήσυχη.
-Να λέμε «δεν ξέρω», «δεν καταλαβαίνω», «δεν μ’ ενδιαφέρει» χωρίς «λυπάμαι αλλά» πριν. Η άγνοια δεν είναι ντροπή και η παραδοχή της είναι ο μόνος τρόπος να μάθουμε κάτι καινούργιο.
-Να αλλάξουμε γνώμη και στάση. Δεν είναι ταυτόσημο με το να προδώσουμε τις αξίες μας. Είναι το αντίθετο της εμμονής. Είναι θέμα εξέλιξης, διεύρυνσης του πεδίου συνειδητότητας και νοοτροπίας ανάπτυξης. Ας απαλλαγούμε από κάτι που δεν λειτουργεί πια και δεν μας ωφελεί πια.
-Να κάνουμε λάθη.
-Να έχουμε δική μας γνώμη και άποψη, όπως και συναισθήματα και να τα εκφράζουμε όποτε χρειάζεται.
-Να επιλέγουμε ποιον και πότε θα βοηθήσουμε.
-Να έχουμε ιδιωτικές στιγμές. Ακόμη κι αν είστε μητέρα και θεωρείτε ότι τα παιδιά σας έρχονται πάντα πρώτα, θυμηθείτε ότι η ψυχική σας ισορροπία είναι απαραίτητη για να εκπληρώσετε αποτελεσματικά, με υπομονή και αγάπη τον γονικό ρόλο.
-Να ρωτάμε και να ζητάμε από τους άλλους, κατανοώντας και το δικό τους δικαίωμα να μας πουν όχι.
-Να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας χωρίς ενοχές και συγγνώμες.
Πόσο, πόσο αναπολογητικό, απενοχοποιητικό βιβλίο είναι αυτό! Ένα βιβλίο γεμάτο ασκήσεις και όχι μόνο, για να βρεις τι είναι αυτό που θες, τι έχεις δικαίωμα να κάνεις, ποια είναι τα δυνατά και ποια τα αδύναμα σημεία σου, ερωτήσεις για να έρθουμε σε επαφή με το μεγαλείο μας, για να ανακαλύψουμε τις συνήθειές μας, να βάλουμε όρια, να ανακαλύψουμε την ενέργειά μας, η περίφημη αρχαία χαβανέζικη ιεροτελεστία συμφιλίωσης και συγχώρεσης που εδώ δίνεται με έναν εξαιρετικό και πολύ λειτουργικό και επεξηγηματικό τρόπο και ένα σωρό, άλλα μικρά και μεγάλα tips αυτοφροντίδας που θα σας αφήσουν κατάπληκτους. Είναι ένα μεγάλο και γενναίο και αληθινό ταξίδι επιστροφής στον πραγματικό εαυτό μας που όλοι έχουμε ανάγκη να φροντίσουμε, να ακούσουμε και να αγαπήσουμε εντέλει. Σας το συστήνω με όλη μου την αγάπη.
Και σας αφήνω με ένα πολύ όμορφο quote από το βιβλίο:
Να φέρεσαι στον εαυτό σου όπως θα ήθελες να σου φερθούν.
Ώς την επόμενη φορά, έχετε την αγάπη μου και καλή σας ανάγνωση.