Να αξιοποιήσουν μέχρι και την τελευταία απουσία που τους δίνει δικαίωμα ο νόμος, θέλουν οι μαθητές της Γ’ Τάξης Λυκείου που απουσιάζουν μαζικά από το σχολείο παραμένοντας σπίτι για να διαβάσουν.
Όχι βέβαια ότι δεν ήταν γνωστό στην εκπαιδευτική κοινότητα το τι ισχύει εδώ και χρόνια, αλλά και το υπουργείο Παιδείας πέρα από κάποιες τροποποιήσεις στον αριθμό και τον χαρακτηρισμό των απουσιών, δεν έχει δώσει κάποια καθοριστική λύση.
Παλιότερα οι απουσίες έφταναν ακόμη και τις 164 και για να τις δικαιολογήσουν οι γονείς προσκόμζαν στα σχολεία χαρτιά από γιατρούς για να δείξουν ότι τα παιδιά τους είχαν ασθενήσει και γι’ αυτό απουσίαζαν. Αυτή η «βιομηχανία» των συνταγογραφήσεων μπορεί να σταμάτησε, αλλά οι απουσίες συνεχίζονται.
Έτσι οι καθηγητές που διδάσκουν στην Γ’ τάξη το πρωί μπαίνουν στην αίθουσα, αλλά αντί για μαθητές βλέπουν τα άδεια θρανία.
Είναι χαρακτηριστικά, όσα ανέφερε διευθυντής Λυκείου. «Έχουμε 70-80 μαθητές που φοιτούν στη Γ’ Τάξη, αλλά από αυτούς αυτές τις μέρες έρχονται για μάθημα οι πέντε και αν…» είπε.
Ο μέγιστος αριθμός απουσιών που μπορούν να κάνουν οι μαθητές, είναι 114 και δεν χαρακτηρίζονται πλέον ως δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες. Επίσης οι απουσίες που έκαναν λόγω ασθένειας από τον κορωνοϊό, δεν υπολογίζονται στις 114.
Βάσει του προαναφερθέντος αριθμού ένας μαθητής της Γ’ Τάξης Λυκείου μπορεί να λείψει μέχρι και 3,5 εβδομάδες.
Φέτος μάλιστα το Πάσχα διευκόλυνε τους μαθητές να κάνουν τις δεκαπενθήμερες διακοπές τους και να μην επιστρέψουν καθόλου για μάθημα στα Λύκεια. Πιο συγκεκριμένα τα μαθήματα άρχισαν ξανά μετά το Πάσχα στις 3 Μαΐου και ολοκληρώνονται στις 20 του ίδιου μήνα, δηλαδή τρεις εβδομάδες διδασκαλίας που καλύπτονται άνετα από τον καθοριζόμενο αριθμό απουσιών.
«Οι μαθητές το γνώριζαν αυτό, κράτησαν τις απουσίες τους για το τέλος και τώρα δεν έρχονται καθόλου στο σχολείο» επισήμανε διευθυντής που πρόσθεσε πως «αυτό που συμβαίνει, είναι λυπηρό. Οι μαθητές θα μπορούσαν να έρχονται τουλάχιστον στις πρώτες ώρες που διδάσκονται τα μαθήματα κατεύθυνσης λύνοντας διάφορες απορίες που έχουν. Ούτε αυτό κάνουν, έτσι μπαίνουν οι καθηγητές στις αίθουσες και δεν ξέρουν τι να κάνουν, αφού δεν βρίσκουν μαθητές για να διδάξουν».
Επίσης οι καθηγητές αναρωτιούνται, αν όντως οι μαθητές αξιοποιούν τον χρόνο που μένουν σπίτι. «Άλλο είναι να ξυπνούν στις 7 το πρωί και να διαβάζουν και άλλο να ξυπνούν στις 10 το πρωί έχοντας χάσει ένα σημαντικό μέρος του πρωινού χρόνου» αναφέρουν.