Να ανακαλέσει την παραίτησή του από την προεδρία του Γηροκομείου ζητούν οι εργαζόμενοι από τον Π. Πάνο:
Το Γηροκομείο Βόλου αποτελεί όχι μόνο σπίτι που φιλοξενεί ηλικιωμένους αλλά και το 2ο σπίτι 49 εργαζομένων.Εργαζόμενοι που δουλεύουν 24, 12, 10, 8 χρόνια, ηλικιωμένοι που φιλοξενούνται 10, 7, 1 χρόνο.
“Όλοι μαζί έχουμε βιώσει καλές και άσχημες στιγμές. Όλοι βιώσαμε την δύσκολη περίοδο όπου κανείς δεν ήθελε να αναλάβει το τιμόνι ενός καραβιού που χανόταν στα κύματα. Χωρίς καπετάνιο 3 μήνες, περιμέναμε ποιος θα δεχτεί να το αναλάβει με τις τόσες ζημιές που είχε υποστεί σε βάθος χρόνου.
Κι όμως βρέθηκε ένας νέος άνθρωπος με όραμα που πήρε μεγάλο ρίσκο και εθελοντικά ανέλαβε το Γηροκομείο, και δίπλα σε εκείνον άλλοι 4 άνθρωποι που τον πίστεψαν και προστέθηκαν και 100 περίπου ψυχές (εργαζόμενοι και φιλοξενούμενοι) που τον είδαν σαν μια ηλιαχτίδα. Δεν προσπαθoύμε να ωραιοποιήσουμε καταστάσεις, ούτε να γράψουμε όμορφα λόγια.
Αναγνωρίζουμε ότι ο Παύλος Πάνος έκανε πολλά καλά στα 2 χρόνια της θητείας του. Δεν νιώθουμε με την απόφαση που έκανε γνωστή σε όλους το Σάββατο ότι μας εγκατέλειψε. Η αναγνώριση του έργου και της προσπάθειας του, η αναγνώριση ότι αφιέρωσε προσωπικό χρόνο και δουλειά φάνηκε στα δακρυσμένα μάτια των ηλικιωμένων που τον έβλεπαν σαν το εγγόνι τους, στα δακρυσμένα μάτια των εργαζομένων που όλο αυτό τον καιρό ήμασταν οι συνεργάτες του.
Ένιωσε πικρία, απογοήτευση γιατί περίμενε, όπως όλοι μας, να γεμίσουν την αίθουσα του Γηροκομείου οι τοπικοί θεσμοί. Ναι όλη η Ελλάδα είναι σε κρίση, σε “πόλεμο”, αλλά αν δεν στηρίξουμε το σπίτι μας, την πόλη μας τι θα γίνει; Θα σας πω….Θα υπάρξουν και άλλοι άνεργοι και άνθρωποι σαν την Βιβή, τον άστεγο Κώστα, μια ακόμη δομή που θα ερημώνει και θα ρημάζει.
Για μια ακόμη φορά ευχαριστούμε τους πολίτες του Βόλου και όχι μόνο που μας στήριξαν και μας στηρίζουν. Όσο για τον πρόεδρό μας και τα υπόλοιπα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου δηλώνουμε ότι θα είμαστε στο πλευρό τους και θα τους στηρίζουμε.
Κλείνοντας, απευθυνόμαστε προσωπικά στον Πρόεδρο κ. Παύλο Πάνο και του ζητάμε να αναθεωρήσει την απόφαση του, να αναλάβει τα ηνία του Ιδρύματος και να επιστρέψει προκειμένου να ολοκληρώσει το σπουδαίο έργο του.Οι εργαζόμενοι και οι διαβίουντες ηλικιωμένοι τον χρειάζονται στο «τιμόνι» του Ιδρύματος.