Οι επιστήμονες «ανέστησαν» ένα σκουλήκι που ήταν παγωμένο εδώ 46.000 χρόνια, 40 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του πάγου της Σιβηρίας.
Το σκουλήκι ήταν σε μια αδρανή κατάσταση τόσους αιώνες που είναι γνωστή ως κρυπτοβίωση, σύμφωνα με τον Teymuras Kurzchalia, ομότιμο καθηγητή στο Ινστιτούτο Μοριακής Κυτταρικής Βιολογίας και Γενετικής Max Planck στη Δρέσδη και έναν από τους επιστήμονες που συμμετείχαν στην έρευνα.
Οι οργανισμοί σε κρυπτοβιοτική κατάσταση μπορούν να αντέξουν την πλήρη απουσία νερού ή οξυγόνου σε υψηλές θερμοκρασίες και σε συνθήκες παγετού. Είναι μια κατάσταση «μεταξύ ζωής και θανάτου», στην οποία οι μεταβολικοί ρυθμοί μειώνονται σε μη ανιχνεύσιμο επίπεδο, εξήγησε ο καθηγητής.
«Μπορεί κανείς να σταματήσει τη ζωή και να την ξεκινήσει από την αρχή. Αυτό είναι ένα σημαντικό εύρημα», τόνισε ο καθηγητής, προσθέτοντας ότι και άλλοι οργανισμοί που είχαν αναβιώσει στο παρελθόν από αυτή την κατάσταση είχαν επιβιώσει για δεκαετίες, όχι όμως για χιλιετίες.
Πριν από πέντε χρόνια, επιστήμονες από το Ινστιτούτο Φυσικοχημικών και Βιολογικών Προβλημάτων στην Εδαφολογία στη Ρωσία βρήκαν δύο είδη σκουληκιών στο μόνιμο πάγο της Σιβηρίας, αναφέρει το CNN.
Μία από τις ερευνήτριες, η Anastasia Shatilovich, «ανέστησε» δύο από τα σκουλήκια, ενυδατώνοντάς τα με νερό, πριν μεταφέρει περίπου 100 από αυτά σε εργαστήρια στη Γερμανία για περαιτέρω ανάλυση. Μετά την απόψυξη των σκουληκιών, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ανάλυση ραδιοάνθρακα του φυτικού υλικού του δείγματος και διαπίστωσαν πως τα σκουλήκια ήταν στην κατάψυξη περίπου 45.839 έως 47.769 χρόνια πριν.
Αλλά και πάλι, δεν γνώριζαν αν το σκουλήκι ήταν ένα γνωστό είδος. Τελικά, η γενετική ανάλυση που έκαναν στη Δρέσδη και την Κολωνία έδειξε ότι τα σκουλήκια αυτά ανήκαν σε ένα νέο είδος, το οποίο οι ερευνητές ονόμασαν Panagrolaimus kolymaenis.
«Εξετάζοντας και αναλύοντας αυτά τα πλάσματα, ίσως να μπορέσουμε να προστατεύσουμε και άλλα είδη ή τουλάχιστον να μάθουμε τι μπορούμε να κάνουνε για να τα προστατεύσουμε από ακραίες καιρικές συνθήκες» τόνισε ο Philipp Schiffer, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του Ινστιτούτου Ζωολογίας του Πανεπιστημίου της Κολωνίας.
Πηγή:ethnos