Μορφή πανδημίας έχουν πάρει οι καταγγελίες από εν διαστάσει γονείς προς το Χαμόγελο του Παιδιού, ότι ο άλλος σύζυγος ή η σύζυγος κακοποιεί τα παιδιά τους. Στόχος να αναλάβουν οι ίδιοι την επιμέλεια των παιδιών τους…
Το φαινόμενο έχει λάβει διαστάσεις τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης που περνάει η ελληνική οικογένεια, απόρροια της υγειονομικής και της οικονομικής κρίσης ως επί το πλείστον. Εν διαστάσει σύζυγοι καταγγέλλουν στο Χαμόγελο του Παιδιού, ότι ο άλλος ή η άλλη εν διαστάσει σύζυγος κακοποιεί τα παιδιά τους, με στόχο να αναλάβουν οι καταγγέλλοντες την επιμέλειά τους. Με τη σειρά του το Χαμόγελο του Παιδιού κινητοποιεί τις κατά τόπους Εισαγγελίες όπως και του Βόλου, προκειμένου να διενεργηθούν οι απαραίτητες κοινωνικές έρευνες, ώστε να αποδειχθεί η βασιμότητα των καταγγελιών. Στη συντριπτική πλειονότητα, ωστόσο, των καταγγελιών το αποτέλεσμα της κοινωνικής έρευνας είναι αρνητικό και έτσι τα παιδιά παραμένουν στην επιμέλεια των γονέων που έχει ορίσει το δικαστήριο. Οι περισσότερες από τις εν λόγω καταγγελίες είναι ανυπόστατες, επισημαίνει εισαγγελική πηγή, ωστόσο, κινητοποιείται ένας ολόκληρος μηχανισμός, για να αποδειχθεί αυτό. Κακοποίηση ονομάζεται η ακατάλληλη μεταχείριση ενός ανήλικου ατόμου ή για την επίτευξη άδικων ή ακατάλληλων σκοπών. Είναι η άσκηση βίας με σκοπό την «επιβολή ελέγχου» ή την υποταγή. Είναι μια επιθετική συμπεριφορά που προκαλεί τραύμα, πόνο, φόβο, δυσφορία, ενοχή και έχει πολλές αρνητικές συνέπειες για το άτομο που τη δέχεται. Ως παιδική κακοποίηση ή παραμέληση, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ορίζεται: «Η κακοποίηση ή κακομεταχείρηση παιδιού που περιλαμβάνει όλες τις μορφές σωματικής ή συναισθηματικής κακής μεταχείρισης, σεξουαλικής παραβίασης, παραμέλησης ή παραμελημένης θεραπευτικής αντιμετώπισης ή εκμετάλλευσης για εμπορικούς σκοπούς, η οποία καταλήγει σε συγκεκριμένη ή εν δυνάμει βλάβη που αφορά στη ζωή και στην ανάπτυξη του παιδιού, στο πλαίσιο μιας σχέσης ευθύνης, εμπιστοσύνης και δύναμης». Ένα παιδί ή ένας έφηβος μπορεί να βιώσει την κακοποίηση ακόμα και όταν βρίσκεται υπό την προστασία ενός ατόμου, το οποίο εμπιστεύεται ή από το οποίο εξαρτάται (π.χ γονιός, αδερφός, αδερφή, άλλος συγγενής ή κηδεμόνας, ή κάποιος που φροντίζει το παιδί). Μπορεί να συμβεί οπουδήποτε όπως για παράδειγμα στο σπίτι του ίδιου του παιδιού ή κάποιου γνωστού του. Η παιδική κακοποίηση μπορεί να έχει πολλές και διαφορετικές μορφές, μπορεί να είναι φανερή προς τρίτους ή και όχι, να συμβεί μία φορά ή να συμβαίνει κατ’ επανάληψη, να είναι σταθερή ως προς τη μορφή της, ή να παίρνει όλες τις μορφές σε κάποια περίπτωση παιδιού, να έχει ανατρέψιμες συνέπειες, ή και τέλος να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο. Η παιδική κακοποίηση επηρεάζει τη φυσιολογική και υγιή πορεία ανάπτυξης.