«Επείγουσες Συναντήσεις» τιτλοφορείται το πρώτο βιβλίο της Ελευθερίας Σκαμάγκα από τις εκδόσεις Ήβη, ένα μυθιστόρημα με θέμα, πολύ ευαίσθητο και κυρίως επίκαιρο, που αφορά στις ψυχικές νόσους. Οι ψυχικές ασθένειες, όπως η ίδια η συγγραφέας επισημαίνει, αποτελούν μια μάστιγα που διαρκώς διογκώνεται, ενώ μέσα από το βιβλίο κάλλιστα ο καθένας θα μπορούσε να ταυτιστεί με κάποιους από τους ήρωες και να βρει στοιχεία από τη ζωή του. Η «Θ» συνάντησε την κ. Ελευθερία Σκαμάγκα, η οποία μίλησε για το βιβλίο της, που θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 24 Ιανουαρίου στο πατάρι του βιβλιοπωλείου «Ήλιος», στις 19.00.
Συνέντευξη
ΒΙΟΛΕΤΤΑ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ
Υπάρχει κάποιο γεγονός στη ζωή σας που σας ώθησε να γράψετε το βιβλίο;
Εν γένει, πέρα από τη μυθοπλασία, η ίδια η ζωή αυτούσια, είναι ένας συγκερασμός από ιδέες και συμβάντα. Θεωρώ ότι, η συγγραφική ικανότητα ενέχει οπωσδήποτε, την παρατήρηση. Επομένως, δεν είναι αναγκαίο τόσο το βίωμα ενός γεγονότος, όσο η εξέταση και η απόδοσή του, σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Όσον αφορά εμένα, ανέκαθεν είχα την ικανότητα νομίζω, να παρατηρώ τον κόσμο και να καταλήγω σε εύστοχα συμπεράσματα. Με αυτό τον απλό τρόπο κατασκεύασα τους ήρωες του βιβλίου μου, δίχως συγκεκριμένο λόγο που, ενδεχομένως, θα με ωθούσε στη συγγραφή. Απλά, παρατήρησα και ένιωσα.
Τι ακριβώς πραγματεύεται το βιβλίο σας; Δώστε το στίγμα του και μια εικόνα για τον αναγνώστη.
Μέσα από τη δημιουργία του βιβλίου μου, καταπιάστηκα συγγραφικά, με ένα πολύ ευαίσθητο και επίκαιρο θέμα που αφορά τις ψυχικές νόσους. Δυστυχώς, ακόμη και στις μέρες μας, αποτελεί ένα θέμα ταμπού. Στις σελίδες του βιβλίου ξεδιπλώνονται χαρακτήρες που με τη στάση τους αγγίζουν κοινωνικά θέματα, όπως είναι ο αποκλεισμός, η απομόνωση, ο στιγματισμός, κατόπιν μιας πάθησης. Η ιστορία μου λοιπόν, πραγματεύεται τον αγώνα κάποιων συνανθρώπων μας, να αποκτήσουν δεδομένα, σε άλλους προτερήματα, όπως είναι η καλή ψυχική υγεία και ισορροπία. Επιπρόσθετα, η αυθεντική αγάπη συμβάλλει σε αυτό το αποτέλεσμα και επιφέρει την απόδραση από τα συνεχή αδιέξοδα.
Τα ψυχικά νοσήματα είναι η μάστιγα της εποχής μας. Πιστεύετε ότι μέσα από την ιστορία των πρωταγωνιστών του βιβλίου ο αναγνώστης μπορεί να συναντήσει τον εαυτό του σε κάποιον από τους χαρακτήρες του βιβλίου;
Πράγματι, οι ψυχικές ασθένειες αποτελούν μια μάστιγα που διαρκώς διογκώνεται. Κάλλιστα, ο καθένας θα μπορούσε να ταυτιστεί με κάποιους από τους ήρωες του βιβλίου και να βρει στοιχεία από τη ζωή του. Τα ψυχολογικά προβλήματα έχουν ενταθεί στις μέρες μας. Εντούτοις, πάντοτε βρίσκεται η λύση με τη σωστή μέριμνα, όπως, εξάλλου, εκφράζεται και στην ιστορία μου. Θα έλεγα, επίσης, ότι το βιβλίο προτρέπει τον αναγνώστη σε αυτή την κατεύθυνση. Να βρει μικρά, αλλά πολύτιμα μυστικά, ώστε να φτάσει στην κανονικότητα και φυσικά στην ίαση.
Ποια τα χαρακτηριστικά των δύο ηρώων, του Πέτρου και του Άλκη;
Ο Πέτρος ως ψυχίατρος και ο Άλκης ως ασθενής του, έχουν πάμπολλες ομοιότητες μεταξύ τους. Ουσιαστικά, είναι δύο μοναχικοί άνθρωποι που με επιμονή αναζητούν την ουσία στο ταξίδι της ζωής. Σίγουρα, είναι διαφορετικοί και ξεχωριστοί, αφού συλλογίζονται, αναλογίζονται και αποφεύγουν με βάση αυτό το σκεπτικό, να αναλώνονται σε συνήθεις, ανούσιες πράξεις, μέσα από άκοπες πεποιθήσεις. Είναι δύο ήρωες που δεν σταματούν να αναζητούν και να προβάλλουν άλλα πρότυπα, από αυτά που δυστυχώς έχουν επικρατήσει στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε. Με μοναδική εξαίρεση, την άκρως ασυλλόγιστη απόπειρα του πληγωμένου νεαρού Άλκη να χάσει τη ζωή του. Ένα τεράστιο λάθος που τον ανάγκασε να μετανιώσει, να αναθεωρήσει και να αξιολογήσει, από άλλη ματιά τη ζωή του.
Γιατί επιλέξατε ως τίτλο του βιβλίου σας «Επείγουσες Συναντήσεις»; Αυτό παραπέμπει σε μια έκτακτη κατάσταση. Είναι όντως έτσι;
Ο τίτλος «Επείγουσες Συναντήσεις», σίγουρα, δεν παραπέμπει σε δακρύβρεχτες γλυκερές ιστορίες ή σε ουτοπικούς έρωτες, όπως συχνά συναντούμε σε βιβλία. Αναζήτησα έναν τίτλο που αφορά μια πράξη αναγκαία και άμεση. Θέλησα με αυτό τον τρόπο, να υπερτονίσω μια ρεαλιστική οπτική και διάθεση, που ολοκάθαρα διακρίνεται στο περιεχόμενο του βιβλίου. Αυτό που χαρακτηρίζει τον τίτλο αυτό, είναι η αυστηρότητα και η προσπάθειά μου να φανούν με πραγματιστικό τρόπο αλήθειες της ζωής, όσο σκληρές κι αν είναι. Αυτό και μόνο ωθεί τον αναγνώστη, πιστεύω, να προβληματιστεί και να ξεπεράσει την οκνηρία και κατά συνέπεια την αδιαφορία.
Τι μήνυμα παίρνει ο αναγνώστης του βιβλίου που μπορεί να τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει τον κόσμο με διαφορετικό τρόπο και διαφορετική οπτική γωνία;
Η ζωή, ακόμη και μετά από ακραίες πράξεις, στις οποίες, ίσως, θα προέβαινε ο καθένας από εμάς, έχει απαράμιλλη ομορφιά και είναι ανεπανάληπτη. Η γνώμη μου γύρω από αυτό το θέμα, έχει να κάνει ακριβώς με τη σκοπιά, μέσα από την οποία βλέπει και κινείται κάποιος. Η ζωή είναι πράγματι, μονάκριβη. Θα οφείλαμε όλοι ανεξαιρέτως, να νιώθουμε επαρκείς και ευγνώμονες σε κάθε ανατολή του ηλίου. Στο φως, την ελπίδα, την ίδια την αναπνοή. Αυτό το μήνυμα φυσικά, εκφράζεται πολλάκις και στο βιβλίο μου. Η ουσία της ζωής, σαν σκιά ακολουθεί τον άνθρωπο και υποσυνείδητα, έστω, του θυμίζει την αξία αυτής της κοπιαστικής, αλλά και μοναδικής διαδρομής.
Δώστε μας δύο λέξεις που σας εκφράζουν μέσα από το βιβλίο και ενσαρκώνουν το νόημά του.
Οι λέξεις «αξιοπρέπεια» και «αλληλεγγύη», σαφώς με αντιπροσωπεύουν. Στις «Επείγουσες Συναντήσεις» περιγράφεται ο κόσμος λησμονημένων – λυπηρά – υπάρξεων. Αυτή είναι η άλλη, ζοφερή όψη της ζωής, που για μένα, οφείλει να αντιμετωπιστεί, επιτέλους, με σθένος και άκρατη ευαισθησία. Το μέσο φυσικά γι’ αυτό, παραμένει η αγάπη προς τον συνάνθρωπο και η άμεση λύση, χωρίς κόμπλεξ και ενδοιασμούς, των κοινωνικών φαινομένων, όπως είναι η διαφορετικότητα. Για κάποιους, απροσδιόριστης προέλευσης λόγους, νοσούν άνθρωποι ψυχικά και ντρέπονται γι’ αυτό. Στο βιβλίο φαίνονται επακριβώς, νομίζω, τα αδιέξοδά τους και ο δεκαπλάσιος αγώνας τους να ζουν με αξιοπρέπεια και δίχως οίκτο. Η απλόχερη προσφορά σε αυτούς τους ανθρώπους, θα έπρεπε να αποτελεί τον κανόνα, σε μια ζωή χωρίς διακρίσεις και ρατσιστικές συμπεριφορές.