Στην κατάμεστη αίθουσα του Δημοτικού Κινηματοθεάτρου «Αχίλλειον», πραγματοποιήθηκε χθες το πρωί η ημερίδα με θέμα τις Ένοπλες Δυνάμεις, στο πλαίσιο του εορτασμού της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων.
Στην εκδήλωση μίλησαν ο Αρχιμανδρίτης π. Επιφάνιος Οικονόμου, ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού και ο καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, δρ. Χρήστος Κόλλιας.
Ακούστηκαν επίσης βυζαντινοί ύμνοι και παραδοσιακά τραγούδια από τις αντίστοιχες χορωδίες και την ορχήστρα παραδοσιακής μουσικής του Μουσικού Σχολείου Βόλου.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν οι τοπικές στρατιωτικές, εκκλησιαστικές και πολιτικές Αρχές, αντιπροσωπείες από στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας της Φρουράς Βόλου και πλήθος κόσμου.
Ο Ανώτερος Διοικητής Φρουράς Βόλου, ταξίαρχος Ιωάννης Μ. Παπαναγνώστου επιθυμεί να εκφράσει τις ευχαριστίες του σε όλους τους συντελεστές της επιτυχημένης εκδήλωσης, καθώς και σε όσους παραβρέθηκαν σε αυτή.
Ο κ. Κόλλιας αναφέρθηκε στην ομιλία για τη σχέση οικονομίας και άμυνας επισημαίνοντας πως οι στρατιωτικές δαπάνες αντιπροσωπεύουν το κόστος παραγωγής της στρατιωτικής ισχύος των κρατών: της άμυνας και αποτροπής. Σε αυτό το σημείο χρήσιμη είναι μια συγκριτική υπόμνηση των αριθμών που περιγράφουν τη σχέση της άμυνας και της οικονομίας στην περίπτωση της Ελλάδας. Είτε ως ποσοστό του ΑΕΠ, είτε ως ποσοστό των δαπανών της κεντρικής κυβέρνησης η Ελλάδα επενδύει στην εθνική άμυνα υπερδιπλάσια ποσά σε σχέση με τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα διέθεσε στην εθνική άμυνα περί το 2,9% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο την τελευταία 25ετία σε σχέση με το 1,9% για την υπόλοιπη ΕΕ.
Το ήδη γνωστό συμπέρασμα είναι ότι η Ελλάδα επενδύει, και μάλιστα με σημαντική διαφορά, περισσότερους πόρους στην άμυνα από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Έχει τις υψηλότερες, σε σχετικούς όρους, στρατιωτικές δαπάνες. Εξάλλου, η εικόνα δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετική καθώς η γειτονιά μας και οι γείτονες μας δεν έχουν τίποτα κοινό, ως προς την εξωτερική συμπεριφορά τους, με τους γείτονες του Βελγίου, της Ισπανίας ή της Ολλανδίας. Υπό αυτό το πρίσμα η σύγκριση είναι άδικη καθώς συγκρίνονται χώρες με τελείως διαφορετικό στρατηγικό περιβάλλον και διαφορετικές ανάγκες ασφάλειας.
Οι επιπτώσεις
της κρίσης
Ο κ. Κόλλιας πρόσθεσε λέγοντας πως «η διάθεση πόρων στην άμυνα εξαρτάται από το μέγεθος του εισοδήματος. Αν αυτό συρρικνώνεται, δυσχεραίνεται η διάθεση πόρων στην εθνική άμυνα. Σύμφωνα με τα στοιχεία οι ελληνικές αμυντικές δαπάνες έχουν τα τελευταία χρόνια μειωθεί κατά σχεδόν 50% σε πραγματικούς όρους.
Το ζητούμενο βέβαια δεν είναι η ισόποση δαπάνη σε σχέση με την Τουρκία για τις ανάγκες της ελληνικής άμυνας. Το ερώτημα είναι κατά πόσο η βαθιά οικονομική ύφεση στην οποία έχει περιπέσει η Ελλάδα δεν θα προκαλέσει ανήκεστο βλάβη στους συσχετισμούς δυνάμεων μεταξύ των δύο χωρών με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων, συμπεριλαμβανομένου και του εθνικού πλούτου. Όσο αισιόδοξες υποθέσεις εργασίας και σενάρια αν υιοθετήσει κάποιος, το αναπόδραστο συμπέρασμα είναι ότι η δημοσιονομική ασφυξία θα παραμείνει μία σταθερά του εσωτερικού περιβάλλοντος δυσχεραίνοντας την ενίσχυση της ελληνικής αποτρεπτικής ισχύος αν αυτό είναι απαραίτητο τα επόμενα δύσκολα χρόνια που φαίνεται να προμηνύουν οι εξελίξεις στο διεθνές περιβάλλον. Το ζητούμενο λοιπόν είναι το πώς θα συνεχίσει να παράγεται ικανή στρατιωτική δύναμη και επαρκής αποτροπή, με πολύ λιγότερους πόρους. Η επιτυχής προσαρμογή στη νέα, δημοσιονομικά σκληρή, πραγματικότητα είναι ένας ιδιαίτερα δύσβατος μονόδρομος που όμως είμαστε υποχρεωμένοι να τον βαδίσουμε. Η επιτυχία της προσαρμογής στα νέα δύσκολα και πρωτόγνωρα οικονομικά δεδομένα θα κρίνει, σε μεγάλο βαθμό την δυνατότητα μας να συνεχίζουμε να προβάλλουμε αξιόπιστη αποτροπή. Όμως, στρατιωτική δύναμη δεν έχει καμία αξία αν δεν συνοδεύεται από μία σθεναρή στάση έναντι της όποιας απειλής. Στάση που να εκπέμπει αποφασιστικότητα και αταλάντευτη βούληση να υπερασπισθεί ένα κράτος με όλα τα μέσα που διαθέτει τα εθνικά συμφέροντα και τα κυριαρχικά δικαιώματά του».