Σήμερα, Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2018 και ώρα 19:00 στο Πολιτιστικό Κέντρο Νέας Ιωνίας του Δήμου Βόλου, θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια
της Έκθεσης Λαϊκής Ζωγραφικής της Σκοπελίτισσας Βιολέττας Σοφικίτου με τίτλο:
«Η Λαϊκή Τέχνη της Σκοπέλου με τις πινελιές της Βιολέττας Σοφικίτου». Την παρουσίαση του έργου της θα κάνουν η κ. Βάσσα Παρασκευά, Διδάκτωρ Θεολογίας και η κ. Μαρία Τσούπη, Φιλόλογος – Διδάκτωρ Λαογραφίας, ενώ την επιμέλεια της Έκθεσης έχει η κ. Έλενα Νικηφόρου. Στην εκδήλωση θα παρευρεθεί και θα χαιρετίσει ο Δήμαρχος Σκοπέλου, κ. Χρήστος Βασιλούδης, ενώ τον συντονισμό θα έχει η κ. Βασιλική Τράκη, Αρχιτέκτων, μέλος του Δ.Σ. του Λυκείου Ελληνίδων Βόλου. Tην εκδήλωση θα κλείσει ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού και πρόεδρος της «Μαγνήτων Κιβωτού», κ. Ιγνάτιος.
Η έκθεση θα έχει διάρκεια μέχρι 2 Δεκεμβρίου 2018, και θα παραβρίσκεται η ίδια η λαϊκή καλλιτέχνης για να υποδέχεται και να ξεναγεί τους επισκέπτες.
Η διοργάνωση της έκθεσης αποτελεί συνέχεια των δράσεων και εκδηλώσεων για την ανάδειξη της Λαϊκής Τέχνης στην περιοχή, στο πλαίσιο του Θεματικού έτους Πολιτισμού με τίτλο: «Μαγνήτων Τέχνες Λαϊκές», που διοργανώνει ο φορέας πολιτισμού της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού, «Μαγνήτων Κιβωτού, για τη διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος».
Τούτη φορά συνεργάζεται με την Πολιτιστική Εστία Μικρασιατών Νέας Ιωνίας Μαγνησίας “ΙΩΝΕΣ” και τον Σύλλογο Απανταχού Γλωσσιωτών Βόλου, πάντοτε με την υποστήριξη του ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. του Δήμου Βόλου.
«Όταν μιλάμε σήμερα για την Λαϊκή Τέχνη εννοούμε την «λόγια τέχνη», όπου είναι καταγεγραμμένες η ιστορία και οι παραδόσεις του τόπου μας και εδώ γνωρίζουμε πόσο μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η Σκόπελος στον τομέα αυτό.
Η Βιολέττα Σοφικίτου, κύρια εκπρόσωπός της αγαπά ιδιαίτερα τις έντονες αντιθέσεις, τα καθάρια χωρίς συμβιβασμούς χρώματα και με απλά σχήματα και φόρμες, αφηγείται με ειλικρίνεια τα θέματά της», γράφει η μεγάλη φίλη της Σκοπέλου, Ανθή Βαλσαμάκη.
Η Λαϊκή Τέχνη στην Σκόπελο, δεν είναι μόνο η ιστορία που έχει γράψει με το Ναυπηγό – Μικροτεχνίτη Μπουνταλά, με την οικογένεια Ρόδιου στην Αγγειοπλαστική, τους Μαχαιράδες Λεμονή και Πατσή και τόσους άλλους, αλλά και με την συνέχιση ως σήμερα πολλών από αυτές τις παραδοσιακές οικογενειακές, που συνεχίζουν αυτές τις δραστηριότητες.
Είναι αρκετοί οι Σκοπελίτες που με αγάπη και επιμονή συνεχίζουν την τέχνη των παππούδων και των γονιών τους, που σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι βιοποριστική αλλά το μεράκι και η αγωνία να μη χαθεί η παραδοσιακή λαϊκή τέχνη, γεγονός το οποίο τους δίνει δύναμη και θάρρος να συνεχίσουν. Γνωρίζουμε ευτυχώς αρκετούς Σκοπελίτες που ασχολούνται και σήμερα με τις Λαϊκές Τέχνες.
Μάλιστα στο φετινό επετειακό Ημερολόγιο 2018 της «Μαγνήτων Κιβωτού» με τίτλο: «Η Ελληνική Λαϊκή Τέχνη. Από το παρελθόν στο μέλλον», υπάρχει εκτεταμένο αφιέρωμα στην οικογένεια Ρόδιου, που θεωρούμε ότι αντιπροσωπεύει τους λαϊκούς και παραδοσιακούς τεχνίτες του νησιού, οι οποίοι στο διάβα τους δημιούργησαν την ιστορία της λαϊκής τέχνης της Σκοπέλου.
Το θεματικό έτος 2018 «Μαγνήτων τέχνες λαϊκές», μπορεί να μετεξελιχθεί ή να αποτελέσει αφορμή για ένα τοπικό δίκτυο λαϊκών τεχνιτών και οικοτεχνίας, όπου προϊόντα, τεχνικές και δραστηριότητες μπορούν να προσφέρουν στον επισκέπτη μια ιδιαίτερη τοπική αγορά, μια αξέχαστη βιωματική εμπειρία στους τόπους και χώρους παραγωγής λαϊκών προϊόντων, αλλά και να λειτουργήσουν ως εφαλτήριο για τη δημιουργία νέων λαϊκών τεχνιτών. Ο πολιτισμός των λαϊκών τεχνών και τα «έργα των χεριών» μπορούν να συναντηθούν και με τον τουρισμό, να συνυπάρξουν αρμονικά με την τοπική οικονομία και να αποτελέσουν πυλώνας μιας νέας αισθητικής και χρηστικότητας.
Βιογραφικό
Η Βιολέττα Σοφικίτου γεννήθηκε στη Σκόπελο το 1945 από αγρότες γονείς. Οι δύσκολες περιστάσεις της εποχής, δεν της επέτρεψαν να λάβει αξιόλογη μόρφωση. Την αγάπη της για τη ζωγραφική, ενέπνευσε ο θείος της Δημοσθένης Γεωργακόπουλος, αγιογράφος και λαϊκός ζωγράφος, αλλά και ο παππούς της που εργάστηκε επί χρόνια στο Άγιος Όρος ως εργάτης. Ο τελευταίος εντυπωσιασμένος από την τέχνη των φορητών εικόνων και τοιχογραφιών περιέγραφε στη μικρή Βιολέττα τα θαύματα των παραστάσεων και τις εκφράσεις των προσώπων των Αγίων. Πηγή της έμπνευσής της στα καθαρά ζωγραφικά της έργα αποτελεί το ιστορικό παρελθόν της Σκοπέλου, οι μύθοι και οι θρύλοι του νησιού, η φύση της Σκοπέλου, ενώ αποτυπώνει τα περισσότερα εκκλησιαστικά μνημεία του νησιού. Επιπλέον καταγράφει αντιγράφοντας τα διακοσμητικά αντικείμενα που έφερναν οι ποντοπόροι Σκοπελίτες ναυτικοί για να στολίσουν τα σπίτια τους: δίσκους, γυάλινα σερβίτσια και κυρίως πιάτα διακοσμητικά που μέχρι σήμερα αρκετά από αυτά κοσμούν εκτός από τα αρχοντικά την εξωτερική τοιχοποιία, αλλά και τα τύμπανα των τρούλων ναών.
Από νεαρή ηλικία, προβληματίστηκε βλέποντας αυτούς τους θησαυρούς να φθείρονται και να αφανίζονται. Έτσι, ξεκίνησε να «συντηρεί» με τα φτωχά μέσα που διέθετε τα σπασμένα αντικείμενα που της έφερναν οι κάτοχοί τους με μόνη της «αμοιβή» την αντιγραφή και διάσωση του σχεδίου του. Αν και αυτοδίδακτη κατόρθωσε να αποτυπώσει με πιστότητα σχέδια βυζαντινά, ευρωπαϊκά, ισλαμικά και κινεζικά χρησιμοποιώντας πάντοτε ως υλικό ζωγραφικής τα ψυχρά σμάλτα. Η συλλογή της περιλαμβάνει πάνω από 200 σπάνια σχέδια που αντέγραψε, αλλά και δικά της. Από το 1990 συμμετέχει σε θερινές εκθέσεις που διοργανώνονται από το Δήμο Σκοπέλου. Μετά το 1999 αρχίζει να γίνεται περισσότερο γνωστή η δουλειά της με αφιερώματα που πραγματοποιήθηκαν στον αθηναϊκό και τον τοπικό τύπο («Έθνος», «Ελεύθερος Τύπος», «Καθημερινή», «Θεσσαλία», «Νέος Τύπος»). Για την ίδια αφιερώματα πραγματοποίησαν και τηλεοπτικοί σταθμοί (Alpha, ΕΤ3, ΣΚΑΪ και Astra).
Το 2006 διοργανώθηκε η πρώτη της έκθεση εκτός Σκοπέλου στο Πνευματικό Κέντρο Μηλεών Πηλίου, ενώ το 2009 στην πόλη του Βόλου η ΕΘΕ φιλοξένησε τα έργα της στη Λαϊκή Βιβλιοθήκη Κυριαζή. Τη διοργάνωση και των δύο εκθέσεων επιμελήθηκε η κ. Βάσσα Παρασκευά, η οποία εδώ και χρόνια προσπαθεί να αναδείξει το έργο της Βιολέττας Σοφικίτου. Το 2010 συμμετείχε σε ομαδική έκθεση καλλιτεχνών που πραγματοποιήθηκε στη Σκιάθο με ζωγραφικά έργα εμπνευσμένα από τη ζωή και το έργο του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη. Η συνεισφορά της στην πνευματική ζωή της Σκοπέλου επεκτείνεται με τη δράση της στο φιλανθρωπικό Σύλλογο «H Αγάπη». Ως μέλος της Εκκλησιαστικής Επιτροπής του Δήμου το 1978-2002 εργάστηκε αφιλοκερδώς για τη συντήρηση και τον καλλωπισμό ναών και μονών του νησιού. Επιπλέον φιλοτέχνησε τέμπλα και κηροστάτες ναών σεβόμενη τη λαϊκή τέχνη των όψιμων μεταβυζαντινών μνημείων του νησιού.
Το 2002, εκδόθηκε από το Λαογραφικό Μουσείο Σκοπέλου το βιβλίο «Θρύλοι και παραδόσεις», αφιερωμένο σε δεκαοκτώ έργα της με θέματα εμπνευσμένα από την τοπική ιστορία και παράδοση. Όμως η Βιολέττα φύση καλλιτεχνική γράφει αυθόρμητα και στίχους. Το 2011 το ποίημά της «Σταθού», παίχτηκε με μεγάλη επιτυχία από τη Θεατρική Ομάδα του Γυμνασίου Σκοπέλου. Το 2015-16, εκδόθηκαν από τα περιοδικά «Βίγλα – Πλώρη» και «Ενοριακός Λόγος», αποσπάσματα από τη συλλογή αυτοβιογραφικών της διηγημάτων με τον τίτλο «Αγιολογήματα». Η μεγάλη της επιθυμία, είναι η καταγραφή των σχεδίων που έχει διασώσει ώστε αυτά να παραμείνουν κτήμα για τις επόμενες γενιές…