Δεδομένη η αξία της βυζαντινής ορθόδοξης αγιογραφίας, η οποία έχοντας ξεπεράσει τα όρια της απλής τέχνης φέρνει τον άνθρωπο πιο κοντά στον Θεό και ενισχύει το θρησκευτικό συναίσθημα. Στη σχολή αγιογραφίας «Διά χειρός» της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος, την τελευταία τετραετία έγινε ένα βήμα παραπέρα, με τη λειτουργία τμήματος εκμάθησης για παιδιά με ειδικές ανάγκες, σε ένα πρωτοποριακό εγχείρημα που ξεπέρασε κάθε προσδοκία με την επιτυχία του.
Η Ολυμπία Κολλάτου, η οποία διδάσκει αγιογραφία και ζωγραφική, μαζί με την κοινωνιολόγο και μουσικοθεραπεύτρια Ιωάννα Κωστοπούλου, μίλησαν γι’ αυτό το ξεχωριστό τμήμα που φέτος θα λειτουργήσει για 5η συνεχόμενη χρονιά. «Είμαστε πολύ τυχεροί που η Μητρόπολή μας δίνει χώρο σ’ αυτά τα παιδιά. Από το 2012 μέχρι σήμερα έχουν περάσει γύρω στα 25 παιδιά από τη σχολή, τα οποία έχουν κάνει άλματα σε ό,τι αφορά στην κοινωνικοποίησή τους», σημείωσε η κ. Κωστοπούλου, ενώ η κ. Κολλάτου συμπλήρωσε: «Όταν είχαν πρωτοέρθει, έκαναν ασυναίσθητα σχέδια. Δεν ήξεραν να πιάσουν το μολύβι. Τώρα, εάν δεις τα έργα τους, δεν το πιστεύεις ότι τα έχουν φτιάξει εκείνα. Κάνουν φοβερή δουλειά. Και οι ίδιοι οι γονείς είναι κατενθουσιασμένοι από την πρόοδο των παιδιών τους. Μάλιστα, στις 2 Οκτωβρίου θα εγκαινιαστεί μία έκθεση με τίτλο «Χρώμα και γεύση» και θα πάρουν μέρος και τα δικά μας παιδιά με έργα τους, για τα οποία νιώθω υπερήφανη καθώς τα κοιτάζω».
Μάλιστα, η δασκάλα αγιογραφίας της σχολής αναφέρθηκε σε ένα ιδιαίτερο περιστατικό, που επιβεβαίωσε τη συμβολή των μαθημάτων στην κοινωνικοποίηση των παιδιών: «Έχουμε ένα κορίτσι, που οι δικοί του το έφεραν όταν ξεκίνησε το τμήμα μας. Πήγαινε δημοτικό τότε και παρότι ήταν 15 ετών δεν μιλούσε. Λοιπόν, μετά από λίγους μήνες, με κάλεσαν οι δάσκαλοί της και πήγα να παρακολουθήσω τη χριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου της. Την σήκωσαν και τραγούδησε την «Άγια νύχτα». Οι γονείς της έκλαιγαν…».
Τα μαθήματα στο τμήμα για παιδιά με ειδικές ανάγκες δεν σταματούν καθόλου κατά τη διάρκεια του έτους, με την κ. Κωστοπούλου να εξηγεί τον λόγο: «Δεν σταματάμε ούτε το καλοκαίρι, ούτε στις γιορτές Χριστουγέννων και Πάσχα, αφού είδαμε ότι τα παιδιά δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον. Μάλιστα, κάνουν παρέα και εκτός σχολής. Κάθε Τρίτη και Πέμπτη έρχονται στο μάθημα, ενώ κάθε Σάββατο συναντιούνται εκτός για τη βόλτα τους. Αυτό καθιερώθηκε εξ αρχής. Εντάχθηκαν αμέσως στην ομάδα, ενώ το γεγονός ότι τα τμήματα είναι ολιγομελή και ευέλικτα, μας έδωσε την ευκαιρία να δουλέψουμε με μεγαλύτερη προσοχή μαζί τους. Ανακαλύψαμε τα κοινά σημεία τους και πλέον μιλάμε για μεγάλα άλματα στην πρόοδό τους».
Από την άλλη πλευρά, η Ολυμπία Κολλάτου τόνισε: «Όταν η σχολή αποφάσισε να δημιουργήσει ένα τέτοιο τμήμα, ο ίδιος ο μητροπολίτης ήθελε να μην έχει να κάνει μόνο με αγιογραφία, αλλά να στηθεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που θα τα βοηθούσε ποικιλοτρόπως. Άλλωστε, μιλάμε για παιδιά με αυτισμό και προβλήματα νοητικής στέρησης. Έτσι γίνονται δραστηριότητες λόγου και μουσικής, πέρα από την αγιογραφία με την οποία εξασκούν και άλλα προτερήματά τους. Είναι μέσα στην προοπτική της σχολής να έχουμε καινούριες ιδέες. Τα παιδιά με τη ζωγραφική ηρεμούν, ενώ με την αγιογραφία ειδικά, όταν τα κάνουμε μάθημα, αυτό που μαθαίνουν είναι να έχουν υπομονή, υπακοή και παρατηρητικότητα. Βασικά χαρακτηριστικά για να κάνεις αγιογραφία. Μαθαίνουν να παρατηρούν, να εστιάζουν και αποκτούν κινητικό συντονισμό. Με απλά λόγια να κρατούν σταθερό το χέρι τους, να ακούνε και να μη βιάζονται. Τα αυτιστικά παιδιά έχουν άγχος, ενώ εδώ μαθαίνουμε το ακριβώς αντίθετο. Κρατούν τους κανόνες, καθώς η αγιογραφία είναι μία τέχνη που κρατάει τους κανόνες, δουλεύοντας πάνω απ’ όλα στην ψυχή τους».