Δείγμα αρχιτεκτονικής της περιόδου του μεσοπολέμου στον Βόλο, ώστε να τεκμηριώνεται η αναγκαιότητα διατήρησής του καθόσον δύναται να συμβάλει στην αναγνώριση της ιστορικής εξέλιξης της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας της πόλης του Βόλου, αποτελεί το εγκαταλειμμένο κτίριο στη συμβολή των οδών Μαυροκορδάτου και Ερμού, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της Γενικής Διεύθυνσης Πολεοδομίας/ Διεύθυνση Αρχιτεκτονικής του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Βάσει αυτής προτείνεται ο χαρακτηρισμός του ως διατηρητέο καθόσον πληροί, τις προϋποθέσεις του άρθρου 6 του Ν. 4067/12.
Να αναφερθεί ότι το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής (Σ.Α.), της Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας – Σποράδων, με σχετικό έγγραφο, διαβίβασε στην προαναφερόμενη Υπηρεσία του υπουργείου, στοιχεία φακέλου κατεδάφισης, με συνημμένη γνωμοδότηση, βάσει της οποίας τοποθετείται ομόφωνα απορριπτικά ως προς την κατεδάφιση του κτιρίου. Στο σκεπτικό μεταξύ άλλων αναφέρονται:
«…Η παλαιά διώροφη οικοδομή ιδιοκτησίας Φ. και Δ. Τσούφη επί των οδών Ερμού και Μαυροκορδάτου, αποτελεί και σήμερα, παρά τις όποιες επισκευές έχει υποστεί σε διάφορες χρονικές φάσεις, ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα πλέον δείγματα του νεοκλασικισμού της περιόδου του μεσοπολέμου στην πόλη του Βόλου. Σε συνδυασμό με το διαγώνιο απέναντι διώροφο κτίριο, επίσης κτίριο της ίδιας εποχής, αποτελούν μια αναφορά στην ιστορική μνήμη της πόλης, μιας πόλης που καταστράφηκε ολοσχερώς την περίοδο των σεισμών του 1955.
Κατά γενική παραδοχή και ομολογία των μελών του συμβουλίου κάθε ιστορική αρχιτεκτονική ψηφίδα και μάλιστα στο κέντρο της πόλης χρήζει προστασίας ανεξαρτήτως μεμονωμένων αρχιτεκτονικών προσόντων, διότι αποτελεί μια σημαντική μαρτυρία της αστικής φυσιογνωμίας και ιστορικής ταυτότητας της πόλης».
Την ως άνω γνωμοδότηση συμπληρώνει με ξεχωριστή εισήγηση ένα εκ των μελών του Σ.Α., ο κ. Μπαλαρούτσος Μιχαήλ, αρχιτέκτων μηχανικός, καταγράφοντας την αρχιτεκτονική εκτίμηση των μορφολογικών και τυπολογικών στοιχείων που χαρακτηρίζουν το συγκεκριμένο ακίνητο με το τελικό συμπέρασμα ότι: «…το υπόψη κτίριο δεν πρέπει να κατεδαφιστεί καθότι αποτελεί αναπόσπαστη μνήμη, αλλά και απόδειξη ύπαρξης του παλαιού Βόλου». Θεωρεί δε ότι «κτίρια σαν το συγκεκριμένο αποτελούν μία ιδιαίτερη κληρονομιά στους σημερινούς και στους μελλοντικούς συμπολίτες μας που αναζητούν χαμένους αρχιτεκτονικούς θησαυρούς».
Να αναφερθεί ότι και το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής (ΚΕΣΑ), γνωμοδότησε κατά πλειοψηφία «…υπέρ του χαρακτηρισμού του κτιρίου ως διατηρητέου, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο πρακτικό του Σ.Α., και ειδικότερα με το γεγονός ότι αποτελεί ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα δείγματα της περιόδου του μεσοπολέμου στην πόλη του Βόλου, με την υπόδειξη να διερευνηθεί παράλληλα ο χαρακτηρισμός του διαγώνια απέναντι διωρόφου κτιρίου».
Από την πλευρά της η Γενική Διεύθυνση Πολεοδομίας/ Διεύθυνση Αρχιτεκτονικής του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει την άποψη ότι το κτίριο επί των οδών Ερμού και Μαυροκορδάτου διαθέτει ενδιαφέροντα αρχιτεκτονικό στοιχεία, συνεκτιμώντας τη γνωμοδότηση του ΚΕΣΑ και, θεωρεί ότι αποτελεί δείγμα αρχιτεκτονικής της περιόδου του μεσοπολέμου στον Βόλο, ώστε να τεκμηριώνεται η αναγκαιότητα διατήρησής του καθόσον δύναται να συμβάλει στην αναγνώριση της ιστορικής εξέλιξης της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας της πόλης του Βόλου και ως εκ τούτου προτείνει την έκδοση υπουργικής απόφασης για τον χαρακτηρισμό του ως διατηρητέο καθόσον πληροί, τις προϋποθέσεις του άρθρου 6 του Ν. 4067/12.