Το Κέντρο Πολιτισμού «Ιωλκός» σε συνεργασία με τη Δ/νση Αρχείων Μουσείων και Βιβλιοθηκών του ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗΠΕΘΕ του Δήμου Βόλου συνεχίζει για έκτη συνεχή χρονιά τις προβολές του, στην όμορφη αυλή του Αρχοντικού Ζαφειρίου.
Αύριο Τετάρτη 30 Αυγούστου προγραμματίζεται η προβολή της ταινίας «Το δέντρο και η κούνια», κοινωνική 2013, έγχρωμη, διάρκειας 108’. Ελληνική ταινία, σκηνοθεσία Μαρία Ντούζα με τους Μυρτώ Αλικάκη, Ηλία Λογοθέτη, Μιριάνα Καράνοβιτς.
Το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας που απονεμήθηκε στην ελληνική ταινία «Το δέντρο και η κούνια» στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Φρανσίσκο, μας υπενθυμίζει ότι ο ελληνικός κινηματογράφος αν και έχει βρει το κοινό του στις χώρες του εξωτερικού, στην Ελλάδα ακόμα το αναζητά.
Υπόθεση: Η Ελένη, καθηγήτρια καρδιολογίας στο Λονδίνο, έρχεται για πασχαλινές διακοπές με τη δεκάχρονη κόρη της στο πατρικό της. Η γνωριμία της με τη Νίνα, μια Σέρβα που προσέχει τον πατέρα της, με τον οποίο εκείνη διατηρεί μια απόμακρη σχέση, θα γίνει η αφορμή για να αποκαλυφθούν μια σειρά από επώδυνα οικογενειακά μυστικά.
Μακριά από τη συνήθη ντοκιμαντερίστικη, ρεαλιστική «φωτογράφησή» του σε αστικό φόντο, η Ντούζα επιλέγει να επικεντρωθεί σε ένα οικογενειακό δράμα χαρακτήρων που εξελίσσεται στην επαρχία και οι διαδρομές των ηρώων του θίγουν αναπόφευκτα το ζήτημα των συνόρων, εσωτερικών κι εξωτερικών, προαιώνιων εμποδίων στην ανθρώπινη επικοινωνία. Ο πρώτος μετανάστης της ιστορίας είναι η Ελένη, η οποία με δική της επιλογή έχει μείνει στο Λονδίνο όπου σπούδασε, φτάνοντας μέχρι την πανεπιστημιακή έδρα της καρδιολογίας. Δυναμική γυναίκα, ακούει με δυσθυμία την πρόταση του συζύγου της Χάρι για μετεγκατάστασή τους στην Κίνα, όπου τον περιμένει μια συμφέρουσα επαγγελματική πρόταση (και ακόμη μία μετανάστευση).
Αποφασίζει να φύγει με τη δεκάχρονη κόρη της για πασχαλινές διακοπές στη Βόρεια Ελλάδα και στο σπίτι του πατέρα της Κυριάκου, με τον οποίο διατηρεί μια απόμακρη σχέση. Εκεί θα θυμηθεί πράγματα από το παρελθόν, όπως τη μητέρα της που έχασε όταν ήταν μικρή και θα γνωρίσει τη Νίνα, μια μεσήλικη Σέρβα, που έχει εγκατασταθεί με την κόρη της Μίρα (ακόμη δύο μετανάστες) στο σπίτι και βοηθά τον πατέρα της, με τον οποίο συνεννοείται στη μητρική της γλώσσα, καθώς ο Κυριάκος είχε ζήσει ως πρόσφυγας στην Ανατολική Ευρώπη μετά τον Εμφύλιο. Ωραίος ρυθμός, σωστό μοντάζ, ελάχιστη κινηματογραφική «φλυαρία», καλή φωτογραφία και αρκετά καλογραμμένοι διάλογοι συμπληρώνονται από καλές ερμηνείες – ακόμη και από τα παιδιά.
Αντί εισιτηρίου ένα τρόφιμο.