Ανακοίνωση-απάντηση στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Βόλου εξέδωσε η ΔΑΣ καταγγέλλοντας την πλειοψηφία των ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ πως έχουν τεράστιες ευθύνες που έχουν για την κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Στην ανακοίνωσή της η ΔΑΣ αναφέρει:
«Για άλλη μια φορά η πλειοψηφία των ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ στο ΕΚΒ, όπως ήταν αναμενόμενο δεν απαντάνε στην τεκμηριωμένη αντιπαράθεση της ΔΑΣ κατά τη διάρκεια της Γ.Σ. των αντιπροσώπων, για τις τεράστιες ευθύνες που έχουν για την κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος, για τις πλάτες που κάνουν σε κυβερνήσεις και εργοδότες για να προωθούν τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα.
Αντίθετα, επιβεβαιώνουν περίτρανα και ξανά ότι αποτελούν τη φωνή των εργοδοτών μέσα στο εργατικό κίνημα. Επαναφέρουν τα αισχρά που είπαν στη Γ.Σ. Πανηγυρίζουν για την κατάπτυστη ΕΓΣΕΕ που υπογράψανε άλλη μια χρονιά, για την επαίσχυντη κλαδική στον τουρισμό, δεν βγάζουν άχνα για την κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος και για άλλα πολλά. Δεν είχαν ούτε καν την ευθιξία να ανακαλέσουν τα λεγόμενα του οργανωτικού τους γραμματέα για την αποδοχή της μαύρης εργασίας «εφόσον αυτή αμείβεται από τους εργοδότες» όπως ανερυθρίαστα είπε.
Έχουν ξεπεράσει κατά πολύ το σημείο να μπορούν να ξεπλυθούν στα μάτια των εργατών. Για το λόγο αυτό προβαίνουν στη γνώριμη καραμέλα του αντικομμουνισμού τύπου Χρυσής Αυγής, σε «ρίψεις» λάσπης απέναντι στο ΠΑΜΕ κι ό,τι μείνει. Θέλουν να περάσουν στους εργαζόμενους την αντίληψη ότι δήθεν όλοι είναι σαν τα μούτρα τους, ότι δεν υπάρχει η ταξική, αγωνιστική γραμμή μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα και αφού δήθεν δεν υπάρχει οι εργαζόμενοι πρέπει να υποταχτούν πλήρως.
Βγάζουν όμως οι ίδιοι τα μάτια τους. Λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση – μνημείο λασπολογίας ενάντια στο ΠΑΜΕ και πριν αλέκτωρ φωνήσαι, έβγαλαν και μια ακόμα για την ΑΓΕΤ, σα να ήταν γραφείο τύπου της εταιρείας. Φαίνεται ότι κατά τη διάρκεια της «σύσκεψης» που κάλεσε το μονοπώλιο πριν λίγες μέρες, στην οποία μετά την αποχώρηση όλων των φορέων (ΤΕΕ, Ιατρικός Σύλλογος) έμειναν μόνοι αγκαζέ με τη διεύθυνση του εργοστασίου, πήραν καλά μαθήματα. Μετά θίγονται που τους λέμε «εργοδοτικούς».
Νομίζουν ότι με βρωμιές θα αμαυρώσουν το ΠΑΜΕ. Είναι γελασμένοι. Τα ταξικά σωματεία, οι επιτροπές αγώνα και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο καταξιώνονται στους χώρους δουλειάς τους, στο δρόμο, στις απεργίες, στους αγώνες, στις διώξεις της εργοδοσίας, τις απολύσεις για συνδικαλιστική δράση. Δεν επιλέγονται στα σαλόνια των εργοδοτών και των εργοδοτικών ενώσεων με κριτήριο το αν μπορούν να κρατάνε τους εργάτες σε ταξική ειρήνη, στη μοιρολατρία και την υποταγή. Το ΠΑΜΕ αποτελεί κατάκτηση της εργατικής τάξης στη χώρα μας και όπως οι εργοδότες έτσι και οι άνθρωποί τους είναι λογικό να βλέπουν εκεί κίνδυνο για τα προνόμιά τους».