Χρεοκοπία

Σε μερική ανεργία βρίσκεται η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στη Μαγνησία και όλοι προετοιμάζονται… ψυχολογικά για τη μεγάλη έκρηξη μετά το τέλος της καραντίνας.
Πριν από την πρωτόγνωρη κρίση του κορωνοϊού είχε καταγραφεί τάση «αποκλιμάκωσης» της ανεργίας στον Νομό με 2.853 νέες θέσεις να έχουν δημιουργηθεί το 2019, στην πλειοψηφία τους μερικής απασχόλησης.
Η τοπική οικονομία δεν είχε καταφέρει να καταπολεμήσει ένα από τα μεγαλύτερα δεινά που μαστίζει την ποιότητα της εργασίας, την εποχιακή και μερική εργασία, η οποία θα αποτελέσει όπως όλα δείχνουν το εφαλτήριο των εργασιακών σχέσεων για το μέλλον, καθώς η τοπική οικονομία αρνήθηκε να προσαρμοστεί στη νέα εποχή.
Η «ισχυρή ανάκαμψη» που ακούγεται ως ανέκδοτο, όχι μόνον δεν μείωσε το ποσοστό του πληθυσμού που ζει στα όρια της φτώχειας, αλλά ο κορωνοϊός θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα, σε μια περιοχή που εκτός των άλλων χαρακτηρίζεται από υψηλό κόστος στέγασης.
Η αυξανόμενη απώλεια θέσεων εργασίας θα προκαλέσει ολοκληρωτική κατάρρευση στα εισοδήματα και την κατανάλωση, μειώνοντας την πιθανότητα ανάκαμψης στην τοπική οικονομία.
Συζητώντας με θεσμικό παράγοντα της τοπικής οικονομίας και ζητώντας να προχωρήσει σε μια πρόβλεψη για την εικόνα που θα πρέπει να διαχειριστεί η αγορά μετά από έναν μήνα, απάντησε πως η μόνη διαχείριση που μπορεί να γίνει είναι αυτή της «πείνας».
«Φοβάμαι να το πω δημόσια, αλλά θα πεινάσουμε κυριολεκτικά» ήταν η απάντηση του.
Λαοί, χώρες, κοινωνίες που χτυπήθηκαν από την οικονομική κρίση σχεδίασαν την ανάκαμψή τους και τα κατάφεραν μέσα από τοπικά οικονομικά σχέδια.
Με 11 χρόνια κρίσης στη Θεσσαλία και τη Μαγνησία, η καινοτομία και οι τεχνολογίες που θα μας επέτρεπαν να είμαστε ανοιχτοί στον κόσμο και ανταγωνιστικοί, έμειναν κενό γράμμα, με εξαίρεση ελάχιστες επιχειρήσεις, που μετά το τέλος του εφιάλτη θα μπορέσουν να προσαρμοστούν στο νέο περιβάλλον.
Το σήμερα και το αύριο δεν διαδέχονται το ένα το άλλο γραμμικά και η διαχείριση του συλλογικού μας δράματος δεν θα είναι να είναι ίδια με αυτή πριν μπούμε το τούνελ της καραντίνας. Όταν βάζεις pause δεν σημαίνει ότι πεθαίνεις, σημαίνει ότι σχεδιάζεις το μέλλον. Με το πολιτικό προσωπικό, όμως που διαθέτουμε ως «κεφάλαιο» είμαστε από χέρι χρεωκοπημένοι.