Την προσπάθεια εξυγίανσης του ελληνικού ποδοσφαίρου αλλά και ολόκληρου του φάσματος του αθλητισμού που επιχειρεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατία και ο αρμόδιος Υφυπουργός Λευτέρης Αυγένακης, εξήρε ο βουλευτής Μαγνησίας και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Ν.Δ. Χρήστος Μπουκώρος κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής.
Ο βουλευτής Μαγνησίας επεσήμανε ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αντιμετωπίζονται πλέον τα φαινόμενα βίας στον χώρο του αθλητισμού με την αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου, θωρακίζεται η ασφάλεια των αθλητών και «νοικοκυρεύεται» το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Μάλιστα, ο Χρήστος Μπουκώρος στην αρχή της τοποθέτησής του, εξέφρασε την ικανοποίησή του για την εξαγγελία του υπουργού κ. Αυγενάκη ότι η επιτροπή λοιμωξιολόγων πολύ σύντομα θα αποφασίσει για την επιστροφή των Ελλήνων φιλάθλων στα γήπεδα και στα αθλήματα. «Είναι οπωσδήποτε και αυτό μια ένδειξη ότι επιστρέφουμε στην κανονικότητα στην κοινωνική μας ζωή, μεγάλο κομμάτι της οποίας αποτελεί ο αθλητισμός ως μείζον κοινωνικό φαινόμενο του κόσμου, από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι και σήμερα» τόνισε χαρακτηριστικά.
Πιο αναλυτικά, στην ομιλία του ο βουλευτής Μαγνησίας τόνισε τα εξής: «Στην Ελλάδα, η μεγάλη ασθένεια του αθλητισμού και κυρίως στον «βασιλιά των σπορ», στο ποδόσφαιρο, είναι η αθλητική βία. Πράγματι, έχουν ψηφιστεί πάρα πολλά νομοσχέδια, έχουν εξαγγελθεί πάρα πολλές προσπάθειες, αλλά η βία είναι εδώ για να αρρωσταίνει ένα κατ’ εξοχήν υγιές φαινόμενο όπως είναι ο αθλητισμός.
Πολύ ορθά με τις διατάξεις του σημερινού νομοσχεδίου τα πράγματα πλέον αυστηροποιούνται. Το παράδειγμα νομίζω το κλασικό που όλοι συζητάμε είναι αυτό που έγινε κατά τη δεκαετία του 1980 στη Μεγάλη Βρετανία, όπου το ποδόσφαιρο μαστιζόταν από ακραία και μαζική βία σε όλα τα γήπεδα, σχεδόν όλων των ομάδων. Εκεί τότε η πολιτεία έλαβε μέτρα αυστηρά, με αυστηρή τιμωρία, με ποινικές προβλέψεις οι οποίες ήταν δρακόντειες. Και μετά, όμως, την τιμωρία των εμπλεκομένων σε επεισόδια βίας είχαμε κι άλλα μέτρα περιοριστικά και όρους περιοριστικούς. Δηλαδή, κανένας εμπλεκόμενος σε χουλιγκανίστικες ενέργειες δεν είχε το δικαίωμα να πάει στο γήπεδο για αρκετά χρόνια μετά. Κι όχι μόνο αυτό. Θυμίζω στους παλιότερους ότι κατά την ώρα διεξαγωγής του αγώνα της ομάδας του έδινε παρουσία στο οικείο αστυνομικό τμήμα.
Τώρα, βεβαίως, ακούω με ενδιαφέρον τις παρατηρήσεις των συναδέλφων της Αντιπολίτευσης, όμως δεν νομίζω ότι τα μέλη του νομοθετικού σώματος πρέπει να καταλαμβάνουν τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης ούτε να τις κρίνουν, αν θέλετε, με ευκολία ότι οι δικαστές λειτούργησαν έτσι ή λειτούργησαν διαφορετικά. Εμείς ψηφίζουμε τους νόμους και η Δικαιοσύνη, στο πλαίσιο της διάκρισης των εξουσιών, εγώ νομίζω ότι πάντα τις εφαρμόζει ορθώς.
Και με την υπογράμμιση του υπουργού ότι υπάρχει πρωτόδικα ανασταλτική δυνατότητα, νομίζω ότι θα εκπέμψουμε όλοι μαζί ένα μήνυμα ότι οι χώροι του αθλητισμού, τα στάδια είναι χώροι ειρήνης, χώροι συμφιλίωσης, χώροι άμιλλας και όχι χώροι μαζικής βίας.
Εξάλλου, το πλημμέλημα με ταχύτητα, αστραπιαία, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, σε έναν χώρο μαζικής εισροής φιλάθλων μπορεί να οδηγήσει σε συρροή κακουργημάτων. Δηλαδή, η απλή αψιμαχία μπορεί να δημιουργήσει γενικευμένα επεισόδια, με απρόβλεπτα και πολλές φορές τραγικά και οδυνηρά αποτελέσματα.
Ως εκ τούτου, η αυστηροποίηση του πλαισίου για την αντιμετώπιση της βίας στους αθλητικούς χώρους είναι μείζον ζήτημα και κατά την άποψή μου, ορθώς θέτονται τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση μέσα από τις διατάξεις του νομοσχεδίου.
Όσον αφορά στην αναδιάρθρωση των κατηγοριών του ποδοσφαίρου. Νομίζω ότι αυτό που χαρακτηρίζει τις συγκεκριμένες διατάξεις είναι η προσπάθεια νοικοκυροσύνης. Εισάγεται δηλαδή ένα πλαίσιο υποχρεώσεων ταυτοχρόνως και ισόρροπα με ένα πλαίσιο δικαιωμάτων για τα ποδοσφαιρικά σωματεία των μεγάλων κατηγοριών.
Τι γίνεται δηλαδή; Εδώ η κάθε ποδοσφαιρική ομάδα πρέπει να πληροί ορισμένες προϋποθέσεις για να συμμετέχει στα πρωταθλήματα. Ποιες είναι αυτές οι προϋποθέσεις; Το μετοχικό κεφάλαιο να είναι αυξημένο. Ορθώς! Διότι μια εταιρεία -γιατί περί ποδοσφαιρικών ανωνύμων εταιρειών πρόκειται- πρέπει να αποδεικνύει την οικονομική της ευρωστία, όπως γίνεται με όλες τις εταιρείες και στην υπόλοιπη κοινωνία και στην υπόλοιπη οικονομία, προκειμένου να μπορεί να συμμετέχει στο αθλητικό γίγνεσθαι το οποίο έχει και οικονομική διάσταση.
Μια παρατήρηση μόνο, αναφορικά με το «πόθεν έσχες» σε όλους τους μετόχους. Θα παρακαλούσα να μελετήσετε κ. Υπουργέ με τους συνεργάτες σας, αν είναι δυνατόν για μετόχους που κατέχουν λιγότερο από το 5% των μετοχών μιας ομάδας –και σας το λέω αυτό γιατί πολλές ομάδες της περιφέρειας στηρίζονται στη λαϊκή συμμετοχή, στη λαϊκή βάση, στη μία μετοχή, στα 100 έως 1.000 ευρώ που θα βάλει ο αγνός φίλαθλος για να συμπληρωθεί το μετοχικό κεφάλαιο της ομάδος, το 5% με ανώτατο όριο σημαίνει 17.500 ευρώ στις 350.000 μετοχικό κεφάλαιο- να μην απαιτείται «πόθεν έσχες» γιατί αυτό φοβίζει τον φίλαθλο κόσμο και όσους θέλουν να συνδράμουν στις ομάδες τους και ενδεχομένως να λειτουργήσει αποτρεπτικά. Δείτε τη νομική διάσταση της πρότασης. Κατά τα λοιπά, είναι ορθή η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, όπως και η αναγκαιότητα εγγυητικής επιστολής.
Η υποχρεωτική συμμετοχή Ελλήνων ποδοσφαιριστών σε πολύ σημαντικό ποσοστό είναι αυτονόητα στη θετική κατεύθυνση.
Αυτές είναι οι υποχρεώσεις των ομάδων. Έχουν και δικαιώματα, τα οποία, όμως, για πρώτη φορά με το νομοσχέδιο «Αυγενάκη» καθίστανται ξεκάθαρα. Δηλαδή, ξέρουν οι ομάδες τι χρηματοδότηση να περιμένουν πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Το μερτικό τους -ας μου επιτραπεί η έκφραση- από το ΣΤΟΙΧΗΜΑ θα είναι προκαθορισμένο και μέσα από θεσμικές διαδικασίες σε συνεργασία με την αρμόδια Επιτροπή του Υπουργείου Οικονομικών.
Επίσης, μαζί με την κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων για τρία χρόνια, που θα είναι η άλλη πηγή εσόδων των ομάδων, θα έχουμε έναν πλουραλισμό εσόδων για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, διασφαλίζοντας ότι οι μέτοχοι και οι ιδιοκτήτες των ομάδων δεν θα βάζουν μόνο χρήματα, αλλά θα ξέρουν πόσα περίπου θα εισπράξουν και πότε θα τα εισπράξουν. Αυτό είναι βασικό.
Δηλαδή, το να εισπράξουν ένα μέρος της χρηματοδότησης τον Ιούλιο και το άλλο στο τέλος της χρονιάς, με την αυστηρή προϋπόθεση ότι θα έχουν την εγγυητική επιστολή, ότι δεν θα μένουν ποδοσφαιριστές και προπονητές απλήρωτοι και δεν θα δημιουργούνται οικονομικές υποχρεώσεις στα ασφαλιστικά ταμεία, προκειμένου να έχουν την ασφαλιστική και τη φορολογική ενημερότητα για να εισπράττουν την επιχορήγηση, εξυγιαίνει απολύτως το περιβάλλον.
Όμως, ο νόμος που ψηφίζουμε σήμερα, διασφαλίζει χρηματοδότηση για τα ερασιτεχνικά σωματεία, χρηματοδότηση που είδαν τα ερασιτεχνικά σωματεία στα ταμεία τους με το Μητρώο Σωματείων για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια. Θα έλεγα ότι ήταν η πρώτη φορά που έγινε συντονισμένα, οργανωμένα, αντικειμενικά και δίκαια η χρηματοδότηση των αθλητικών σωματείων όλων των αθλημάτων μέσω του Μητρώου και όσοι δεν κατέθεσαν ή δεν συμπλήρωσαν τους φακέλους τους το κάνουν τώρα, γιατί είδαν ότι πρόκειται για μια υγιή χρηματοδότηση από μια Πολιτεία που αντιμετωπίζει σοβαρά, όχι μόνο τον επαγγελματικό, αλλά και τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Κλείνοντας, θα ήθελα τονίσω ότι πραγματικά γίνεται ένα άλμα σχετικά με τους αποφοίτους των ΤΕΦΑΑ- όπως λέγαμε παλιότερα, των ΣΕΦΑΑ, όπως λέμε τώρα- που έχουν την ειδικότητα του ποδοσφαίρου και ουσιαστικά ήταν αποκλεισμένοι. Σε συνδυασμό με τη δημιουργία της Εθνικής Σχολής Προπονητών, νομίζω ότι θα εξομαλυνθεί το περιβάλλον. Όλοι οι θεσμοί έχουν ρόλο, όπως και η ΕΠΟ με τις σχολές της. Όμως, δεν μπορούμε να απαξιώνουμε αποφοίτους ελληνικών πανεπιστημίων που, μάλιστα, έχουν τη συγκεκριμένη ειδικότητα.
Ως εκ τούτου, η πρόβλεψή σας νομίζω ότι ανοίγει τον δρόμο για την οριστική αντιμετώπιση ενός ζητήματος, για το οποίο σε προκάτοχό σας υπουργό είχα καταθέσει επίκαιρη ερώτηση. Είχε δεχθεί, βεβαίως, το σωστό της πρότασης και είχε δεσμευτεί για αλλαγές».